موسیقی ما – از متولدین مرز دهه شصت و هفتاد است. همین موضوع باعث شده که از یک سو حس قاطعانه و بعضا مبارزطلبانه داشته باشد و از سویی دیگر با امید و انگیزه زیاد صحبت کند. آهنگساز و ترانه سرایی که در اولین جشن سالانه «موسیقی ما» نامزد کسب تندیس طلایی بهترین آهنگساز موسیقی پاپ شد این روزها شاخه دیگری از موسیقی را دنبال می کند. سال گذشته قطعه «آرزو کن» را منتشر کرد که بازخوردهای گوناگونی داشت و حدود دو هفته قبل هم قطعه «یادم رفت» را به مخاطبان ارائه کرد. چند روز پس از انتشار قطعه جدید «امید جامع» با او همکلام شدیم و در مورد این اثر و فعالیت های آینده اش سوال کردیم. جامع که با قاطعیت خاصی به سوالات پاسخ می داد از روزهای پرکار خود در سال 94 خبر داد و در مورد آلبوم و کنسرت خود هم سخن گفت:
 

• *چرا «امید جامع» کلا سالی یک قطعه با صدای خودش منتشر می کند؟

در سال گذشته به دلیل برخی مشکلات شخصی که حل شد کم کار بودم اما به امید خدا برای سال آینده در این زمینه فعالیت بیشتری خواهم داشت. قطعاتی را آماده دارم و در فواصل زمانی کوتاه آنها را پخش خواهم کرد.
 

• *قطعه «آرزو کن» که سال گذشته منتشر کردید خصوصا در بخش ترانه، تفاوت های زیادی با سایر تک قطعات خواننده های دیگر داشت. اما ترانه قطعه «یادم رفت» اینگونه نبود. چرا مثل آن قطعه به سراغ یک سوژه جدید نرفتید؟

من در این کار بیشتر دنبال فضای موسیقی بودم. حرفی هم که پشت این کار داشتم را ترجیح دادم که ساده تر بیان کنم. آنقدر سعی نکردم بخواهم متفاوت بنویسم. دیگر قرار نیست که سالی یک قطعه منتشر کنم به همین جهت ازدیاد کاری من باعث می شود که مخاطبان متوجه فرق کار ساده و متفاوت شوند. ترانه یادم رفت را به این دلیل ساده انتخاب کردم که آن فضای مورد نظر خودم ساده بود.
 

• *اما ترانه های آرزو کن و یادم رفت هر دو یک فضای داستانی داشتند و به نوعی روایتگر قصه ای بودند. دلیل چنین انتخاب هایی چیست و اینکه آیا کار داستان نویسی هم انجام می دهید؟

دلیل اصلی این است که از گذشته مخاطب موسیقی هایی بودم که داستان محور بودند و خواندن و شنیدن آنها دلیل داشت. دوست ندارم که موسیقی بی ربط به خودم را اجرا کنم. یعنی دلیلی ندارد موسیقی یا ترانه ای که برای دیگران اتفاق افتاده و برای خودم رخ نداده است را بخوانم. خودم آدمی هستم که دوست دارم قصه بگویم و اتفاقات زندگی ام را تعریف کنم. در کارهای آینده روی سوژه هایی دست گذاشته ام که فکر نمی کنم کسی تا کنون مشابه آنها را خوانده باشد زیرا کاملا از زندگی شخصی خودم است. من برای مردم نمی خوانم، من خودم را می خوانم زیرا خودم هم یک نفر از همین مردم هستم. دوست ندارم که تمام سلیقه ها را جذب کنم و همین که خودم را اجرا کنم کافی است. به همین دلیل چنین فضاهای داستانی برایم لذت بخش است و این اتفاق در کارهای آینده من تکرار می شود. حتی به فکر ساخت قطعه ای هستم که ده دقیقه است و انشاالله این قطعات را ویدئو هم خواهم کرد.
 

• *فکر می کنید این قصه و اتفاقات خودتان تا چه حد در بین مردم همه گیر شود و مخاطبان زیادی پیدا کند؟

آن تجربه ای که تا کنون در کار موسیقی داشته ام به من نشان داده که مردم را اصلا نمی توان پیش بینی کرد. هیچکسی نمی تواند مردم را پیش کند و بگوید که این اتفاقی که به دنبال آن هستم مخاطبان زیادی دارد. در نقاط مختلف دنیا هنرمندانی بوده اند که صحبت و تجربه خودشان را بیان کرده اند یا حرفی که در گلو داشته اند را گفته اند. آن افراد چه در موسیقی و چه در هنرهای دیگر موفق بوده اند. به کار خودم شک ندارم ولی تلاش من این است که آنچه حس می کنم درست و صادقانه است را ارائه کنم.
 

• *این روزها علاقه اغلب مخاطبان روی موسیقی های ریتمیک و اکتیو و الکترونیک است اما ظاهرا سبک کارهای شما اینگونه نیست. آثاری که در آینده با صدای خودتان منتشر می کنید در چه سبکی خواهند بود؟

من گرایش چندانی به موسیقی الکترونیک ندارم و مخاطب آن نبوده ام ولی کارهای خوبی در این سبک شنیده ام. هنوز به این فکر نکرده ام که کارهای ریتمیک یا اکتیو با صدای خودم منتشر کنم. فکر می کنم در همین سبک و سیاق خودم اگر باشم زیباتر است تا اینکه بخواهم ژانرهای مختلف موسیقی را بررسی کنم. البته کار شش و هشت هم دارم ولی مدل خودم است. ولی کلا این قبیل قطعات کار من نیست. سایر دوستان هستند و کارشان را به خوبی انجام می دهند. بهتر است که اجازه دهیم هرکسی مدل خودش را دنبال کند و نباید درکارهای دیگران دخالت کنیم. به نظر من باید این فرهنگ بد از بین برود که بگوییم چون فلانی در فلان سبک کاری را منتشر کرده و موفق بوده باید من هم مشابه آن را تکرار کنم. من با دوستانی کار می کنم که جایگاه خود را پیدا کرده اند و ادامه می دهند و می خواهند ثابت کنند که در ژانرهای دیگر هم آرتیست می تواند پاپیولار باشد. حتما نباید با کار شش و هشت یا هاوس یک موزیسین پاپیولار شود. به عنوان مثال با کار آلترناتیو راک هم می توان به چنین جایگاهی دست پیدا کرد.  
 

• *همکاری با «سیاوش رحمانی» از چه زمانی شکل گرفت؟

حدودا دو سال است که سیاوش را می شناسم و با او دوست هستم. دوستی ما باعث کار شد و نه اینکه کار باعث دوستی ما شود. موسیقی هایی که او می سازد و می خواند را دوست داشتم و در اغلب موارد انتخاب من بود. همیشه دنبال این بودم که بتوانم همکاری کنیم و مطمئنا ارتباط ما تداوم خواهد داشت. سیاوش رحمانی که برای خودش چهره مطرحی است اما با در آینده با چهره هایی هم همکاری خواهم کرد که اسم زیادی ندارند اما حرف های زیادی برای گفتن دارند. به دلیل اینکه خودم اسمی نداشتم و البته الان هم ندارم، دنبال همکاری با کسانی هستم که اسمی ندارند. این افراد شاید شهرت زیادی نداشته باشند ولی می توانند به جایگاه واقعی خود در جامعه دست پیدا کنند.
 

• *آیا پس از انتشار آلبوم یا احتمالا برگزاری کنسرت هم چنین دیدگاهی مبنی بر همکاری با افراد کمتر شناخته شده را دارید؟

مطمئنا همین است. اگر آن زمان خواستی با من مصاحبه کنی و چنین عقیده ای نداشتم بدان که خودم نیستم و فقط اسم من، امید جامع است.
 

• *برخی از چهره هایی که ترانه ها و ملودی های خود را اجرا می کنند، آثار دیگران را به سادگی نمی پذیرند. حتی زمانی که به ورطه تکرار گرفتار شوند هم روند خود را تغییر نمی دهند. تا چه زمانی فقط ترانه ها و ملودی های خودتان را می خوانید؟

اگر همین الان هم کسی ترانه یا ملودی نزدیک به حال من را داشته باشد از او درخواست می کنم که آن کار را اجرا کنم. تا الان آنقدر که مشغول کارهای خودم بوده ام که گوشم چنین آثاری را نشنیده است. مطمئنا کارهای فوق العاده ای بوده که با آنها همزادپنداری هم کرده باشم ولی بیشتر سرگرم کارهای خودم بودم. اما باز هم می گویم که نمی توانم کار بازاری انجام دهم. به سراغ ترانه سرای شماره یک بازار نمی روم تا از او کاری بخوانم و صرفا بگویم که با فلانی همکاری کرده ام. در این حوزه دوستان زیادی دارم که از چهره های مطرح هستند و پیشنهاد همکاری هم رد و بدل کرده ایم. اما قرار نیست کاری را بخوانم که در بازار مرسوم است. بیست و چهار سال از سن من گذشته و اتفاقات زیادی را تجربه کرده ام. اگر بتوانم سالی یک داستان از زندگی خودم را منتشر کنم، 24 سال به ترانه و ملودی کسی احتیاج ندارم.
 

• *اگر زمانی که وارد بحث اجرای زنده شوید باز هم همین نظرات را نسبت به متفاوت بودن دارید؟ یا اینکه بحث بیزنس باعث می شود که اجراهای معمولی از شما ببینیم؟

بحث کنسرت و بیزنس و پول اتفاقا خیلی هم لذت بخش است! اما باید ببینیم که چه کنسرتی مدنظر است. مطمئنا تهیه کننده ای که به دنبال من می آید باید آن چارچوب ذهنی که دارم را قبول کرده باشد و خودش هم آنگونه فکر کند. شک ندارم زمانی که وارد استیج شوم حرف های زیادی برای گفتن خصوصا در موسیقی و پرفورمنس دارم. از حضور نوازنده هایی استفاده خواهم کرد که فوق العاده هستند. افرادی که توانایی های زیادی دارند ولی کسانی که در حد شاگرد آنها هم نیستند به چهره های معروفی تبدیل شده اند. به طور کل در این بخش هم دنبال اتفاقات جدید هستم.
 

• *پس از این قطعات باید منتظر آلبوم هم باشیم؟

 بله صد  در صد. به فکر آلبوم هستم ولی ابتدا دوست دارم که قطعات را مورد ارزیابی قرار دهم و بازخوردها را بررسی کنم و سپس وارد فاز تولید و انتشار آلبوم خواهم شد. فعلا برای آلبوم، اصرار ندارم و بیشتر به فکر پخش تک قطعات هستم.