موسیقی ما – ارکیده حاجی‌وندی: سال‌ها بود یاد گرفته بودیم در تالار قدیمی وحدت روی صحنه برویم و بدون دغدغه با امنیت خاطر اجرا‌های موفق و خاطره‌انگیزی داشته باشیم.

این بار نیز قرار بر همین منوال‪، بود اما تغییرات مدیریتی در تالار وحدت و تصمیمات شخصی‪، بدون در نظر‌گرفتن سیاست‌گذاری‌های دفتر موسیقی و عقبه عملکرد و زحمات رو به رشد فرهنگی مدیران قبلی‪، در طی سال‌های گذشته، در خصوص اجراهای کنسرت‌های بانوان، در نتیجه باعث شد به کوچ اجباری تن دهیم و فرهنگسرای نیاوران را به عنوان محل اجرا انتخاب کنیم. که این موضوع موجب به مخاطره افتادن امنیت اجرایی تنها گروه پاپ بانوان (که همیشه توسط کادری مجرب و کارآمد در سیستمی هماهنگ شده در تالار وحدت تامین می‌شد) گردید.

در شرایطی با تاب‌و‌تب فراوان و فرصتی کم برای حضور جهت چهار اجرا در فرهنگسرای نیاوران آماده شدیم که در روزهای مدیریت این فرهنگسرا‪، به خارج از ایران سفر کرده بود و به دلیل عدم آگاهی ایشان از شرایط جدید اداره اماکن برای برگزاری کنسرت‌ها در فرهنگسرای نیاوران و همچنین در نتیجه عدم‌هماهنگی‌های بموقع ایشان و حراست دفتر موسیقی با مسوولان اماکن، در نهایت اداره اماکن به عنوان ظلع سوم مثلث ناهماهنگی‌ها وارد عمل شد و عملا برابر اجرای کنسرت ایستاد.

در این کش‌و‌قوس هرگز احساس تنهایی نکردیم. اجرای سانس دوم هفتم آذر در آخرین لحظات در حالی که مخاطبان با در دست داشتن بلیت پشت درب‌های سالن اجتماع کرده بودند‪، لغو شد. محیطی امنیتی - پلیسی برای گروه و تماشاگران بوجود آمد و دو اجرای روز هشتم آذر‪، علیرغم ایجاد تشنج و استرس فراوان از سوی ماموران اماکن به گروه و مخاطبان، برگزار شد. اما باز هم احساس تنهایی نکردیم ما نیروی‌مان را از خدا گرفتیم و از تماشاگرانی که ای کاش درکشان برای مدیریت‌های مختلف فرهنگی هنری‪، الگو باشد.

این تماشاگران رنجیدند اما نه از ما. در طول چند روز اخیر از هیچ تماشاگری اعتراض و گلایه نشنیده‌ایم ‪,‬اما این سکوت و نجابت باعث نمی‌شود ما احساس شرمساری نکنیم.

ما و هواداران گروه ارکیده سال‌های سال است درد‌های مشترک داریم، همیشه صبر کرده‌ایم. به امید روزی که مدیرانی از جنس موسیقی کلید‌دار اداره امور فرهنگی و هنری کشورمان باشند تا شاهد ارزیابی‌ها و اعمال سلیقه‌های شخصی نباشیم و انشا‌الله تفکیک ارزش‌ها از ضد‌ارزش‌ها به واقع و با مطالعه دقیق انجام پذیرد.