.
انسان جسور، دنبال فُرصـت نمیگردد،
فرصت را خَلـق میکند..
"جسور بودن"،
به معنی آزاد اندیشی و دنبال کردن خواسته ها، و شجاعت برای قدم نهادن در مسیر سختِ تجربه، و همت و پشتکار در به عمل آوردنِ اهداف و آرزوهاست...
و چه با ارزش تر خواهد بود، چنانچه پیامد این جسارت، دسترسی به اهدافی باشد، فراتر از خواسته های_تنها_فردی...
رسیدن به اهداف والایی باشد، که بر پیشرفت و اعتلای فرهنگ و هنر یک سرزمین تاثیر بگذارد...
.
-تحصیل و اندوختن دانش و مهارت فردی، "بسیار عالـى"ست..
.
-ولی سعی و اهتمام بر تاسیس یک رشته ی تحصیلی، (همگام با کشورهای پیشرفته)، و ایجاد بِستری دانشگاهى برای انتقال و آموزش آموخته ها به ديگران، "ارزشــــمند" محسوب میشود...
.
-و اما باز،
تاسیس محلی برای اشتغـال،
و ایجاد بِستری شغلی، با تمام امکانات و استانداردهای لازم، برای به کارگیری آن آموزه ها و مهارت ها بصورت حرفه ای، کارآفرینی ست و "سُـــتـودنـى"...
.
حال از خودم میپرسم
وقتی همــه ی اینها، در بستر اجتماعی نـامناسب، سَخـت و نـاهموار، بی هیچ حمایتی، به انجام رسیده باشد، چه؟!... چه کلمه ای فراتر از "ستودنی" میبایست باشد، تا حق مطلب را به خوبی ادا کند؟!
که هر چه گشتم، در لغتنامه دهخدا نیز چنین واژه ای نیافتم، که نیافتم...
.

به راستی که در این روزگار، در این صحنه ی نمایش، و در این موقعیت تراژیک،
جسور بودن، روحیه ای پروتاگونیستی(قهرمانانه) میطلبد...
.
و به حق که مهندس آیدین اُلفت، در صحنه زندگی، خوب به ایفای نقش و رسالتی پرداخت، که خداوند بر عهده اش نهاده بود...
او، انسانی به تمامی ِمعنا وُ مفهومِ والای انسانیت، و یک جسور واقعی بود،
که دریایی از فُرصـت خلـق کرد...

و خود، تنها با نوشیدن جرعه ای از این آب،
سیـراب شد و رفت،
تا به خدایش،
خاکش،
هم خدا و هم خاکش بپیوندد...
.
.
.
پی نوشت ۱: این روزها بارها به این فکر میکنم، که او می‌توانست مجهزترین استودیوی خصوصی ایران را که خود بانی و موسسَش بود، بنام خانوادگی خود، «اُلـفـت» نامگذاری کند...
ولی اندیشه اش،
چنان به وسعتِ سرزمینش ریشه دوانده بود، که نامش نهاد:
«شـهـرِ صـدایِ پــارسـیـان»..

پی نوشت۲: بر آن بود که شعبه دوم شهر صدای پارسیان را در شهر شیراز، زادگاه پدری اش نیز بنا کند...افسوس که جای حضورش، و دستاوردهای ارزشمند دیگرش تا ابد خالی ست،

ولی نام َش، یاد َش، و آثار تاثیرگذاری که از خود به جای گذاشت، همیشه، تا ابد باقی خواهد ماند..