نقدی بر آلبوم «بیست شهریور» با صدای علی شوکت؛
خواننده «بیست شهریور» قابیلتهای بیشتری دارد
- مهدی رفعتی | کارشناس ارشد و مدرس موسیقی
سبک موسیقی این مجموعه «راک» بوده که یک سبک از موسیقی غربی است و فرمول و کلیشهها و استانداردهای خود را دارد. خوشبختانه در این آلبوم این استانداردها رعایت شده است.
صدای خواننده، صدایی کاملا غیر تکراری، به دور از فراز و نشیبها، تحریرها، و کلیشههای بیخود امروزی است و خصوصیات ویژه و منحصر به فرد خود را دارد. در مجموع این آلبوم توسط خواننده خوب اجرا شده و کمتر از کوک صدا به وسیله نرم افزار (اتوتیون)، بسیار کم استفاده شده است. این نشانگر توانایی خواننده بوده و گمان بر آن میرود که این خواننده توانایی اجرای زنده آثار خود را داشته باشد. اما نکات زیر اگر در این آلبوم رعایت میشد، میتوانست موفقیت بیشتری را از آن خود کند.
ملودیهای این مجموعه از فواصل شبیه به هم بوده و در هر ۹ آهنگ از این فواصل استفاده شده است. جای آن را داشت که آهنگساز تونع بیشتری را در ساخت ملودی و آهنگها لحاظ میکرد. چرا که وقتی ما با یک مجموعه مواجه هستیم، یکنواخت بودن فواصل موجب دلزدگی مخاطب میشود. در حالی که شنیدن هر کدام از قطعات جداگانه و خارج از مجموعه آلبوم، جذابیتهای خاص خود را دارد. اما این نکته که در یک آلبوم تعدادی آهنگ باشد، بایستی مورد توجه قرار بگیرد تا کشش شنیداری بیشتری برای مخاطب ایجاد کند چرا که خواننده در این آلبوم توانایی اجرای فواصل متونعتر و دشوارتر را داشته است.
نکته دیگر اینکه یکنواختی در نوع سازبندی قطعات این آلبوم و همچنین افکتهای استفاده شده در این مجموعه است.
برای فاصله گرفتن از یکنواختی، این امکان را تولید کنندگان یا سازندگان این آلبوم، این امکان را داشتهاند که از صداها و افکتهای الکترونیکی بیشتری در این مجموعه استفاده کنند. یا مثلا در قطعاتی که از سمپل سازهای زهی استفاده میشده، در مت قطعه ملودیهای خواننده توسط این سازها اجرا میشد که اصطلاحا به آن کنتر ملودی میگویند که جای آن در این آلبوم بسیار خالی است. همچنین در بخش ریتمهای پایه که توسط درامز و بیس اجرا شده، امکان خلاقیت بسیار بیش از این وجود داشته است ف که در این آلبوم تا حدودی کلیشههای موسیقی راک و همان استانداردهای مد نظر بیشتر اجرا شده است و خلاقیت کمتری در آن به چشم میخورد.
نکته دیگر در قطعه شماره ۶ آلبوم است که خواننده با سرفه کردن در ابتدای کارف خواندن را شروع کرده است. آثاری در آرشیو موسیقی پاپ ایران شنیده میشود که در آن خواننده اثر کارهایی مانند خندیدن، گریستن، و یا به گونهای اتمسفر خاصی استفاده میکرده است که در ارتباط با موضوع ترانه بوده است. سرفه در این قطعه ارتباط موضوعی خاصی با متن ترانه نداشته است و فقط از آن به عنوان یک سرفه کردن و یک المان معمولی میتون استنباط کرد.
در مجموع آلبوم «بیست شهریور» نمره قبولی دریافت میکند اما خواننده آلبوم که آهنگساز این آثار نیز بوده است توانایی آن را دارد که از این پس، با رعایت نکاتی که ذکر شد مجموعهای موفقتر و دلچسبتر تولید و عرضه کند. چرا که ز تمام پتانسیلهای خود در این آلبوم حداقل در بخش خوانندگی استفاده نکردهاند و توانایی صدای این خواننده بیشتر از آن چیزی است که در این آلبووم میشنویم.
منبع:
اختصاصی سایت موسیقی ما
تاریخ انتشار : دوشنبه 28 فروردین 1391 - 00:00
دیدگاهها
برای منی که عاشق موسیقی راک هستم این آلبوم بسیار ضعیف بود مخصوصا وقتی که دو شاهکار پرواز با... و ساعت فراموشی رو گوش کرده باشی...
سلام
ممنونم آقای رفعتی از توجهتون و از وقتی که واسه بیست شهریور گذاشتین . اطمینان دارم با انتقادها و پیشنهادها سرعت بیشتری تو رشد و پیشرفت میگیرم به اید دیدار در کنسرت
ارادتمند شما
به رضا یزدانی افتخار میکنم با داشتن چنین طرفدار سر سخت...اختلاف صلیقه ما ربطی به دوستی ما نداره ...ممنون از وقتی که واسه شنیدن بیست شهریور گذاشتی دوست عزیز...با آرزوی موفق تر بود رضا یزدانی و راضی تر بودن طرفداراش
به نظر من این مجموعه می تونه ننمره قبولی بگیره . برعکس منتقد گرامی من فکر میکنم بیس و درام خوب طراحی شده به خصوص نوازندگی بیس دارا دارائی .. اما گیتار ها به نظرم زیاد کوک نیستند در واقع اصلا کوک نیستند افکت ها در بعضی قطعات خوبن در بعضی بسیار ضعیف اتنخاب شدن .. خواننده هم گاهی کمی ادا در اجراش حس میشه که با کمی توجه می شد این مشکل رو حل کرد .و بزرگ ترین مشکل البوم به گمان ترانها زیاد در ذهن شنونده به یاد نمی مونه .. اما با تمام اینها به نظرم کار تمیز از اب دراموده ..
باورتون میشه؟
اول که پوستر این آلبوم رو اینور و اونور میدیدم، همش فکر میکردم تبلیغ کنسرته! پیش خودم میگفتم حالا کـــــــو تا 20 شهریور!
ولی از وقتی فهمیدم این اسم یه آلبومه، هرچی دنبالش میگردم، پیداش نمیکنم! اصلاً انگار همچین آلبومی وجود نداره!
"ساعت فراموشی" اصلاً استانداردهای موسیقی رو هزاران پله بالاتر برد و فکر نمیکنم کسی بهجز خود رضا یزدانی، بتونه این استاندارد رو عوض کنه...
با سلام خدمت منتقد عزیز و دوستان
بنده میخواستم به چند نکته اشاره کنم!
1- نه البوم "20شهریور" اقای علی شوکت و نه البوم "ساعت فراموشی" اقای "رضا یزدانی" هیچکدام در سبک "راک" نیست! هر کسی بگه این دو البوم در سبک راک هست شک نکنید که تا به حال تو عمرش اصلا وابدا موسیقی راک گوش نکرده و فقط فکر میکنه هر کجا صدای گیتار الکتریک شنیده شد یعنی راک!!!!! هر دو این البوم ها پاپ هستند و هر دو از البوم های پاپ خوب...
2- این سوال را از اقای محترم منتقد دارم که اگر بیس و ذرامز در این البوم خلاقانه نیست میتونن لطف بکنن یه البوم پاپ که در اون بیس و درامز خلاق هستن نام ببرن تا هم من و هم دوستان دیگر از خلاق بودن بیس و درامز لذت ببریم!!!
3- و اما تنها انتقاد از البوم بیست شهریور میکس این البوم که کوبندگی و قدرت نداره و به نظرم صدای خواننده با صدای موزیک خوب چفت نیست...
با تشکر...
ممنون از همه 20 شهریوری ها. ممنون از آقای رفعتی. ممنون از علی شوکت با صدای خوبش. ممنون از موزیک ما. همه تون موفق باشید. حق با شماس آقامهدی! علی می تونه بیشتر از اینا خودی نشون بده
میشه بگید راک چیه
فرهاد جان از نظری که دادی من این طور استنباط می کنم که آلبوم رضا یزدانی رو گوش ندادی . چون آلبوم رضا یزدانی راکه و در این شکی نیست.تمامی استانداردهای راک رو هم داره. شاید منظور شما هارد راک باشه که بله آلبوم ایشون فقط راکه و نه هارد راک و تو مایه های کارهای برایان آدامزه. آلبوم 20 شهریور هم پاپ-راکه اما گرایش بیشتری به راک داره عزیز.
گیتار الکتریک ،گیتارباس و درام تو هر دو این آلبوم ها هست اما موافقم که تو آلبوم 20 شهریور کوبندگی کمتری داره اما تو آلبوم ساعت فراموشی کوبندگی بیشتری وجود داره.
به هر حال سه آلبوم " ساعت فراموشی" " پرواز با..." و " بیست شهریور" هر سه از کارهای راک خوب محسوب میشن و من خوشحالم از اینکه رقابت بین سایر ژانرها در جریانه.
مهدی رفعتی: "ترانههای این آلبوم مجموعه ترانههایی موضوعی هستندو مانند بسیاری از کارهای دیگر پیش پا افتاده و سطحی نیستند. طراحی اثر با موضوع آلبوم، ترانهها و موسیقی هماهنگی دارد" .
اما به نظر من ضعف اصلی این آلبوم بر خلاف تنظیم بسیار قوی و شنیدنیش، ترانه هاست که به دل نمی شینه. من این آلبوم رو خیلی دوست دارم اما دوست داشتم وقتی ترانه ها رو گوش میدم یه حس متفاوت داشته باشم.اما نمی تونم زیاد با ترانه ها اوج بگیرم . ترانه ها خیلی سطحی هستند و قابل مقایسه با سایر ترانه های آلبوم های ژانر راک منتشر شده، نیست.
به هر حال این آلبوم خیلی خوب بود و من منتظر آثار بعدی ایشون هستم.
امیدوارم علی شوکت عزیز توی آلبوم بعدی از حضور ترانه سراهای برجسته استفاده کنند تا اثری متفاوت تر و بسیار شنیدنی تر ارائه کنند.
افزودن یک دیدگاه جدید