10 مستند برتر عالم موسیقی (2)؛
متالیکا: نوعی هیولا (2004)
موسیقی ما - جواد رهبر: چند سالی میشود که سینماگران سرشناس دوباره به ساخت فیلم مستند دربارهٔ گروههای موسیقی٬ به خصوص از دنیای موسیقی راک٬ رو آوردهاند. سایت نشریهٔ سینمایی «توتال فیلم» فهرستی بیستتایی از مستندهای برتر دنیای موسیقی منتشر ساخته که از میان آن این ده مستند مختص موسیقی راک است٬ که با توضیحات «توتال فیلم» در ادامه میآید. این انتخابها ترتیب خاصی ندارند.
متالیکا: نوعی هیولا (2004) / Metallica: Some Kind of Monster
گروه: متالیکا / Metallica
جو برلینگر و بروس سینوفسکی در فاصلهٔ سالهای 2001 تا 2005 دنبال اعضای گروه متالیکا به راه افتادند تا مراحل خلق آلبوم «St. Anger» را به تصویر بکشند. البته آنها دستاورد عظیمتری داشتند٬ چون این مستند صرفا فیلمی دربارهٔ پشت صحنهٔ ساخت و ضبط یک آلبوم نیست.
جیسون نیوستد٬ نوازندهٔ بیس گروه٬ از گروه جدا شد٬ جیمز هتفیلد٬ خواننده و مرد اول گروه یکدفعه مرخصی گرفت تا برای ترک اعتیاد به چند مادّه در مرکز ترک بستری شود و مدیریت گروه هم برای آنها یک «مربی بهبود اجرا» استخدام کرد تا به دوباره گردهم آمدن گروه کمک کند و در عین حال تمام تمرکز آنها را معطوف به دنیای موسیقی کند.
در طول فیلم ماجراهای ناخوشایند دیگری هم به تصویر کشیده میشود: درگیریهای هتفیلد با اولریش٬ اعتراض گیتاریست سابق گروه به اخراجش٬ اخراج مربی متخصص اجرا و تجربهٔ دشوار و ناگواری که گروه با سایت نپستر داشت. سازندگان «متالیکا: نوعی هیولا» قصد ندارند که جنبههای ناخوشایند فعالیتهای هنری گروه را لاپوشانی کنند و همه چیز را روبهراه نشان بدهند اما با این همه تماشای فیلم تجربهٔ بسیار لذتبخشی است و به نوعی باعث میشود تماشاگر با اعضای گروه احساس همدردی بسیاری کند.
نقطهٔ اوج فیلم: پخش گوشهای از ترانهٔ وسوسه (Temptation) که در آلبوم نهایی قرار داده نشد.
متالیکا: نوعی هیولا (2004) / Metallica: Some Kind of Monster
گروه: متالیکا / Metallica
جو برلینگر و بروس سینوفسکی در فاصلهٔ سالهای 2001 تا 2005 دنبال اعضای گروه متالیکا به راه افتادند تا مراحل خلق آلبوم «St. Anger» را به تصویر بکشند. البته آنها دستاورد عظیمتری داشتند٬ چون این مستند صرفا فیلمی دربارهٔ پشت صحنهٔ ساخت و ضبط یک آلبوم نیست.
جیسون نیوستد٬ نوازندهٔ بیس گروه٬ از گروه جدا شد٬ جیمز هتفیلد٬ خواننده و مرد اول گروه یکدفعه مرخصی گرفت تا برای ترک اعتیاد به چند مادّه در مرکز ترک بستری شود و مدیریت گروه هم برای آنها یک «مربی بهبود اجرا» استخدام کرد تا به دوباره گردهم آمدن گروه کمک کند و در عین حال تمام تمرکز آنها را معطوف به دنیای موسیقی کند.
در طول فیلم ماجراهای ناخوشایند دیگری هم به تصویر کشیده میشود: درگیریهای هتفیلد با اولریش٬ اعتراض گیتاریست سابق گروه به اخراجش٬ اخراج مربی متخصص اجرا و تجربهٔ دشوار و ناگواری که گروه با سایت نپستر داشت. سازندگان «متالیکا: نوعی هیولا» قصد ندارند که جنبههای ناخوشایند فعالیتهای هنری گروه را لاپوشانی کنند و همه چیز را روبهراه نشان بدهند اما با این همه تماشای فیلم تجربهٔ بسیار لذتبخشی است و به نوعی باعث میشود تماشاگر با اعضای گروه احساس همدردی بسیاری کند.
نقطهٔ اوج فیلم: پخش گوشهای از ترانهٔ وسوسه (Temptation) که در آلبوم نهایی قرار داده نشد.
تاریخ انتشار : یکشنبه 23 مرداد 1390 - 00:00
افزودن یک دیدگاه جدید