موسیقی ما - سمیه قاضی‌زاده: نام محسن رجب‌پور بیش از آنکه با موسیقی ایرانی عجین باشد، همنشین موسیقی پاپ بوده​است. او طی ۱۰ سال گذشته ​یکی از تهیه‌کنندگان موسیقی ایران بوده که سرپرستی گروه‌های موفقی چون آریان و هنرمندانی چون بنیامین را به عهده داشته است. از چند سال پیش هم که ارکستر مجلسی ایرانیان را راه انداخته و در این حوزه هم شانسش را امتحان کرده. رجب‌پور از امروز کار دیگری را هم به لیست فعالیت‌های موسیقایی‌اش اضافه کرده و آن فعالیت در ارکستر موسیقی ملی ایران به عنوان مدیر اجرایی است. ارکستری که این روز‌ها کارش را دوباره شروع کرده و همه چشم انتظارند تا ببینند فعالیت‌های جدید این ارکستر که سال گذشته را در خاموشی سپری کرد، چطور خواهد بود؟

با اینکه محسن رجب‌پور همواره به عنوان یکی از مدیران خصوصی موسیقی شناخته می‌شود، اما طی یکی دو سال اخیر او همکاری‌های نزدیکی با مرکز موسیقی به خصوص در بخش مرحوم موسیقی پاپ جشنواره موسیقی فجر داشت. در واقع رجب‌پور مبدع این بخش بود. اما از این به بعد قرار است که او را با شمایل جدید مدیر اجرایی ارکستر موسیقی ملی ایران در جشنواره ببینیم؛ فعالیتی که این روز‌ها خود رجب‌پور آن را بیش از هر کار دیگری ترجیح می‌دهد.

• پیشنهاد فعالیت در ارکستر موسیقی ملی ایران چطور به شما داده شد؟

همانطور که می‌دانید طی یکی دو سال گذشته من همکاری‌های مختلفی با مرکز موسیقی وزارت ارشاد داشتم. فعالیت‌هایی که همه‌شان پایان خوشی داشتند. همیشه هم جسته و گریخته از مدیران مرکز موسیقی می‌شنیدم که می‌گفتند وقتی تو بالای کار هستی ما خیالمان از آن بخش راحت است. چند وقت پیش زمانی که ارکستر مجلسی ایرانیان را راه‌اندازی کردیم و کنسرت‌های این ارکستر را برگزار می‌کردیم، مسئولین مرکز موسیقی به تماشای برنامه می‌آمدند. همیشه هم اینطور بوده است که رغبت مسئولان موسیقی وزارت ارشاد به موسیقی سنتی و ملی بیش از دیگر موسیقی‌ها بوده و در کنسرت‌های این گروه‌ها هم بیشتر شرکت می‌کردند. آن‌ها از فعالیت ارکستر  مجلسی ایرانیان خوششان آمد و‌ همان موقع زمزمه‌هایی دربارهٔ همکاری من و آن‌ها شد. از سویی در آن زمان ارکستر موسیقی ملی در تعطیلی به سر می‌برد و می‌شد درباره‌ آن فکر کرد. من هم احساس کردم که در این برههٔ زمانی می‌توانم تجربیاتم را رد اختیار ارکستر قرار دهم.

• چه زمانی این پیشنهاد به شما داده شد؟

دو سه ماه پیش بود. من هم با کمال میل این پیشنهاد را پذیرفتم چرا که اعتقاد دارم هرآنچه را مربوط به مملکتم و آبادانی آن شود دوست دارم و برای توسعهٔ آن هزینه خواهم کرد.

با همین تفکر کار در ارکستر موسیقی ملی ایران را قبول کردم و الان هم حداقل توقعی که دارم همکاری اعضا و مسئولین است. این ارکستر مال من نیست و بنابراین همه در آن سهیم هستند.

• شما در ارکستر مشارکت مالی هم خواهید داشت؟

نه. قرار نیست که من مشارکت مالی داشته باشم. ببینید ارکس‌تر به دو شکل اداره می‌شود. از نظر فنی که یک شورای فنی وجود دارد که این شورا خودشان کار‌هایشان را انجام می‌دهند و بخش اجرایی هم تصمیمات آن‌ها را عملی می‌کند. امور اجرایی به عهدهٔ من است و من از تجربیات ۲۰ ساله‌ام در آنجا استفاده خواهم کرد. من از توانایی‌ها و تجربیاتی که با شرکت ترانه شرقی داشته‌ام برای ارکستر استفاده خواهم کرد.

در زمینه جذب اسپانسر هم به ارکستر ملی کمک می‌کنم. وقتی ارکستر موسیقی ملی به این بزرگی و با این قدمت وجود دارد، باید در همه‌جا شناخته شود. در همه جای دنیا هم به همین شکل است که وقتی ارکستری به این بزرگی وجود دارد، می‌شود بهره‌برداری‌های گوناگونی از آن کرد. من هم سهم کوچکی در آن خواهم داشت.

• بنابراین ارکستر به شکل خصوصی اداره نخواهد شد؟

نه. محسن رجب‌پور جذب ارکستر شده است، نه اینکه ارکستر جذب من.

• برنامه‌هایی که برای ارکستر دارید چیست؟

یکی از شروط من برای قبول مسئولیت ارکستر داشتن برنامه‌ریزی طولانی مدت بود. اولین برنامهٔ ارکستر  موسیقی ملی ایران در اسفندماه و در جشنواره موسیقی فجر خواهد بود. من در حال حاضر در حال برنامه‌ریزی اجراهای ارکستر برای سال ۹۰ هستم و به محض اینکه این برنامه‌ها مورد تائید شورای فنی قرار بگیرد آن‌ها را به هواداران اعلام خواهیم کرد. یکی از مشکلات مهمی که در ارکستر وجود دارد کمبود نوازنده است.

نوازنده‌ها اکثرا بین ارکسترهای مختلف از جمله ارکس‌تر سمفونیک تهران و ارکستر مجلسی ایرانیان مشترک هستند و همین به کار آسیب می‌رساند. زیرساخت نوازندگی در ارکسترهای ایرانی اصلا درست نیست. ایدئولوژی من داشتن ارکستری مثل برنامهٔ گل​هاست. در واقع می‌​خواهیم کاری کنیم که اینقدر آدم مشترک در همهٔ ارکستر‌ها نداشته باشیم. به هر حال در صورتی که شورای فنی موافقت کنند ما بعد از جشنواره برنامه‌ سال ۹۰ ارکستر را به علاقمندان اعلام می‌کنیم.

• در این برنامه‌ریزی‌ها برنامه‌های بین‌المللی هم برای ارکستر آمده است؟

بله. کاملا همینطور است. من در این برنامه‌ها چندین اجرای خارجی هم برای ارکستر در نظر گرفتیم. ارکستر  موسیقی ملی ایران با اجرا در خارج از کشور می‌تواند هویت ایران را نشان دهد.

با احترام به تمامی ارکستر‌ها باید بگویم که اجرای قطعات ۲۰۰-۳۰۰ سال پیش در کشورهای دیگر افتخاری برای ایران نیست و آنقدر‌ها هم برای مردم دنیا جذاب نیست.

• شما در حال حاضر در حال برنامه‌ریزی برای ارکستر هستید و البته به فکر جذب اسپانسر. آیا این باعث می‌شود تا در مسائل فنی و موسیقایی ارکستر هم دخالت کنید؟

من چون تنها تهیه‌کنندهٔ موسیقی هستم که موسیقی می‌دانم در حوزهٔ موسیقی پاپ مشورت می‌دهم و درباره زیبایی یا زشتی برخی چیز‌ها که به نظرم می‌رسد نظر می‌دهم اما دربارهٔ ارکستر موسیقی ملی ایران اینطور نیست چرا که من اطلاعاتی دربارهآن ندارم و ضمنا ارکستر شورای فنی خودش را هم دارد.

• با رهبری فعالی ارکستر چطور؟

مشکلی ندارم چرا که بردیا کیارس رهبر ارکستر مجلسی ایرانیان بود. خوشحال هم هستم که سن فعلی اعضای ارکستر موسیقی ملی ایران پائین آمده و من تصور می‌کنم این ارکستر بتواند برای ۲۰ سال آینده هم به عنوان یک ارکستر درست و حسابی در حوزه موسیقی ملی ایران فعالیت کند.

• این فعالیت شما با فعالیت​تان به عنوان سرپرست ارکستر مجلسی ایرانیان که آن هم در حوزهٔ موسیقی ملی ایران فعالیت می‌کند، همپوشانی ندارد؟

خیر. آن ارکستر را هم داریم.

• با فعالیت‌های آریان و بنیامین چطور؟

در حال حاضر همهٔ این​‌ها هست و ارکستر ملی هم هست. ارکستر موسیقی ملی ایران موسسه‌ای مستقل و تشکیلات خاص خودش را دارد که صرفا مدیریتش با من است. من در کار‌هایم مدیریت هرمی دارم. همیشه افرادی را تربیت می‌کنم که آن‌ها مدیریت آن کار را زیر نظر من انجام می‌دهند. کسانی که قوانین کار من را هم بلد باشند. در حال حاضر برای ارکستر خودم فعالیت می‌کنم اما تا سال آینده به فکر اینکه افرادی به کمکم بیایند هستم.

فعلا موضوع مدیریت ارکستر ملی باعث شده است تا من تمامی برنامه‌های بنیامین و آریان و ارکستر مجلسی ایرانیان را هم ریخته‌ام و برنامه‌های این گروه‌ها تا محرم سال آینده مشخص است. حتی اگر این گروه‌ها طی یک روز دو اجرا هم داشته باشند، باز مشکلی نیست. اولویت فعلی من ارکسترهای بزرگ است و موسیقی ارکسترال. به خصوص آن قسمتی از موسیقی ایرانی که مغفول مانده است.