موسیقی ما -  قطعهٔ «اگه تو بری» با صدای علیرضا تهرانی و نوازندگی سردار سرمست منتشر شد. این تک آهنگ که به صورت اختصاصی در اختیار موسیقی ما گذاشته شده در واقع بازخوانی شاهکار «Ne me quitte pas» اثر ژاک برل (یا ژاک بقل) شانسون بزرگ فرانسوی است.

در این اثر ترانه فارسی توسط علیرضا تهرانی سروده شده، نوازندگی و تنظیم بر عهده سردار سرمت بوده، صدا برداری هم توسط کاوه عابدین در استودیو صبا انجام شده و طراحی کاور را هم سیاوش یعقوبی انجام داده است. نکته مهم ضبطِ کلام و پیانو است که به شکل آنسامبل (زنده) انجام شده است. علیرضا تهرانی اوایل سال جاری آلبوم «مردِ خواب آلود» را با تنظیم سیاوش امامی منتشر کرده بود. امامی میکس و مستر این تک آهنگ را هم انجام داده است.

این قطعه که به انگلیسی هم با عنوان «If You Go Away» شناخه شده است اولین بار در سال ۱۹۵۹ توسط ژاک برل اجرا شد. در فاصله کوتاهی توسط هنرمندان برجسته‌ای همچون نینا سیمونه، فرانک سیناترا، ری چارلز و... باز خوانی شد. از این ترانه صد‌ها بازخوانی به زبان انگلیسی و فرانسوی صورت گرفته که از میان دیگر هنرمندانی که آن را اجرا کرده‌اند می‌توان به نیل دایموند، باربارا استراینسد، استینگ، خولیو ایگلسیاس، ناتاشا اطلس، شرلی بیسی و سیندی لوپر اشاره کرد.

امیر بهاری – منتقد موسیقی - در یادداشت کوتاهی دربارهٔ این قطعه نوشته است: «بازخوانی یک ترانه شاخص و موفق سال‌هاست که به صورت یک ژانر در موسیقی جهان جایگاه خودش را دارد؛ البته که در ایران این اتفاق به این صورت رخ نداده است. از یک طرف ما با کپی عین به عین ترانه‌های یونانی و بعضا ترکی در موسیقی پاپ مواجه‌ایم و از طرف دیگر اگر موسیقی‌دان توانمندی به سمت این کار برود در نگاه اول به دید یک مقلد و کپی کار به او نگاه می‌شود در صورتی که ترجمان شخصی یک قطعه، خود دعوت به بیانی تازه‌ از آن اثر است. در بازخوانی (کاور) چند نکته مهم وجود دارد از جمله اینکه به هر شکل نگاه شخصی هنرمند در باز تولید آن اثر نمود داشته باشد و علیرضا تهرانی با سرودن یک معادل فارسی زیبا از پس این کار به خوبی بر آمده و با استفاده از تکنیک‌های درست و مناسب در خوانندگی حال و هوای خوبی برای آن ساخته است. از سوی دیگر تهرانی و سرمست با ارائه این اثر به شکل تریوی جمع وجور (وکال، کنترباس، پیانو) یادآور دوان طلایی موسیقی شانسون هستند. دورانی که هنرمندانی همچون ژک برل، ژرژ برسن، ادیپ پیاف و... طلایه‌دارانش بودند. یک موسیقی جمع و جور با دقت دو چندان به مسئلهٔ کلام. تریویی که از سوی دیگر حال و هوای موسیقی جَز را هم با خود دارد. به نظرم «اگه تو بِری» می‌تواند آغاز یک همکاری مشترک و موفق میان علیرضا تهرانی و سردار سرمست باشد. سردار با هوشمندی و شناخت خوبی که از این موسیقی دارد و این در نواختن‌اش مست‌تر است زوج خوبی برای تهرانی است. جالب اینکه آلبوم مستقل علیرضا تهرانی با عنوان «مرد خواب آلود» کاملا بر اساس موسیقی الکترونیک تنظیم شده بود. فاصله گرفتن تهرانی از آن تجربه و تولید اثر در یک فضایی کاملا آکوسیتک، با توجه به ماحصل‌اش، ستودنی است. و نکته آخر اینکه این نوع برخورد با آثار شاخص و بازخوانی آن‌ها با امضای ایرانی می‌تواند سنت از یاد رفته بازخوانی (و نه صرفا تقلید نعل بن نعل) را احیا کند. ما در موسیقی خودمان هم شاهکارهای بسیاری داریم که جای کار و خوانشی تازه‌ دارند.


> لینک دانلود این قطعه