موسیقی ما - آخرین شب تمرین «کیوان ساکت» و گروهش برای کنسرت سه‌شنبه ۸ بهمن برگزار شد. حالا نوبت «دست‌های به‌هم پیوسته» رسیده است. بزرگان و جوانان موسیقی ما در کنار هم جمع شده‌اند تا به اجرای برنامه‌ای مفصل بپردازند. اجرایی که برج میلاد را میزبان هم‌نشینی موسیقی کردی و گیلکی می‌کند و البته کارهای فانتزی «کیوان ساکت» هم در آن به اجرا در می‌آید. برای پوشش آخرین شب تمرین با گروه همراه می‌شویم. کم‌کم نوازنده‌ها ساز‌هایشان را به دست می‌گیرند و برای اجرای گروهیِ قطعات آماده می‌شوند.
   
ساکت با اشاره به همه گروه می‌گوید: زندگی. بچه‌ها کوک هستند؟
«مجتبی عسگری» و «وحید تاج» دیر‌تر از سایرین به گروه می‌پیوندند و بنابراین فرصت خوبی است تا با آنها صحبت کنیم. از «عسگری» در مورد حس و حالش برای حضور در پروژه «دست‌های به‌هم پیوسته» می‌پرسم. می‌گوید: «کار با استاد «ساکت» را که برای موسیقی ایرانی زحمات زیادی کشیده، دوست دارم. خوشحالم که می‌توانم صدایم را در خدمت این گروه ارائه دهم». «عسگری» که اهل اصفهان است، به شیوه آوازی مکتب اصفهان علاقه دارد. او در این اجرا دو تصنیف را به صورت انفرادی خواهد خواند و دو تصنیف را به همراه «وحید تاج». مایه‌های دو تصنیف انفرادی‌اش هم آواز اصفهان است. «وحید تاج» در مورد کار برای «دست‌های به‌هم پیوسته» و حضورش در کنار «عسگری» می‌گوید: «در کارگاه آوازی استاد «شجریان» که من و «مجتبی عسگری» حضور داشتیم، استاد بیش از هر چیز به این دوستی‌ها و در کنار هم بودن‌ها تأکید داشتند. حالا هم خوشحالم که می‌توانیم در کنار هم کار کنیم.»
 
صدای پرمایه در یک تصنیف دوصدایی

ساز‌ها کوک شده و همه اعضا برای تمرین دور هم جمع می‌شوند. تار «ساکت» هم به نوای ساز‌ها اضافه می‌شود و اینجاست که صدای پُرمایه «عسگری» و زنگ زیبای صدایش با صدای «وحید تاج» در هم می‌آمیزد و «زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست» اولین تصنیف دوصدایی است که توسط ارکستر و خوانندگان به اجرا در می‌آید. جملات شعر یک‌در‌میان بین دو خواننده تقسیم شده و در ‌‌نهایت با هم کار را به پایان می‌برند. در میانه‌های تصنیف، تکنوازی ابوا بسیار گوش‌نواز است و به عنوان خط محوری داستان حرکت می‌کند. «ساکت» در خلال کار با نگاهی به سالن همه نوازنده‌ها را زیر نظر دارد.

نفرات گروه کر نیز کم‌کم وارد سالن می‌شوند و «آرزوی بزرگ» به عنوان کار بعدی خوانده و نواخته می‌شود. شکوهمندی، زیبایی و شاعرانگی در رگ‌و‌پی موسیقی به گوش می‌رسد، اما هنوز مانده تا گروه به نظم و هماهنگی لازم برسند. دو خواننده در سکوت به اجرای گروه نوازندگان و گروه کر چشم دوخته‌اند.

کار بعدی «بچه‌های ایرانی» است. «ساکت» می‌گوید: «می‌خواهیم یک‌بار شروع تصنیف را تمرین کنیم.» تکنوازی «ساکت» در بین کار، قطعه را به صورت کامل در دست گرفته و گروه کر با آن همراهی می‌کنند.
 
یادی از روح‌الله خالقی

قطعه بعدی «گل‌های افسرده» است که با صدای «مجتبی عسگری» به گوش می‌رسد. کار با نت‌های پیانوی «بهنام ابوالقاسم» آغاز می‌شود. زنگ صدای «عسگری» باز هم طنین‌انداز می‌شود. خواندن زینتیِ خواننده‌ی برآمده از مکتب اصفهان، حتی در تصنیفی که به او مجال تحریرهای فراون نمی‌دهد، مشهود است و اینجاست که باید به انتخاب «ساکت» آفرین گفت.

تصنیف بعدی «قبله» نام دارد و دوباره لازم است ساز‌ها کوک شوند. «شاهو حسینی» خواننده اهل پاوه، این تصنیفِ کردی را می‌خواند. سازبندی «قبله» به صورتی است که کمانچه و دف مطابق انتظار بر سایر ساز‌ها تفوق دارند. اما طراحی تصنیف توسط «ساکت» انجام شده و بنابراین در پاره‌ای موارد، سکوت این دو ساز مجال می‌دهد تا زیبایی فلوت و پیانو به کار آیند.

«بهار غم‌انگیز» نوبت را به تاج می‌دهد تا با مضراب‌های سریع تار «ساکت» و پیانو همراه شویم. «روح‌الله خالقی» از نام‌هایی است که با شنیدن این کار نامش در ذهن می‌آید.

سفر به دور اروپا آغاز می‌شود و حالا نوبت حرکت و جنبشی است که «ساکت» وعده آن را به جوانان داده بود. آرشه‌ها، کلاویه‌های پیانو و سیم‌های تار به سرعت نواخته می‌شوند و حالا شاهد شنیدن یک کار جهانی هستیم، اما این کار نه ایرانی است و نه غربی. بهتر است بگوییم، هم ایرانی است هم غربی.

«یادگار»، «آمان»، «فانتزی» و «نای شکسته» کارهای دیگری بودند که نواخته و خوانده شدند.
 
بزرگان هنوز هم هنرنمایی می‌کنند

از جمله نکاتی که در خلال تمربی بسیار به چشم می‌آید، حضور بزرگان نوازنده مثل «رحیمی»ها، «ظهیرالدینی»ها و... در کنار نوازندگان جوانی است که در کار خود شوق فراوانی دارند.

«آ‌ها بوگو» که از رپرتوار فولکور گیلان انتخاب شده، فضا را به شدت متفاوت کرد و خنده را بر لب نوازندگان و گروه کر نیز آورد.

«باران» کار دوصدایی آخر است که شعر و موسیقی‌اش سودای وطن را در مضراب‌های «ساکت» و کلام شاعر هویدا می‌کند. در پایان، گروه سرود زیبای «ای ایران» را اجرا می‌کنند و یک شب پرخاطره به پایان می‌رسد. حالا قرار است تمام این قطعات را به صورت کامل در کنسرت سه‌شنبه هشتم بهمن‌ماه با عنوان «دست‌های به‌هم پیوسته» بشنویم.

عکس‌های امین علیزاده از تمرین گروه را اینجا ببنید: