در تالار ایوان شمس
میخواهم مخاطبانم را سوار بر ماشین زمان کنم!
موسیقی ما - فرزان صوفی: دومین و شاید به نوعی اولین کنسرت مستقل «هومن جاوید»، پنجشنبه و جمعه هفته جاری (امشب و فردا شب) در تالار ایوان شمس به روی صحنه خواهد رفت. کنسرتی که مطمئنا با توجه به اجراهای تکراری این روزها در سبک و سیاقی متفاوت و در واقع اجرایی متفاوتتر از آنچه که معمولا از خوانندگانِ این روزها روی استیج میبینیم برگزار خواهد شد. «هومن جاوید» در این گپ و گفت کوتاه بخشی از رپرتوآر کنسرتش را فاش کرده که احتمالا هم دل طرفداران قدیم را میبرد و هم برای طرفداران جدید خوشایند خواهد بود. علاوه بر آن حرفهایی هم مبنی بر ادامه کنسرتها و آلبوم بعدیاش زده شد که میتواند خبر خوبی برای هوادارانش باشد.
* یکی از نکات تمرینهای شما برای کنسرت این است که تقریبا هشتاد، نود درصد قطعات را با تنظیمهای کاملا جدید کار میکنید.
جمع آوری هر یک از آلبومهایی که از سال 76 تابهحال با موزیسینهایی با نگرشهای متفاوت داشتهام، حول یک محور و به قول معروف مود یکدست ایجاد کردن کمی مشکل بود. من چون خوانندهای هستم که به کار گروهی خیلی اهمیت میدهم و شخصیت و نقش هر یک از نوازندگان برایم مهم است، نمیخواستم یک پارتیتور بنویسم که گروه آن را بنوازد و یک خواننده هم به عنوان یک شخصیت جدا جلوی استیج بخواند! در واقع من با همان نگاه «راز شب» آمدهام؛ نگاهی که اگر هر یک از بچههای گروه را برمیداشتی هویت آن قطعه دچار تزلزل میشد.
با همان نگاه گروه «جِی بند» را تشکیل دادهام اما طبیعتا تکنیک گروه کمی با دوستانی که در گذشته با هم کار میکردیم متفاوت است. این گروه با نوازندگی «سردار سرمست» و «امین طاهری» گرایش جز پیدا میکند، در بخش گیتار الکتریک، «سیاوش امامی» به سمت فرمهای راک و پاپ-راک انگلیسی گرایش دارد، کمی وفادارتر به گذشته «میرمهدی قاسمی» است که زمانهای یک دهه پیش موسیقی را بیشتر میپسندد و ارتباط ما با گذشته کمی توسط مهدی حفظ میشود. خاصیت و طعم جدیدی که به این کارها آمده هم توسط «محمد ابراهیمیان» با ساز بادی ایجار شده که نقش خیلی مهمی را ایفا میکند. ما معمولا در این زمینه از نوازندگان سازهای ایرانی مثل «رضا آبایی» استفاده میکردیم بنابراین محمد یک حالت کاملا دو وجهی دارد؛ از یک طرف به فرمهای غربی و جز نزدیک میشود و با سردار همراهی میکند و در بخشی هم بار ایرانی شدن را به دوش میکشد. در واقع سعی کرده که در قسمتهایی به فضای فیوژنی که پیش از این داشتیم نزدیک شود.
ما در واقع با چیزی مثل ماشین زمان حرکت میکنیم؛ هم باید وفاداری به فرم و ملودی قبلی را حفظ کنیم و هم آن را در زمان حال اجرا کنیم. چالشی که من از دو سال پیش با آماده شدن و انتشار «شاه ماهی» دچار آن شدم این بود که خیلیها فکر کردند من تغییر سبک دادهام و خب اعتراض هم کردند. بالعکس افرادی هم بودند که جوانان و نوجوانان الان هستند و خیلی خوب توانستند با آن ارتباط برقرار کنند. من باید به نوعی بین طرفداران جدید و قدیم پیوندی ایجاد میکردم و به یک حالتی در گروه میرسیدم که هم یکدستی در آن احساس شود و هم وفاداری به ماهیت اصلی آهنگها. به همین دلیل به اتفاقی که قرار است روی صحنه بیفتد مثل یک سناریو فکر کردهام که طی آن دوستان در سالن به نوعی سوار یک ماشین زمان میشوند. به دلیل اینکه بتوانم در ابتدا آنها را جذب کنم با یک آهنگ قدیمی به نام «راز شب» روی صحنه میآیم و به تنهایی اجرا میکنم.
در ادامه گروه روی صحنه میآید و ما یکی دیگر از قطعات گروه «راز شب» را اجرا خواهیم کرد که میخواهم سورپرایز باشد چون از کارهایی است که آن زمان خیلی آن را دوست داشتند. بعد سوار ماشین زمان میشویم، به حال میآییم و یکی از کارهای «شاه ماهی» را اجرا میکنیم که باز هم به سبک و سیاق راک میخورد. بعد از آن هم همین حالت رفتن به گذشته و حال را حفظ میکنیم. نکاتی که به ما کمک میکند تا کار خستهکننده نشود، عوض شدن جای بچهها و کم و زیاد شدن آنها روی صحنه است. یک مقدار هم توجه به فضای حاکم بر آهنگها و آکوردهای کلیدی آنها است که در یک فضای ماژور و مینور است و سعی کردهام بین آنها بالانس ایجاد کنم.
قسمت نهایی کنسرت با یک سورپرایز برای ببینندگان همراه خواهد بود که باز هم نمیگویم چه قطعهای خواهد بود اما پیوندی به وسیله میکس بین دو قطعه از آلبومهای «شاه ماهی» و برداشتی جدید از یکی از آهنگهایی که در «زیبازی» داشتیم اتفاق خواهد افتاد. در این قسمت «امید مَحرمزاده» به عنوان نوازنده سینتیسایزر و نوازنده خوب بینالمللی با ما همکاری میکند و در واقع یک مقدار به سمت الکترونیک آکوستیک خواهیم رفت.
* نکته دیگر این بود که قطعه «شب و روز» که با تنظیم جدیدتری در آلبوم «شاه ماهی» آمده، قرار است با همان حالت اولیه خود در کنسرت اجرا شود.دلیل انتخاب این فرم اجرا برای این قطعه چه بود؟
ما این قطعه را در آلبوم «شاه ماهی» به صورت الکترونیک-آکوستیک، با تنظیم خوب دوست عزیزم «مهران خلیلی» کار کرده بودیم که اگر بخواهیم با همان تنظیم آلبوم اجرایش کنیم، نیاز به این است که حتما به همان فرم اجرا شود. ما درواقع نتوانستیم زمان ِکافی را برای این قسمت بگذاریم و تا اینجا از حضور «امید محرمزاده» در دو کار استفاده کردهایم. به هر حال بچهها هم با گروه من همکاری دارند هم با یکی، دو گروه دیگر و یک مقدار زمانمان برای بازسازی همه کارها محدود بود اما واقعا هشتاد درصد این بازسازی اتفاق افتاده است.
* من با توجه به قطعاتی که از «شاه ماهی» در تمرین اجرا میکردید احساس کردم رگههای راک و جز نسبت به تنظیم اولیه قطعات بیشتر شده است، یعنی همان چیزی که پیش از این بیشتر از شما میدیدیم. این موضوع به مسئله همیشگی که بهدست آوردن دل طرفداران قبلی است برمیگردد یا به خاطر حس و حال خودتان است که در ناخودآگاه اصولا دوست دارید به سمت سبک اولیه پیش بروید؟
اینطور نبوده که برای این کار سعی کنم و در یکی، دو قطعه هم یک مقدار گرایش راک پیدا میکند اما در یکی، دو قطعه هم اینطور نیست یعنی فضا خلوتتر میشود و حتی به سمت اروپایی خیلی خلوت میروم و مود یک مقدار حالت فرانسوی پیدا میکند. اگر بخواهیم به طور مشخص نام ببریم این اتفاق راجع به قطعه «شاه ماهی» افتاده است. برنامه اولیهای که برای تنظیم آن چیده شده بود به همین فرمی بود که قرار است در کنسرت اجرا شود، یعنی در واقع پاپ-راک و در یک فرم شافل. منتها چون ما اینجا به صورت گروهی کار را جلو میبریم، ترجیح دادم که مثل ایده اولیه حرکت کنم. برخی از قطعات هم همانطور که هستند اجرا میشوند مثل قطعه «آتشفشان». در مورد باقی قطعات هم دیگر ترجیح میدهم چیزی نگویم تا سورپرایز باشد.
* تفاوت این کنسرت با اجرایی که سال 87 در نیاوران داشتید چه چیزهایی است؟
تفاوت اصلی در خود نوازنده هاست که آن زمان با «بابک ریاحی پور»، «شاهرخ پورمیامین»، آقای «عینالله کیوان شکوه» و «سردار سرمست» همراه بودیم. در آنجا سردار کمرنگتر و کمی نزدیک به راک با تکنیکی نزدیک به همان دوستان باسابقه بود. همانطور که گفتم بچههای این گروه از نسل جدیدتری هستند و طبیعی است که تنظیمها به همان اندازه تفاوت داشته باشد.
* برنامه آینده از لحاظ کنسرتهای بعدی و آلبوم به چه صورت خواهد بود؟
از همین الان برای اصفهان، شیراز و کرج صحبت کردهایم که باید برای آن برنامهریزی کنیم. به جز آن سعی میکنم اگر بتوانیم یک اجرای دیگر هم بعد از محرم و صفر در تهران داشته باشیم. برای آلبوم بعدی هم از سال پیش با «محمد ابراهیمیان» مشغول هستیم. آلبومی است که خودش تهیهکنندگی آن را برعهده گرفته و در حال ساختن ملودیهای آن است و «مسعود همایونی» هم با ما در این پروژه همکاری دارد
* در چه سبکی؟
راک.
* یکی از نکات تمرینهای شما برای کنسرت این است که تقریبا هشتاد، نود درصد قطعات را با تنظیمهای کاملا جدید کار میکنید.
جمع آوری هر یک از آلبومهایی که از سال 76 تابهحال با موزیسینهایی با نگرشهای متفاوت داشتهام، حول یک محور و به قول معروف مود یکدست ایجاد کردن کمی مشکل بود. من چون خوانندهای هستم که به کار گروهی خیلی اهمیت میدهم و شخصیت و نقش هر یک از نوازندگان برایم مهم است، نمیخواستم یک پارتیتور بنویسم که گروه آن را بنوازد و یک خواننده هم به عنوان یک شخصیت جدا جلوی استیج بخواند! در واقع من با همان نگاه «راز شب» آمدهام؛ نگاهی که اگر هر یک از بچههای گروه را برمیداشتی هویت آن قطعه دچار تزلزل میشد.
با همان نگاه گروه «جِی بند» را تشکیل دادهام اما طبیعتا تکنیک گروه کمی با دوستانی که در گذشته با هم کار میکردیم متفاوت است. این گروه با نوازندگی «سردار سرمست» و «امین طاهری» گرایش جز پیدا میکند، در بخش گیتار الکتریک، «سیاوش امامی» به سمت فرمهای راک و پاپ-راک انگلیسی گرایش دارد، کمی وفادارتر به گذشته «میرمهدی قاسمی» است که زمانهای یک دهه پیش موسیقی را بیشتر میپسندد و ارتباط ما با گذشته کمی توسط مهدی حفظ میشود. خاصیت و طعم جدیدی که به این کارها آمده هم توسط «محمد ابراهیمیان» با ساز بادی ایجار شده که نقش خیلی مهمی را ایفا میکند. ما معمولا در این زمینه از نوازندگان سازهای ایرانی مثل «رضا آبایی» استفاده میکردیم بنابراین محمد یک حالت کاملا دو وجهی دارد؛ از یک طرف به فرمهای غربی و جز نزدیک میشود و با سردار همراهی میکند و در بخشی هم بار ایرانی شدن را به دوش میکشد. در واقع سعی کرده که در قسمتهایی به فضای فیوژنی که پیش از این داشتیم نزدیک شود.
ما در واقع با چیزی مثل ماشین زمان حرکت میکنیم؛ هم باید وفاداری به فرم و ملودی قبلی را حفظ کنیم و هم آن را در زمان حال اجرا کنیم. چالشی که من از دو سال پیش با آماده شدن و انتشار «شاه ماهی» دچار آن شدم این بود که خیلیها فکر کردند من تغییر سبک دادهام و خب اعتراض هم کردند. بالعکس افرادی هم بودند که جوانان و نوجوانان الان هستند و خیلی خوب توانستند با آن ارتباط برقرار کنند. من باید به نوعی بین طرفداران جدید و قدیم پیوندی ایجاد میکردم و به یک حالتی در گروه میرسیدم که هم یکدستی در آن احساس شود و هم وفاداری به ماهیت اصلی آهنگها. به همین دلیل به اتفاقی که قرار است روی صحنه بیفتد مثل یک سناریو فکر کردهام که طی آن دوستان در سالن به نوعی سوار یک ماشین زمان میشوند. به دلیل اینکه بتوانم در ابتدا آنها را جذب کنم با یک آهنگ قدیمی به نام «راز شب» روی صحنه میآیم و به تنهایی اجرا میکنم.
در ادامه گروه روی صحنه میآید و ما یکی دیگر از قطعات گروه «راز شب» را اجرا خواهیم کرد که میخواهم سورپرایز باشد چون از کارهایی است که آن زمان خیلی آن را دوست داشتند. بعد سوار ماشین زمان میشویم، به حال میآییم و یکی از کارهای «شاه ماهی» را اجرا میکنیم که باز هم به سبک و سیاق راک میخورد. بعد از آن هم همین حالت رفتن به گذشته و حال را حفظ میکنیم. نکاتی که به ما کمک میکند تا کار خستهکننده نشود، عوض شدن جای بچهها و کم و زیاد شدن آنها روی صحنه است. یک مقدار هم توجه به فضای حاکم بر آهنگها و آکوردهای کلیدی آنها است که در یک فضای ماژور و مینور است و سعی کردهام بین آنها بالانس ایجاد کنم.
قسمت نهایی کنسرت با یک سورپرایز برای ببینندگان همراه خواهد بود که باز هم نمیگویم چه قطعهای خواهد بود اما پیوندی به وسیله میکس بین دو قطعه از آلبومهای «شاه ماهی» و برداشتی جدید از یکی از آهنگهایی که در «زیبازی» داشتیم اتفاق خواهد افتاد. در این قسمت «امید مَحرمزاده» به عنوان نوازنده سینتیسایزر و نوازنده خوب بینالمللی با ما همکاری میکند و در واقع یک مقدار به سمت الکترونیک آکوستیک خواهیم رفت.
* نکته دیگر این بود که قطعه «شب و روز» که با تنظیم جدیدتری در آلبوم «شاه ماهی» آمده، قرار است با همان حالت اولیه خود در کنسرت اجرا شود.دلیل انتخاب این فرم اجرا برای این قطعه چه بود؟
ما این قطعه را در آلبوم «شاه ماهی» به صورت الکترونیک-آکوستیک، با تنظیم خوب دوست عزیزم «مهران خلیلی» کار کرده بودیم که اگر بخواهیم با همان تنظیم آلبوم اجرایش کنیم، نیاز به این است که حتما به همان فرم اجرا شود. ما درواقع نتوانستیم زمان ِکافی را برای این قسمت بگذاریم و تا اینجا از حضور «امید محرمزاده» در دو کار استفاده کردهایم. به هر حال بچهها هم با گروه من همکاری دارند هم با یکی، دو گروه دیگر و یک مقدار زمانمان برای بازسازی همه کارها محدود بود اما واقعا هشتاد درصد این بازسازی اتفاق افتاده است.
* من با توجه به قطعاتی که از «شاه ماهی» در تمرین اجرا میکردید احساس کردم رگههای راک و جز نسبت به تنظیم اولیه قطعات بیشتر شده است، یعنی همان چیزی که پیش از این بیشتر از شما میدیدیم. این موضوع به مسئله همیشگی که بهدست آوردن دل طرفداران قبلی است برمیگردد یا به خاطر حس و حال خودتان است که در ناخودآگاه اصولا دوست دارید به سمت سبک اولیه پیش بروید؟
اینطور نبوده که برای این کار سعی کنم و در یکی، دو قطعه هم یک مقدار گرایش راک پیدا میکند اما در یکی، دو قطعه هم اینطور نیست یعنی فضا خلوتتر میشود و حتی به سمت اروپایی خیلی خلوت میروم و مود یک مقدار حالت فرانسوی پیدا میکند. اگر بخواهیم به طور مشخص نام ببریم این اتفاق راجع به قطعه «شاه ماهی» افتاده است. برنامه اولیهای که برای تنظیم آن چیده شده بود به همین فرمی بود که قرار است در کنسرت اجرا شود، یعنی در واقع پاپ-راک و در یک فرم شافل. منتها چون ما اینجا به صورت گروهی کار را جلو میبریم، ترجیح دادم که مثل ایده اولیه حرکت کنم. برخی از قطعات هم همانطور که هستند اجرا میشوند مثل قطعه «آتشفشان». در مورد باقی قطعات هم دیگر ترجیح میدهم چیزی نگویم تا سورپرایز باشد.
* تفاوت این کنسرت با اجرایی که سال 87 در نیاوران داشتید چه چیزهایی است؟
تفاوت اصلی در خود نوازنده هاست که آن زمان با «بابک ریاحی پور»، «شاهرخ پورمیامین»، آقای «عینالله کیوان شکوه» و «سردار سرمست» همراه بودیم. در آنجا سردار کمرنگتر و کمی نزدیک به راک با تکنیکی نزدیک به همان دوستان باسابقه بود. همانطور که گفتم بچههای این گروه از نسل جدیدتری هستند و طبیعی است که تنظیمها به همان اندازه تفاوت داشته باشد.
* برنامه آینده از لحاظ کنسرتهای بعدی و آلبوم به چه صورت خواهد بود؟
از همین الان برای اصفهان، شیراز و کرج صحبت کردهایم که باید برای آن برنامهریزی کنیم. به جز آن سعی میکنم اگر بتوانیم یک اجرای دیگر هم بعد از محرم و صفر در تهران داشته باشیم. برای آلبوم بعدی هم از سال پیش با «محمد ابراهیمیان» مشغول هستیم. آلبومی است که خودش تهیهکنندگی آن را برعهده گرفته و در حال ساختن ملودیهای آن است و «مسعود همایونی» هم با ما در این پروژه همکاری دارد
* در چه سبکی؟
راک.
منبع:
اختصاصی موسیقی ما
تاریخ انتشار : پنجشنبه 18 مهر 1392 - 02:50
افزودن یک دیدگاه جدید