فریمن جان تبریک میگم
بسیار دوست داشتم که ایران بودم و شادی خودمو از بازگشت بسیار پرقدرت رسمی تو حضورا نشون میدادم. همونطور که بارها گفتم تو یکی از خاطره های به یادماندنی نسل جدید ایرانیان خواهی بود . خودت باش و ادامه بده موفق باشی. در چهره تو و افکار تو من و بلندپروازی شاهین وار تو من فرهاد مهراد دیگری میبینم و تاریخ موسیقی ایران نشان خواهد داد که من به خطا نرفته ام.
اینجا در امریکا در جامعه آماری مهاجران ابرانی تبار از هر جوانی که میشناختم ، از دانشجویان سابقم در ایران که گروه هایی در تلگرام دارند ، حتی از همسانان خودم که نسل پدران آنها را داریم و معمولا با موسیقی نسل تو میانه ای نداریم فیدبک آماری با پرسش های مختلف گرفتم و نتیجه بسیار عجیب و خواندنیست :
من کسی رو ندیدم که از کارت خوشش نیومده باشه (معمولا ماتوی آمار اجنماعی چنین چیزی نمیبینیم 100%)
من کسی رو از جوونا ندیدم که کارت رو فقط یکبار گوش داده باشه کمترین تعداد 3 مورد بوده
تقریبا نصف جامعه آماری جوان من عدد تعداد پلی کردن کار برگرد تو رو در 48 ساعت گذشته بالای 10 عنوان کرده بودند.
و چیزی که عجیب بود : من معمولا اگر از موسیقی خاصی حوشم بیاد دو سی بار اونو گوش میدم و خسته میشم و میرم رو یه کار دیگه ولی 34 درصد جامعه آماری من توی این آهنگ گرفتار شدند.بنا به اظهار خودشون از موقعی که کار رو شنیدند نتونستنن خودشونو از فضای موسیقی برگرد رها کنند. چیزی شبیه اعتیاد و البته از نوع مثبت آن مثل اعتیاد به ورزش رخ داده. این به نظرم به خاطر حس همذات پنداری ست که بدلیل ووکال بسیار با احساست برای ما پیش میاد تا با این کار به خاطرات عاطفی خود گریز بزنیم.
به امید موفقیت های بیشتر برای تو و همه جوان هایی که اگر بهشون فرصت داده بشه جامعه هنری ما را بارورتر خواهد کرد