توسط شرکت فرهنگی هنری رهگذر هفت اقلیم و با آهنگسازی مسعود رضایی
آلبوم موسيقی «عدم» منتشر شد
موسیقی ما - آلبوم موسیقی «عدم» با آهنگسازی «مسعود رضایی» در فضایی سازی (Instrumental) و با محوریت ساز سه تار توسط شرکت فرهنگی هنری رهگذر هفت اقلیم منتشر و روانهی بازار شد.
سهتار اين اثر را خود «مسعود رضایی» نواخته و علاوه بر او «نوید افقه» تمبک، «تونی اورواتر» کنترباس، «کیارش اعتمادسیفی» گیتار الکتریک و «شهرام غلامی» عود نواختهاند.زبان موسیقایی در این اثر تمبری شخصی دارد که روایت جدیدی است از همنشینی سازهایی از خانوادههای مختلف که منجر به رنگ آمیزیای شده که به گفتهی صاحب اثر «بیانی است درونگرای محض و حتی فریادی با نهایت توان». آهنگساز زندگی زمینی خود را تصویر میکند و از مسدود شدن نگاهش به روی زشتیها، دردها و تیرگیهای زندگی انسانی میپرهیزد. رنج را بیان میکند، همانگونه که لذت را و این مشخصهای است که شاید در آثار موسیقایی امروز کمتر دیده شود. «عدم» واقعیات را سانسور نمیکند و بالعکس تلاش در برجستهسازی حقایقی دارد که ترجیح با ندیدنشان است.
«عصیان» نقطهی آغازین این روایت است که گویا با عصیانی که مادام در آهنگساز تکرار میشود ارتباط مستقیم دارد. این قطعه به فضای آواز دشتی، سپس دستگاه همایون و در انتها دستگاه شور نزدیکی محسوسی دارد و تنوع ریتمیک جزء نکات اثرگذار این قطعه به حساب میآید؛ ولی به گفتهی صاحب اثر چهارچوبها و قواعد موسیقی ردیف دستگاهی سهمی در این اثر ندارند با هدف دستیابی به فضایی سیال و رها. کار با «پریشانی» که دو نوازی سه تار و گیتار الکتریک است ادامه پیدا میکند و به «پاییز سرد» میرسد که همنوازی سه تار است و تمبک که قالبی ریتم محور دارد و معرف ملودیهایی است با جنسی کمتر شنیده. «مالیخولیا» قطعهی چهارم است که فضایی وهم آلود با تکیه بر موتیفی تکرار شونده به وجود آورده است و گویا جنونی ذاتی در این قطعه سعی در ابراز وجود دارد. «اسیر» دونوازی سه تار و گیتار الکتریک است که برخوردی متفاوت با حال و هوای آواز اصفهان است. غم اسارت شاید مفهومی باشد پررنگ و گویا که این قطعه به آن پرداخته است. مجموعه با «شکست» به حرکت خود ادامه میدهد که مزهای دارد خاکستری. اتفاقی که در این قطعه افتاده را شاید بتوان شکستی دانست که با پویایی سعی در تلافی آن می شود، ولی مقصد مجدد به نقطهی نخست یعنی «شکست» میرسد. «بدرود دنیای بی رحم» نام قطعهی هفتم این مجموعه است. هویدا است که دنیای کنونی آهنگساز با دنیایی زیبا فاصلهای بسیار دارد و او خداحافظی با آن را اشارت میکند. جریان در انتها به «تولدی دیگر» میرسد که تکنوازی سه تار است و میتواند حاوی امیدی باشد در پایان مسیری نه چندان دلپذیر.
در این اثر جایگاه سازها با توجه به نیاز به آن صدای خاص تعریف شده و استفاده از یک ساز در این مجموعه دلیلی بر حضور بی وقفه ی آن ساز در تمامی قطعات نگشته که شاید بتوان این امر را از نکات نمایان «عدم» قلمداد کرد. اين اثر توسط شرکت فرهنگی هنری رهگذر هفت اقلیم منتشر و روانهی بازار شد.
سهتار اين اثر را خود «مسعود رضایی» نواخته و علاوه بر او «نوید افقه» تمبک، «تونی اورواتر» کنترباس، «کیارش اعتمادسیفی» گیتار الکتریک و «شهرام غلامی» عود نواختهاند.زبان موسیقایی در این اثر تمبری شخصی دارد که روایت جدیدی است از همنشینی سازهایی از خانوادههای مختلف که منجر به رنگ آمیزیای شده که به گفتهی صاحب اثر «بیانی است درونگرای محض و حتی فریادی با نهایت توان». آهنگساز زندگی زمینی خود را تصویر میکند و از مسدود شدن نگاهش به روی زشتیها، دردها و تیرگیهای زندگی انسانی میپرهیزد. رنج را بیان میکند، همانگونه که لذت را و این مشخصهای است که شاید در آثار موسیقایی امروز کمتر دیده شود. «عدم» واقعیات را سانسور نمیکند و بالعکس تلاش در برجستهسازی حقایقی دارد که ترجیح با ندیدنشان است.
«عصیان» نقطهی آغازین این روایت است که گویا با عصیانی که مادام در آهنگساز تکرار میشود ارتباط مستقیم دارد. این قطعه به فضای آواز دشتی، سپس دستگاه همایون و در انتها دستگاه شور نزدیکی محسوسی دارد و تنوع ریتمیک جزء نکات اثرگذار این قطعه به حساب میآید؛ ولی به گفتهی صاحب اثر چهارچوبها و قواعد موسیقی ردیف دستگاهی سهمی در این اثر ندارند با هدف دستیابی به فضایی سیال و رها. کار با «پریشانی» که دو نوازی سه تار و گیتار الکتریک است ادامه پیدا میکند و به «پاییز سرد» میرسد که همنوازی سه تار است و تمبک که قالبی ریتم محور دارد و معرف ملودیهایی است با جنسی کمتر شنیده. «مالیخولیا» قطعهی چهارم است که فضایی وهم آلود با تکیه بر موتیفی تکرار شونده به وجود آورده است و گویا جنونی ذاتی در این قطعه سعی در ابراز وجود دارد. «اسیر» دونوازی سه تار و گیتار الکتریک است که برخوردی متفاوت با حال و هوای آواز اصفهان است. غم اسارت شاید مفهومی باشد پررنگ و گویا که این قطعه به آن پرداخته است. مجموعه با «شکست» به حرکت خود ادامه میدهد که مزهای دارد خاکستری. اتفاقی که در این قطعه افتاده را شاید بتوان شکستی دانست که با پویایی سعی در تلافی آن می شود، ولی مقصد مجدد به نقطهی نخست یعنی «شکست» میرسد. «بدرود دنیای بی رحم» نام قطعهی هفتم این مجموعه است. هویدا است که دنیای کنونی آهنگساز با دنیایی زیبا فاصلهای بسیار دارد و او خداحافظی با آن را اشارت میکند. جریان در انتها به «تولدی دیگر» میرسد که تکنوازی سه تار است و میتواند حاوی امیدی باشد در پایان مسیری نه چندان دلپذیر.
در این اثر جایگاه سازها با توجه به نیاز به آن صدای خاص تعریف شده و استفاده از یک ساز در این مجموعه دلیلی بر حضور بی وقفه ی آن ساز در تمامی قطعات نگشته که شاید بتوان این امر را از نکات نمایان «عدم» قلمداد کرد. اين اثر توسط شرکت فرهنگی هنری رهگذر هفت اقلیم منتشر و روانهی بازار شد.
منبع:
اختصاصی سایت موسیقی ما
تاریخ انتشار : سه شنبه 17 شهریور 1394 - 16:34
افزودن یک دیدگاه جدید