موسیقی ما - سمیه قاضی‌زاده: علیرضا افتخاری خواننده آرامی است و کمتر پیش آمده که جز مسائل موسیقی از چیز دیگری صحبت کند. آنچنان هم اهل مصاحبه نیست و‌ با حجم بالای کاری که انجام می‌دهد به نظر می‌رسد چندان هم وقتی برای این کارها برایش باقی نمی‌ماند. اما ظاهراً این‌بار ماجرای کلاهبرداری که توسط چندتن از شاگردانش به او خبرداده شده است حسابی او را به هم ریخته تا آنجا که خودش رأساً حاضر شده است این ماجرا را پیگیری کند. «کار آهنگسازان جوان شده کلاهبرداری. الان یکی از همین آهنگسازان از چندین خواننده جوان 15، 16 میلیون تومان پول گرفته و بهشان قول خواننده معروف شدن را داده و رفته که رفته. تمامی مستندات قانون پسند هم در حال حاضر موجود است. این فرد به همه این خوانندگان جوان وعده و وعید به شهرت رساندنشان را داده اما حالا حتی جواب تلفن‌هایشان را هم نمی‌دهد.»...

افتخاری در حالی‌که یکی از این خوانندگان جوان به نام «علی رفیعی» به همراه پدرش از دولت آباد اصفهان به خانه‌اش آمده بودند تا او به آنها کمک کند، ادامه داد: «از این جوان بیش از 15 میلیون تومان پول گرفته شده و 10 قطعه برایش ساخته‌اند. 2 قطعه از این قطعات از ساخته‌های استادان موسیقی ایران است و بقیه هم تقریباً همه کپی هستند.»

علیرضا افتخاری تعداد این خوانندگان جوان را که مورد کلاهبرداری واقع شده‌اند بیش از «علی رفیعی» و «غفاری» می‌داند و می‌گوید: «تعداد این قربانی‌ها بیش از اینهاست. آقای غفاری هم خواننده اصفهانی است که فردی برایش باز هم قطعات کپی ساخته است و پول او را هم بالا کشیده است. به جز او سه جوان اهوازی هم مورد کلاهبرداری آن شخص واقع شده‌اند که آنها هم مرا در جریان این ماجرا قرار داده‌اند.»

«علی رفیعی» یکی از این خوانندگان جوان می‌گوید: «دوسال پیش این آقا به ما قول داده بود که سه تا کاری را که با او ضبط کردیم به تلویزیون بدهد تا در ایام نوروز پخش شود. حال و هوای کارها هم عیدانه - بهارانه بود. به ما هم گفت که خیالتان راحت باشد این کارها قطعاً پخش خواهد شد. اما اصلاً کارها پخش نشد متأسفانه الان حتی این قطعات موسیقی دست ما هم نیست و در‌صدد شکایت هستیم. وی در ابتدا با خنده و رفاقت با این موضع برخورد کرد اما الان دیگر حتی جواب تلفن را هم نمی‌دهد. واقعاً نمی‌دانیم که به کدام محکمه رجوع کنیم به خصوص اینکه ایشان به ما تضمین داده بود که ما را به شهرت برساند اما حالا کلاً قطعات را هم با خودش برده است. ما ناآگاه بودیم، او چرا ما را اینطور فریب داد؟»

افتخاری می‌گوید: «الان بیش از 7، 8 نفر هستند که کلاهشان را برداشته‌اند. آن هم نه با قطعاتی که خودش ساخته باشد، با قطعاتی که اغلبشان کپی است. بدبختی اینجاست که کلاه افرادی را هم برداشته که کم سن و سالند و تازه وارد این کار شده بودند و ذوق و شوق بسیاری برای خواننده شدن داشتند. این آقای رفیعی 18 سالش است، آیا باید 16میلیون تومان سرش کلاه برود؟»

علیرضا افتخاری با گله از اعضای شورای موسیقی وزارت ارشاد گفت: «من باید از دوستان و استادان بسیار عزیزم آقایان داود گنجه‌ای، داریوش پیرنیاکان و‌هادی منتظری گلایه کنم که چرا مجوز آهنگسازی به امثال این فرد می‌دهند؟ طبیعی است که خواننده‌ای که در ابتدای راه است به دلیل همین مجوز بیشتر به آهنگساز اعتماد می‌کند.»

او در ادامه صحبت‌هایش همچنین به صدا و سیما پیشنهاد داد تا همچون سال‌های قبل از انقلاب و اوایل انقلاب که آزمون «باربد» برای ورود خوانندگان جدید به صدا وسیما گرفته می‌شد، از خوانندگان آزمون بگیرند: «الان این جوانی که این اتفاق برایش افتاده و دستش هم به جایی بند نیست تا کی باید کار کند که 16 میلیون تومان پول جمع کند؟ آیا خواننده‌ای باید فرش زیر پایش را هم بفروشد و خواننده شود؟ من هم از صدا و سیما و هم از شورای موسیقی وزارت ارشاد گله دارم. از صدا و سیما می‌خواهم که خالصالنه آزمونی را برگزار کند و از شورای موسیقی استدعا دارم که به هرکسی مجوز ندهد. این‌طور نشود که کسی بیاید و قول بدهد که معروفت می‌کنم و پول هنگفتی به جیب بزند.

این اتفاق‌ها هیچ‌وقت در موسیقی باب نبوده. از آقای دکتر طهماسبی که مسئول موسیقی صدا و سیما هم هستد استدعا دارم این آزمون را به عمل بیاورند هر 6 ماه یا یک سال این امتحان را بگیرند تا ببینند که چه کسانی واقعاً لیاقت این را دارند که وارد کار موسیقی در صدا و سیما شوند. من هم زمانی این مسائل را طی کرده‌ام و در آن زمان بزرگانی چون پرویز مشکاتیان، محمد موسوی، رضا شفیعیان، محمدعلی کیانی نژاد، حسین علیزاده، علی تجویدی، جمشید عندلیبی و دیگران زیر بال و پر ما را می‌گرفتند و نمی‌گذاشتند گول بخوریم. اینها بودند که باعث شدند ما به نقطه‌ای که الان هستیم برسیم. افرادی که نه تنها از ما پول نمی‌گرفتند که پول ناهار ما را هم سر تمرین‌ها می‌دادند. اما الان فردی را می‌بینیم که اینطور کلاهبرداری می‌کند. اینچنین مسائلی باعث می‌شود که آبروی با زحمت به دست آمده جامعه موسیقی ایران به خطر بیفتد.»

افتخاری با اشاره به پدر علی رفیعی که در منزل افتخاری به سر می‌برد، گفت: «الان این پدر دلشکسته اینجا نشسته است. کسی که به فرزندش نه‌تنها آهنگ تقلبی بلکه آهنگ آن‌ور آبی فروخته‌اند. به جد از شورای موسیقی می‌خواهم که چنین افرادی را ادب کنند. من از این بزرگواران خواهش می‌کنم که این ماجرا را پیگیری کنند تا بیشتر این آتش جامعه موسیقی و به خصوص جامعه جوان موسیقی را فرا‌نگرفته است. باور کنید که این استعدادها حیف هستند‌‌. من الان سی سال است که در این کار با آهنگسازانی کار کرده‌ام که همه پول حلال سر سفره‌شان برده‌اند اما الان کسی پیدا شده که شهر به شهر راه می‌افتد، خواننده‌های جوان را کشف می‌کند و سرکیسه می‌کند.»

او ادامه داد: «ما در اصفهان ضرب‌المثلی داریم که می‌گوید: «هنوز عروس نشده خارسو (مادرشوهر) شد» حالا مثل آن آدمی است که هنوز ساز بلد نیست دست بگیرد، می‌گوید من آهنگسازم. آهنگساز خرم و تجویدی بودند نه تویی که آهنگ دیگران را می‌دزدی و به نام خودت به دیگران می‌دهی. متأسفانه ترانه‌سراهایی هم هستند که اشعارشان را در اختیار چنین فرد سودجویی قرار می‌دهند. البته این فرد کلاهبردار گفته است که این قطعه را فلان استاد ترانه‌سرایی نوشته ولی من امضای او را پای شعرها ندیدم. مهم این است که همه مدارک پیش من هست. من امیدوارم تمام آنهایی که شکایت دارند هم با من تماس بگیرند تا کارها را پیگیری کنم. من واقعاً سر این ماجرا با سوز دل اشک ریختم.»

افتخاری با بیان اینکه من تا پایان پای ا‌ین ماجرا ایستاده‌ام ادامه داد: «به بانگ بلند می‌گویم که با همه توانم این ماجرا را پیگیری می‌کنم. پیش از این هم گفته بودم که دارم کتابی می‌نویسم درباره تبهکاران در موسیقی ایران و امیدوارم به سرانجام برسد. من امیدوارم که این حرف‌ها به گوش آقایان گنجه‌ای، پیرنیاکان و منتظری برسد و آن‌وقت بخواهند پیگیری این ماجرا را بکنند و در آنجاست که من با همه توانم پیگیری این ماجرا را انجام می‌دهم.»