اين روزا خيلي دلم تنگه واسه كبوترات
واسه بغضاي غروبِ مسجد گوهرشاد
واسه عطري كه هميشه توو حرم مي پيچه
واسه حسِ خوبِ توو ورودي باب الجواد

اينجا آدما همه با يه صدا مي خندن
پيش تو كم و زيادي نيست، همه يكرنگن
اينجا ادما همه شبيه هم را(ه) ميرن
اينجا ادما همه شبيه هم دلتنگن

خاك ما قدم قدم طلا كه نه
از طلا بيشتره، عشقه ميونِ هر قدم
توي اين خاك ولي يه حرم امام رضاست
واسه تفسيرِ بهشتِ توو بهشت من چي بگم؟!

من نيومدم كه از درد بگم، درمون شي
من واسه سلام اومدم، اقا منم ببين
من ازت هرچي توو اين دنيا بخوام كم خواستم
اقا اون دنيا حواست به منم باشه، همين