موسیقی ما -بهمن بابازاده : دو روز پیش بود که خبری با این عنوان در همه رسانه‌های موسیقی کشور به چشم خورد: ‌ «قطعات منتشر نشده ناصر عبداللهی به نام «رخصت» در بازار موسیقی کشور منتشر می‌شود.» خبری کوتاه و در عین حال جالب توجه که می‌تواند مورد توجه اهالی موسیقی و دوستداران موسیقی قرار بگیرد. اما پیگیری‌های خبرنگار ما از جزئیات انتشار این آلبوم به نتایج جالبی رسید. ماجرایی که آن را از زبان افراد درگیر در انتشار این آلبوم می‌خوانید. ذکر این نکته ضروری است که پس از پیگیری‌های فراوان، موفق به ارتباط گرفتن با «مهدی عندلیبی» (آهنگساز و تنظیم کننده آلبوم) نشدیم و این رسانه آمادگی دارد تا نظرات ایشان را در این زمینه به اطلاع خوانندگان خود برساند.

داستان شکل گیری آلبوم به اواسط سال ۸۲ بر می‌گردد. زمانی که ناصر عبداللهی با «مهدی عندلیبی» آشنا می‌شود و پس از اینکه شخصی به نام «کشاورز» حاضر به سرمایه گذاری برای آلبومی با حضور این دو می‌شود، مقدمات کار کلید می‌خورد. کارهای تولید این آلبوم در سکوت کامل پیش می‌رود ولی ظاهرا در انتهای پروسه تولید، ناصر عبداللهی از خروجی کار رضایت ندارد و همین باعث می‌شود این پروژه مسکوت باقی بماند.

 رضا کریمی (مدیر برنامه‌های سابق و وکیل خانواده ناصرعبداللهی) در این باره می‌گوید: «اصل ماجرا این بود که چون آقای کشاورز در کرج صاحب یک آموزشگاه رانندگی بود، در فضای هنر و موسیقی چندان سررشته‌ای نداشت و همین باعث شد خروجی کار آنی نباشد که انتظارش می‌رفت. تضادهای فکری زیادی پیش آمده بود ناصر به هیچ وجه راضی نبود. همه خوانش‌هایی هم که از سوی ناصر برای این آلبوم و قطعاتش اجرا شده بود، نسخه ماقبل نهایی بود و هنوز چیزی به قطعیت نرسیده بود. در اواخر کار ناصر تصمیم گرفت که از انتشار این آلبوم انصراف دهد ولی مشکل این بود که ما برای تولید این کار قرارداد داشتیم و پول هم دریافت کرده بودیم. در میانه‌های راه آقای علمشاهی (مدیر موسسه آوای نکیسا) اظهار علاقه کردند که آلبومی جدید از این خواننده منتشر شود و ما قضیه اتفاق افتاده را با ایشان در میان گذاشتیم و آقای علمشاهی حاضر شدند همه هزینه‌های پرداخت شده را بپذیرند و ما با دوستان تسویه حساب مالی کردیم. همه چیز به خیر و خوشی تمام شد و دیگر کسی پی ماجرا را نگرفت.»

• قرارداد عجیب

کریمی در ادامه صحبت‌هایش می‌گوید: «پس از آن اتفاقات من برای مدتی عازم دبی شدم و یک هفته قبل از اتفاقی که برای ناصر افتاد، خود او با من تماس گرفت و پیشنهاد کرد که در مورد آلبومی که با آقای عندلیبی تولید شده، زمان صرف کنیم و آن را به اتمام برسانیم. لازم به ذکر است که بخش عمده این آلبوم را آقای عندلیبی آهنگسازی کرده‌اند و برخی قطعات از جمله «چشمان توستاره» و «عشق قشمی» بازسازی برخی قطعات قدیمی بندری است که خود ناصر آن‌ها را در استودیو «راما» ساخته بود. اما چون انتشار آلبوم تقریبا کنسل شده بود، این فایل‌ها در‌‌ همان استودیو ماند و کسی هم سراغشان را نگرفت. جالب اینکه به رغم تسویه‌حساب‌های انجام شده با استودیوی مذکور، این استودیو مجددا برای تحویل آثار صورت حساب صادر کرد و تا زمان دریافت وجه حاضر به تحویل اثار نشد. دوستان دو سال پیش خودشان تصمیم به انتشار این آلبوم گرفتند و برای بحث قرارداد و رسمی کردن آن سراغ من آمدند. قرار شد آلبوم با رقم ۱۱۷ میلیون به شرکتی فروخته شود و قرارداد هم تنظیم شده بود و تا آستانه امضا شدن هم پیش رفت ولی برخی شرایط باعث شد در آخرین لحظه از امضای آن خودداری کنیم. دوستان خواستار این بودند که عکس شخصی، در پشت جلد آلبوم بزرگ‌تر از ناصر چاپ شود! ایده‌ای که من نمی‌فهمم از کجا نشات گرفته بود.»

• صاحب امتیاز این آلبوم کیست؟

طبق قانون، حق و حقوق مادی و معنوی صدا و آثار یک خواننده در زمان حیات‌اش فقط در اختیار خود اوست و پس از فوت، وراث صاحب تمام حقوق مادی و معنوی آن می‌شوند. ولی وقتی بحث یک آلبوم موسیقی به میان می‌آید، شرایط فرق می‌کند و آهنگساز و تنظیم کننده هم ذینفع‌اند. در این بین قراردادی که بین سازنده آلبوم و خانواده عبداللهی منعقد شده قابل توجه است. پسر بزرگ مرحوم ناصر عبداللهی درباره چند و چون ماجرا می‌گوید: ‌ «دوسال پیش با این دوستان صحبتی انجام دادیم و قرار شد طی سه مرحله مبلغی به ما پرداخت شود ولی تا این لحظه هنوز هیچ مبلغی پرداخت نشده. قرار بوده قبل از انتشار آلبوم دوستان به قول و قرار‌هایشان عمل کنند. البته صحبت‌هایی هم مطرح شد و حتی عنوان شد که این مبلغ به خانواده عبداللهی پرداخت شده. ولی من از طریق شما اعلام می‌کنم که این صحبت‌ها کذب محض است و هرگز چنین اتفاقی نیفتاده. در یک برهه‌ای خود من پیگیر این قرارداد و اتفاقات بعدی‌اش بودم و چون خانواده پدرم ادعای ذینفع بودن کردند کار را به آن‌ها سپردیم. چون بین وراث توافقی صورت نگرفت، از سوی شرکت تهیه کننده نماینده‌ای آمد و بین ما و بقیه وراث توافق نامه‌ای امضا شد که در صورت رضایت از انتشار این آلبوم با این رقم، مبلغ قرارداد در سه قسط پرداخت شود. ولی هنوز ریالی پرداخت نشده و خبری هم از دوستان نیست.»

• ارزش معنوی کار خیلی مهم‌تر است

نوید عبداللهی در ادامه صحبت‌هایش درباره جزئیات قرارد داد منعقد شده برای این آلبوم و شرایط انتشار آن می‌گوید: «مهم ارزش معنوی کار است که درست و قانونی و به دور از هرگونه حاشیه سازی و جوسازی منتشر شود. والا عدد قرارداد و میزان فروش آلبوم واقعا برای من اهمیتی ندارد. هر چند طبق قانون جدید، حق باز پخش کار مجدد با ماست و باید قرار داد مجدد بسته شود، ولی این حاشیه‌هایی که قبل از انتشار این آلبوم در رسانه‌ها پیچیده ناراحتم می‌کند. اصلا نمی‌دانم چرا این صحبت‌ها باید وارد فضای رسانه‌ای شود. باور کنید من به شدت از این اخبار و خبررسانی‌ها خسته شده‌ام و دلم می‌خواهد این آلبوم هر چه زود‌تر منتشر و روانه بازار شود. آلبوم آخر پدرم، پیرم کرده! جالب است بگویم که خودم از شروع تبلیغات این آلبوم از طریق رسانه‌ها خبردار شدم. یکی از قطعات را در پیشواز ایرانسل دیدم و وقتی پیگیری کردم متوجه شدم که دوستان تبلیغات را شروع کرده‌اند.»