نمی دونم آقای یراحی چرا موضع سیاهی ، ناامیدی ، یئس و شکست تزلزل در ترانه و ملودی وکلا سبک موسیقی لحاض کرده ؟ به شنونده کلا غم و تباهی و نا امیدی و شکست القا میشه. آخه چرا متاسفانه غم و احساس از هم تفکیک نمیکنید؟ این ترانه ها با این موضوعات چیزی بوده که در البوم مثل مجسمه و آینه قدی اجرا شده : آشوب.سال درد.آخرین اسیر.اشتباه.بی دفاع.بی سرزمین.تو که می رفتی.داره گریه میکنه. کاورهای البوم هم که کلا رنگ سیاه و تاریکی و غم و درماندگی و حسرت و آهه . مردم کشور ما به اندازه کافی گرفتاری و مشکل اجتماعی و شخصی دارن . امیدوارم روزی با موضع گیری درست و صحیح در انتخاب ملودی و ترانه امید و زندگی و نور و روشنی به شنونده القا کنیم که موسیقی در خدمت تسکین و آرامش زخم ها و مشکلات اجتماعی و شخصی باشه نه التهاب اون . با ارزوی موفقیت برای تمام موزیسین