موسیقی ما - آرتین ولی الهی: «سعید شهروز» از جمله خوانندگان با سابقه و پرطرفدار موسیقی پاپ است که چندین آلبوم موفق در کارنامه دارد. وی قطعهٔ جدید خود با نام «رفیق روز تنهایی» را برای انتشار در اختیار موسیقی ما قرار داد که در ادامه می‌توانید این اثر شنیدنی را دانلود کنید.

شهروز در گفت‌و‌گو با موسیقی ما دربارهٔ تک آهنگ جدیدش گفت: «قطعهٔ «رفیق روز تنهایی» را قبلاً در کنسرت اجرا کرده بودیم و‌‌ همان نسخهٔ اجرا شده در کنسرت روی اینترنت قرار گرفته بود. با توجه به حس خوبی که نسبت به آن داشتم و استقبالی که از آن صورت گرفت، تصمیم گرفتم نسخهٔ تنظیم شدهٔ آن را منتشر کنم. ترانهٔ این اثر را محمدرضا حبیبی سروده، ملودی‌اش را خودم ساخته‌ام و تنظیم آن نیز بر عهدهٔ نیما نورمحمدی بوده است. همچنین رضا‌پور رضوی این قطعه را میکس و مسترینگ کرده است».

خوانندهٔ قطعهٔ محبوب «غزلک» در خصوص فعالیت‌هایش به موسیقی ما گفت: «من همیشه در چارچوب حرکت کرده‌ام، نه کلیپ داشته‌ام و نه از تریبون خاصی برای تبلیغ استفاده کرده‌ام. این روز‌ها با اوضاع و احوالاتی که موسیقی دارد، دل و دماغی برای کار باقی نمی‌ماند. شرایط نامتعادل و نامطلوب عرصهٔ مجاز، موجب دلسردی شده است. مدت‌ها روی کار‌ها زمان و انرژی می‌گذاریم اما فضای مناسبی برای تبلیغ و عرضه وجود ندارد. اما به هر حال مشغولم و در حال تهیه و تدارک آثار جدید هستم».

سعید شهروز از سالهای نخست احیای موسیقی پاپ در دههٔ هفتاد، فعالیت رسمی خود را آغاز کرد. آلبوم «بی‌خوابی» که در سال ۸۷ منتشر شد، آخرین آلبوم این خوانندهٔ خوش صدا محسوب می‌شود؛ اثری که با همکاری چهره‌های سر‌شناسی چون بهروز صفاریان، مهدی یراحی و روزبه بمانی تولید شد و به عقیدهٔ بسیاری از صاحب نظران، از جهات مختلف در زمرهٔ بهترین آلبومهای موسیقی پاپ پس از انقلاب قرار می‌گیرد.


متن ترانهٔ «رفیق روز تنهایی» سرودهٔ محمدرضا حبیبی:

دلُ بردار که دل خستَم از این شیون و فریادش
که این ویرونه هم دیگه به کارِ ما نمی‌ادش

خبر دادن که تو رفتی، هم آواز شب و بارون
چه تن‌ها، خسته و زخمی، دلُ کندی از این زندون

خبر دادن که تو رفتی، ولی من بی‌خبر بودم
صدا گم شد توی غوغا، یا شاید هم که کَر بودم

به تو گفتم که ما هر دو، اسیر دردِ نفرینیم
برای پر زدن بی‌هم، چه تن خسته، چه سنگینیم

رفیق روز تنهایی، رفیق دورهٔ حسرت
رفیق صاف و بی‌کینه، تو شهر غربت و نفرت

تو رو از قلب من کَندن، چه سخته درد دل کندن
جدا کردن با اشک و درد، دل و قلب منو از من