موسیقی  ما- لیا شیرازی: مجید رفیعی پس از چهار سال که از تولید اولین اثر هنری‌اش می‌گذرد، از ورود این آلبوم به مراحل پایان مجوزی خبر داد تا طی چند ماه آینده این اثر به بازار عرضه گردد.

این آلبوم که هنوز نامی برای آن انتخاب نشده است از ۹ قطعه به نام‌های «خواب قشنگ من»، «حس»، «سردرگم»، «سایه‌نشین» (با دو نوع موسیقی متفاوت)، «مخمصه»، «تن‌ها دلیل بودن»، «بمون پیشم» و «حضور آشنا» از بین سروده‌های شایا تجلی، مریم رفیعی و لیا شیرازی تشکیل شده است که فریدون بیگدلی و مجید رضازاده به ترتیب ساخت ملودی‌ها و تنظیم قطعات این آلبوم را بر عهده داشته‌اند.

مجید رفیعی در گفتگو با خبرنگار ما ضمن اشاره به این مهم که ترکیب ترانه و ملودی و سازبندی در کنار ترتیب قطعات در کنار یکدیگر می‌تواند به آلبوم شخصیت خاصی بدهد، توضیح داد: در این اثر سعی شده است تمام اجزای سازنده یک قطعه از لحاظ موسیقی با کلام به طور منطقی همسو با هم قرار بگیرند تا سبب جذب مخاطب شوند. از طرف دیگر ما با قشر مختلفی از شنوندگان مواجه هستیم و با توجه به این مساله تلاش کرده‌ایم در تکنیک به نحوی عمل کنیم تا کسانی که این هنر را به صورت حرفه‌ای دنبال می‌کنند نیز به این آلبوم نمره منفی ندهند. به اضافه آن‌که با انتخاب ترانه‌هایی که هر کدام دارای زبان منحصر به فردی در بیان احساس هستند، سعی در توجه به علاقه و سلیقه مخاطب عام نموده‌ایم.

او ادامه داد: توجه و تامل به آن‌چه مردم در عکس‌العمل ولو نسبت به آثار موجود در بازار غیرمجاز از خود نشان می‌دهند، این حقیقت را برملا می‌کند که حتی قطعاتی که از لحاظ نوع ساخت موسیقی دچار نقص و کمبود هستند، صرفا به جهت نوع ترانه و احساسی که به مخاطب منتقل می‌کنند، مورد توجه قرار می‌گیرند. به همین سبب با حساسیت سعی کردیم ترانه‌هایی را انتخاب کنیم که می‌توانند مخاطب را با خود درگیر کنند و از طریق موسیقی همراستا با متن اشعار این ارتباط را قوی‌تر نمودیم چرا که معتقدیم احساس اولین و مطمئن‌ترین راه ارتباط با کسانی است که به عنوان مخاطب می‌توانند با حمایتشان آینده یک هنرمند را رقم بزنند.

رفیعی در پاسخ به این سوال که با توجه به طولانی شدن مدت زمان تولید این آلبوم، برای همگام شدن با شرایط بازار چه تمهیداتی اندیشیده‌اند، اظهار داشت: هر روز که می‌گذرد بازار موسیقی شرایط تازه‌ای را تجربه می‌کند و این یک مساله طبیعی است که در هر دوره‌ای هنرمندان با آن مواجه بوده‌اند. امکانات رو به پیشرفتند و احساس و علایق در حال تغییر و این مساله الزام به‌روز بودن را دو چندان می‌کند. آثاری که طی سال‌های گذشته شنیدنی بودند، امروز در زمره آثار معمولی قرار دارند پس باید تمام عناصر را با شرایط روز تطبیق کرد. بر این اساس، نه باید آن‌قدر عجولانه پروسه تولید یک آلبوم را طی کرد که قطعات بدون پشتوانه فکری ساخته شوند و نه آن‌قدر این مدت را طولانی کرد که از زمان جا ماند. به هر حال غالب ترانه‌ها اگر با دقت انتخاب شوند، می‌توانند مدت زمان زیادی جوابگوی احساس مخاطب باشند و این مساله تنظیم است که می‌تواند قطعات را با شرایط بازار همگام کند.

مجید رفیعی در پایان این گفتگو خاطرنشان کرد: این آلبوم شاید مانند بسیاری از آثار ارائه شده دارای فضایی عاشقانه عاشقانه و پیرو احساس باشد اما مطمئن باشید حسی متفاوت از آن‌چه تا به حال شنیده‌اید را ارائه می‌کند. من نیز به عنوان خواننده این آلبوم همواره سعی‌ کرده‌ام، حس و لحن صدای خاص خود را داشته باشم و تقلیدی در نوع اجرا به کار نگیرم. هر هنرمندی تمایل دارد اثرش هنگام ارائه با نظر مثبت مخاطبین مواجه شود و اگر چنین اتفاقی رخ نداد باید برای بازنگری به خود برگشت و بدون ناامیدی و خوشبینی مسیر تازه‌ای را پیمود تا به نتیجه مطلوب رسید.