من دیگه خسته شدم بس که چشام خیسه و نم خوب ببینم و بفهمم و بازم چیزی نگم من دیگه بریدم از بس شکستم از خودی توی آینه خیره شم بگم به چشمام چی شدی خستَه م از حرفای خوب و بی سر و ته، بی ثمر حسرت یه عمره رفته عقده های تازه تر متنفرم از آدمای بی مغز و شلوغ از کتابایی با اسمای قشنگ، متن دروغ دیگه نوبت توئه خسته شی دنیا، بشکنی این بار ایستادم تا آخرش با کفش اهنی بات می جنگم تا نگی ترسیده بود پیاده شد بس که پشت پا زدی گذشتن از تو ساده شد همه از عشق می گن و باز آبروشو می برن عقل کل نشون میدن، از خودشون بی خبرن مُد شده حرفای پوچ و گنده و بی سر و دست بگو تا کی باید این نمایشو دید و نشست وقتی حتی نمی خوای بازی کنی بازیت می دن حتی می خوای خودتم که باشی باز نمیذارن همه میخوان اونی باشی که خیالشون می خواد من دیگه داره از این بازی سیرک بدم میاد هر چقدر زانو زدیم، راه اومدیم دیگه بسه هر چقدر خورد شدیم و دَم نزدیم دیگه بسه عاشق و عارف و درویش و من و تو و خدا روبروت وایمیستیم و با هم می خونیم هم صدا دیگه نوبت توئه خسته شی دنیا، بشکنی این بار ایستادیم تا آخرش با کفش اهنی بات می جنگیم تا نگی ترسیده بود پیاده شد بس که پشت پا زدی گذشتن از تو ساده شد