مجوز: 00231/ق/95/9 - کتابخانه ملی: 17567و

---

درباره مرد آزادی
«مرد آزادی» حاصل آن لحظات و دقایق از روزهایی‌ست که احساساتم دچار چالش‌هایی از دنیای اطرافم شده بود. چالش انسانیت، چالش عدالت، چالش اخلاق و... و چه دشوار بود باور اجرای این قطعه با همان صدای شفاف پاپ واره که قطعه «عروس شهر» را با آن اجرا کردم. فضای ملودی و تنظیم و کلمات، همواره به مغز دستور تولید صدایی را می‌داد که حاوی اعتراض و خشونت باشد تا کلمات راحت تر بتوانند معنا شوند. هیچ بخش از منطقم در مقابل بهره بردن از تحریرها برای زیباسازی واژه‌ها، حاضر به دفاع نشد و این شد که اجرای این قطعه بر خلاف «عروس شهر» متفاوت گردید.
 
ضرباهنگ ملودی و اجرای استکاتویی (ضربه‌ای) آن نیز، هیجانی شبیه برخی قطعات آن استاد زنده‌یاد را برایم تداعی می‌کرد اما با رنگ و بوی الکترونیک. اما همین برای اجرا کافی نبود و انگار یک جاهایی کلمات زور بیشتری برای خروج می‌زدند و در پوست ملودی نمی‌گنجیدند و این شد که بخش رپ واره ی انتها نیز شکل گرفت. و چقدر واژه ی کلیدی «مرد آزادی» به موقع و درست در میان نتها خود را بالا کشید و در اوج و بر قله ی ملودی ایستاد. گویی تمام واژه‌ها و نتها با هم تبانی کرده بودند که ایشان را بر دوش خود بالا نگه دارند. و آنگونه بود که مرد آزادی اینگونه شد.
 
و در مورد نبوغ موسیقایی تنظیم‌کننده این قطعه صحبت فراوان است اما همین بس که «فراز، هیچ چیز را نمی‌تواند ببیند اما همه چیز را بخوبی می‌بیند».
 
و در پایان قطعه «مرد آزادی» را تقدیم میکنم به روح بلند مردی که همواره مرور زندگانی او و همسرش، روحیه پایداری در مقابل ناامیدی‌ها و نامهربانی‌ها را برایم زنده نگه داشته است. مرد آزادی تقدیم به روح بلند آزادمرد سرافراز شهید خلبان سرلشگر حسین لشگری و همسر فداکارش. برای تجهیز امید و استقامتتان مطالعه زندگی این عزیز آزاده و همسرش را توصیه می‌کنم.
 
و تشکر فروان از دفتر موسیقی وزارت ارشاد که در این شرایط که دست و بال فراغ ندارند اجازه دادند این تعداد واژگان را با این لحن از گفتمان آوازی بیان کنم؛ باشد که این دست مجوزها موجبات عبور موسیقی پاپ کشور از جلد به محتوا را فراهم کنند.
و البته دهانم پُرتر از این نتها و این تعداد واژگان بود اما «حیف نشاید گفت با دهان پر»!