موسیقی ما- فصل عاشقی و بی‌برگی آخرین آلبوم‌های منتشر شده از این موزیسین موسیقی ایرانی است. پویا سرایی استاد دانشگاه در رشته موسیقی و نوازنده سنتور از جمله چهره‌های مقبول موسیقی ایرانی است. این نوازنده نام آشنا در بخش کار‌شناسی نظرسنجی موسیقی ما یکی از بالاتربن آرا را در حوزه بهترین نوازنده سازهای ایرانی از آن خود کرد. در ادامه گفت‌و‌گوی موسیقی ما با این نوازنده را درباره جشن موسیقی ما بخوانید:
 

• از اینکه از سوی کار‌شناسان یکی از بالا‌ترین آرا را در بخش بهترین نوازنده سازهای ایرانی به دست آورده‌اید چه احساسی دارید؟ آیا فکر می‌کردید در نظرسنجی سایت موسیقی ما یکی از نامزد دریافت تندیس طلایی باشید؟

بسیار خوشحالم از اینکه از سوی کار‌شناسان در جمع بهترین‌های نوازندگی ایرانی حضور دارم. امسال به دلیل مشغله‌های پزوهشی و دانشگاهی‌ام، نسبت به سالهای قبل، مجال کمتری برای اجرای کنسرت یافتم. یک دهه است که نوازنده استودیو هستم اما بیشترِ آثاری که در استودیو می‌زنم موسیقی سنتی یا مجلسی و سمفونیک است؛ یعنی اصولا کارهای پاپ نیست و به اندازهٔ آثار پاپ دیده نمی‌شود. با این وجود خوشحالم که نگاه کار‌شناسان به سمت نوازندگی من بوده است. بار ضبط استودیویی بسیاری از آثار تولید شده در دهه اخیر، در همه ژانر‌ها، بر دوش من بوده است.. با حجم فعالیتهای من در زمینه‌های مختلف نوازندگی، آهنگسازی، تنظیم، نقد، تدریس دانشگاهی، تحقیق و... انتظار داشتم در جمع بهترینهای نوازندگی باشم.
 

• به نظر شما برگزاری نظرسنجی‌ها و جشن‌هایی از این دست دارای چه تاثیراتی در روند موسیقی کشور است؟

برگزاری این نظرسنجی‌ها، مثل هر پدیده دیگر، می‌تواند در ابعادی مفید یا مضر باشد. اگر بخواهم فقط نکته‌های مثبت آن را نام ببرم، مهم‌ترین آن، تهییج روحیه رقابت بین هنرمندان است... اینکه مدام در چشم هستند!.. مراقب مضراب به مضرابشان باشند. بیش از صد هزار نفر هستند که با دقت عملکرد هنرمندان را زیر نظر دارند، احساس مسئولیت می‌کنند... وقت و انرژی می‌گذارند، ساین‌آپ می‌کنند و ریز به ریز نظر می‌دهند! خب.... پویشِ عملکرد هنرمندان، وسواس و کیفیت بیشتری را پدید می‌آورد... استعلای عملکرد موزیسین‌ها هم استعلای موسیقی کشور در همه زمینه هاست. اینگونه مراسم، ما را در مقابل عملکردمان مسئول‌تر از قبل نشان می‌دهد.
 

• در مورد اینکه چنین جشنی با شعار همدلی و توسط یک نهاد خصوصی برگزار می‌شود چه نظری دارید؟

شعار همدلی هنرمندان، آرزو و دغدغه همه ماست. چه مخاطبین و چه مولفین در این سال‌ها این آرمان را ارج نهاده‌اند. نمی‌دانم چقدر موفق شده‌ایم اما اینگونه تلاش‌ها به مرور مثمرثمر است. البته اولین و مهم‌ترین گام مناسبات حرفه‌ای و اجتماعی و اقتصادی بین هنرمندان است. ذات هنر به تعریف جدیدش، یکه طلبی و اصالت ذهن مولف است. این اصالت نباید دستخوش یکسان‌سازی مدرن شود. اگر همدلی، نورمالایز ذهن هنرمندان باشد، غلط است! بهتر است همدل نشوند. همه جور اندیشه‌ای در این دوره نیاز است. همنشینی همه این رویکرد‌ها، حوزه‌ای ارزشمند را پدید می‌آورد.
 

• به جز خودتان کدامیک از نامزد‌ها در بخش بهترین نوازنده موسیقی سنتی را شایسته دریافت تندیس طلایی می‌دانید؟

اگر نخواهم سلیقه را دخیل کنم و یا به ورطهٔ مرعوب‌شدگیِ اجراهای پرطمطراق و پرمخاطب و پولساز کشیده شوم؛ و اگر بخواهم صرفا و صرفا و صرفا بر مبنای آموزه‌های آکادمیک و توانمندیهای فنی صحبت کنم؛ بهترین نوازنده موسیقی ایرانی، سالهاست که پاشا هنجنی است! تکنیک، سونوریته، موزیکالیته و شعور موسیقایی پاشا، تقریبا بی‌نظیر است. پاشا نابغهٔ خلق شده برای موسیقی ایرانی است. مطمئن‌ام هیج کدام از دوستان نازنینم در جمع نامزد‌ها، در توانایی‌های بی‌نظیر پاشا شک ندارند و سخن من را تایید می‌کنند. البته... که همه نامزد‌ها دوستان نزدیک یا خیلی نزدیک من هستند و اکثرا بار‌ها همکاری داشته‌ایم و خوب می‌دانم همهٔ این هنرمندان چقدر توانا هستند.
 

• ارزیابی شما از اولین جشن سالانه موسیقی ما چه بود و چه بازخوردهایی را در مورد آن شنیدید؟

برگزاری جشن موسیقی ما، در سال گذشته هم اتفاق مبارکی بود. حساسیت‌ها و رقابت‌ها که منجر به تولیدات کیفی‌تر می‌شود، همه و همه در انجام این نظر سنجی‌ها نهفته است. مهم‌ترین تحقیقات هنری و پیراهنری در سالیان اخیر نیز بر مبنای همین نظرسنجی هاست. برای خود من، بعنوان منتقد، محقق یا آهنگساز پیامدهای جالبی داشت. اینکه ذوق و معیارهای داوری ذوق برای مولفین و مخاطبان رو به سوی چه افقی است... فارغ از ارزشگذاری‌ها... البته معیارهای نظرسنجی‌ها همچنان شبهه برانگیز است. چه سال پیش و چه امسال. مشکل گونه‌شناسی در تدوین شاخه‌های تخصصی کاملا دیده می‌شود. کسی که بیشتر کنسرت داده باشد بیشتر دیده می‌شود.... اینگونه بازخورد‌ها هم سال پیش و هم امسال به گوش من رسید که به نظرم در سالهای آتی باید بازنگری و اصلاح بشود.
 

• مهم‌ترین برنامه شما در سال نود و سه چیست؟

از آغاز امسال سه کار با آهنگسازی یا تنظیم من منتشر شده است. بی‌برگی با صدای امیرتفتی، فصل عاشقی با صدای سالارعقیلی و بزرگداشت حافظ در فرانسه. از اینجا به بعد، شرکت در چند سمینار داخلی و خارجی، تدریس دانشگاهی، تدوین و انتشار دو کتاب در فلسفه موسیقی، چند کنسرت و پروژهٔ اجرایی بزرگ و انتشار دو اثر با خوانندگان مطرح موسیقی ایرانی که متعاقبا اخبار آن‌ها رسانه‌ای خواهد شد، از فعالیتهای من تا آخر سال است؛ به شرط بقا و صحت!