تمام سالن آنشب رویایی مملو از جمعیت عاشقان استاد علیرضا افتخاری بود،وقتی تصنیف"خدایا عاشقان را باغم عشق آشنا کن"با صدای پر صلابت استاد در تمام سالن طنین انداز شد اشک از چشمان بسیاری از افراد و جمعیت جاری شد...شخصا سر از پا نمی شناختم از فرسنگ ها راه فقط به عشق و یاد و نام استادم افتخاری آمدم...آمدم تا بودنش را ببینم تا نفس آسمانی اش را بشنوم...تا ببینم که چون ستاره ای بر آسمان هنر می درخشد...دیدم و دعا کردم که همیشه باشد و برایمان بخواند...چرابا حسادتهای بی جا و تقلیدهای کورکورانه و بغض و کینه فضا را سرد می کنید ...بگذارید هنر رونق داشته باشد...بگذارید فضای معنوی با صدای استاد رقم بخورد