موسیقی ما – مجری دومین و سومین جشن سالانه «موسیقی ما» یکی از فعالان عرصه‌های مختلف هنر از جمله موسیقی است. «احسان کرمی» در کنار فعالیت حرفه‌ای در بازیگری و گویندگی و صداپیشگی و اجرا، موسیقی را هم چندی وقتی است به شکل جدی دنبال می‌کند. او سال گذشته قطعه «آهو» را منتشر کرد که بازخوردهای زیادی برایش به دنبال داشت و اکنون قطعه «دنیای ناکوک» را برای انتشار در اختیار سایت «موسیقی ما» قرار داده است. همزمان با انتشار این قطعه به سراغ احسان کرمی رفتیم و دقایقی را با او درباره فعالیتش در موسیقی گپ زدیم. خواهرزاده زنده‌یاد «بیژن ترقی» از برنامه‌های آینده خود در عرصه موسیقی سخن گفت و نظراتش را درباره جشن سالانه «موسیقی ما» بیان کرد. البته از او درباره اتفاقات جالبی که طی دو سال اخیر روی استیج این جشن رقم زد هم سوال کردیم که جواب‌های جالبی داشت.
 

• *برنامه‌های شما برای فعالیت در عرصه خوانندگی جدی است یا اصطلاحا این هنر را برای دل خودتان دنبال می‌کنید؟

در قدم اول جدی نبود ولی برادرم «آرین کرمی» آنقدر لطف دارد و اصرار می‌کند که ناگهان جدی شد. همین الان که با شما صحبت می‌کنم از استودیوی ضبط قطعه جدیدم خارج شده‌ام و فعلا به صورت جدی در حال پیگیری موسیقی هستم.
 

• *نوع خواندن شما تقریبا سنتی و آوازی است. این مساله خصوصا در قطعه «آهو» که سال گذشته منتشر کردید، نمود زیادی داشت. زیر نظر استاد خاصی برای آواز آموزش دیده‌اید؟

قرار نیست همه کارهای من در فضای سنتی ارائه شود و بخش عمده کارهایی که ضبط کرده‌ایم فضای پاپ دارد و تلفیقی نیست. البته قطعه «دنیای ناکوک» فضای تلفیقی دارد ولی آثار آینده من پاپ است. در مورد آموزش هم باید بگویم که من گوش موسیقی خوبی دارم. در دوران نوجوانی، استاد شجریان به من توصیه کردند که سی‌دی‌های ایشان را گوش و سعی کنم عین آن را تقلید کنم و من همین کار را انجام دادم. البته در یک مقطعی دوره سلفژ را زیر نظر آقای «کیومرث شمس» گذراندم. اما آن چیزی که باعث شد بیشتر به خوانندگی روی بیاورم تمرین زیاد خودم بود و امیدوارم نتیجه مثبتی داشته باشد.
 

• *با توجه به اینکه به توصیه استاد شجریان اشاره داشتید، هنوز هم از راهنمایی‌های ایشان بهره‌مند هستید؟

من مدتها است که استاد شجریان را از نزدیک زیارت نکردم اما به واسطه دایی مرحومم آقای «بیژن ترقی»، افتخار داشتم که ملاقاتی با آقای شجریان داشته باشم. در آن ملاقات ایشان چنین توصیه‌ای داشتند و بنده هم به کار بستم.
 

• *در بخشی از صحبت‌ها گفتید کارهای بعدی که منتشر خواهید کرد پاپ است. آیا پاپی که اجرا می‌کنید شبیه به آثار رایج بازار در بازار است که منتشر می‌شود؟

هیچ ابایی ندارم از اینکه بگویم شبیه آن را این روزها در بازار می‌شنویم را کار کرده‌ام. اما تمام تلاش من این بوده که در موسیقی و شعر بهترین انتخاب‌ها را داشته باشم و آثاری با سطح کیفی بالا را ارائه کنم.
 

• *با برندها و چهره‌های مطرح حوزه موسیقی هم همکاری خواهید داشت؟

تا کنون بیشتر آهنگ‌های برادرم را می‌خوانم و ترانه‌هایی که می‌خوانم از سروده‌های ثمین زرافشان و برادرم است. یک اثر هم به زودی منتشر خواهم کرد به نام «شب‌های بارونی» که ترانه آن از سروده‌های خانم «شیوا ابا» است.
 

• *هدف از ضبط این آثار ارائه تک قطعه است یا به دنبال انتشار آلبوم هستید؟

به فکر آلبوم نیستم و خیلی هم جدی به دنبال کار موسیقی نبودم و اصرار آرین کرمی باعث شد که امسال کمی جدی‌تر به این حوزه فکر کنم. من عشق زیادی به موسیقی دارم و تا الان دوست داشتم که از منظر یک شنونده به این هنر نگاه کنم و بیشتر از آن لذت ببرم. البته باید به یک نکته بسیار مهم هم اشاره کنم. یکی از دلایل اصلی من برای فعالیت متمرکز در عرصه موسیقی، لطف و تشویق برخی از اهالی صاحب نام موسیقی بود. اولین نفری که باید نام ببرم آقای «حمیدرضا صدری» است که خیلی به من لطف داشتند. من با آقای صدری حدود هشت قطعه منتشر نشده دارم که روی شعرهای «یغما گلرویی» ساخته شدند و قسمت نشده که پخش کنیم. کمک و تشویق و حمیدرضا صدری من را خیلی خیلی مدیون خودش کرده و از او تشکر می‌کنم. لطف و محبت سایر دوستان نظیر جناب «اردوان کامکار»، «طهمورث پورناظری»، «رضا یزدانی»، «حمید حامی» و «حمید منبتی» نسبت به فعالیت من در موسیقی لطف و امید داشتند. امیدوارم که امید آنها را نا امید نکنم. البته باید از آقای «محمد رحمانیان» نام ببرم که در تئاتر به بنده لطف داشتند و تشویق کردند. دوست عزیزم «اشکان خطیبی» هم یکی دیگر از مشوق‌های من بود و لطف همه این دوستان باعث شد تا فکر کنم جدی جدی می‌توانم کارهایی انجام دهم.
 

• *شما در شاخه‌های مختلف هنر نظیر موسیقی و خوانندگی، صداپیشگی، گویندگی، بازیگری سینما و تئاتر فعالیت دارید و البته یک مجری صدا و سیما هم هستید. فعالیت همزمان در همه این حوزه‌ها روی هم تاثیر منفی نمی‌گذارد و باعث لطمه آنها نمی‌شود؟

باور من این است که اگر ما این شاخه‌ها را از یکدیگر تفکیک کنیم و ببینیم که هرکدام چه جایگاهی دارند به همدیگر لطمه نمی‌زنند. نه تنها لطمه نمی‌زنند بلکه به همدیگر کمک هم می‌کنند. من باور دارم که اگر قرار باشد خودم را در بازی، اجرا، صداپیشگی و خوانندگی تکرار کنم یعنی همان آدمی که اجرا می‌کند به سراغ بازی برود و همان آدم به سراغ خوانندگی برود، کار بیهوده‌ای است. من حتی بین اجرای رادیو و تلویزیون هم تفکیک قائل شده‌ام و گاهی وقت‌ها آدم‌هایی که به صورت حرفه‌ای اجرا را دنبال می‌کنند، باور نمی‌کنند من همان آدمی هستم که در رادیو هم اجرا دارم. معتقد هستم که این فعالیت‌ها باید کاملا از یکدیگر تفکیک شود و فکر می‌کنم کارنامه کاری من نشان می‌دهد که چنین اتفاقی رخ داده است. زیرا من در حوزه اجرا، بازی و خوانندگی با کسانی کار کرده‌ام که صاحب‌نام هستند و آن مقوله تفکیک را هم لحاظ کردم. اگر قرار بود همان بازیگری باشم که خودش را در اجرا تکرار می‌کند هیچ وقت کارگردانی بزرگی مثل آقای «محمد رحمانیان» به سراغ من نمی‌آمد. یا در اجرا «منصور ضابطیان» به سراغم نمی‌آید یا در خوانندگی آقای صدری لطف نمی‌کرد و با من همکاری نداشت. تمام تلاش من این است که شاخه‌های مختلف هنر را جدا کنم و در این صورت می‌توانم از تجربیات هر حوزه برای سایر حوزه‌ها استفاده کنم.
 

• *کدام یک از این شاخه‌های هنر که در آن فعال هستید را بیشتر دوست دارید؟

به عنوان مجری آن هنر یعنی کسی که آن هنر را ارائه می‌دهد، تئاتر را خیلی دوست دارم. اما به عنوان مخاطب آن هنر، ابتدا موسیقی و سپس تئاتر را دوست دارم. به عنوان «احسان کرمی» برای من تئاتر جایگاه ویژه‌ای دارد. اگر پیشنهاد‌های یکسان با شرایط و کارفرمایان درجه یک داشته باشم ابتدا تئاتر و سپس موسیقی را انتخاب می‌کنم. اما اگر قرار باشد به عنوان مخاطب یک هنر صحبت کنم در درجه اول موسیقی را ترجیح می‌دهم. زیرا موسیقی همیشه همراه من است و من در یک خانواده موسیقایی بزرگ شده‌ام. پدر و پدربزرگم صدای خوبی دارند و آشنایی اولیه من با موسیقی از طریق پدرم و علاقه شدید ایشان به استاد شجریان بود.
 

• *اتفاقا سوال اصلی من همین است که چرا با توجه به سابقه درخشانی که خانواده شما و خصوصا زنده‌یاد ترقی در زمینه موسیقی دارند زودتر به سراغ خوانندگی حرفه‌ای نیامدید؟

وقتی شما عامل یک هنر می‌شوید، نگاهتان نقادانه می‌شود. مثلا از موسیقی فلان خواننده خیلی لذت می‌برید ولی اگر با یک کارشناس این حوزه صحبت کنید می‌گوید که ترانه یا میکس یا ملودی کار آن خواننده ایراد دارد. زمانی که شما به عنوان یک مخاطب صرف با موسیقی رو به رو می‌شوید، فقط سعی می‌کنید از آن لذت ببرید. عمده دلیل من برای نپرداختن به موسیقی در این سالها این بود که خیلی از موسیقی لذت می‌بردم. دوست نداشتم هیچ چیزی نگاه لذت‌بخش من نسبت به موسیقی را خدشه‌دار کند. الان هم تمام سعی من این است که فقط از موسیقی لذت ببرم و به دید یک منتقد به آن نگاه نکنم.
 

• *شما طی دو سال اخیر مجری دومین و سومین جشن سالانه «موسیقی ما» بودید. اگر بخواهید فارغ از بحث مجری و از دیدگاه یک مخاطب یا منتقد به این جشن نگاه کنید چه نظری دارید؟

من مراسم‌های مختلفی را در حوزه سینما، تئاتر، موسیقی و اجتماعی اجرا کرده‌ام. تا کنون مجری برنامه‌های مختلف از جشن خانه سینما تا اختتامیه جشنواره فیلم فجر و اختتامیه جشنواره‌های مختلف تئاتر بوده‌ام. اما جشن «موسیقی ما» برای من جایگاه ویژه‌ای دارد زیرا تمام اهالی موسیقی زیر یک سقف جمع می‌شوند. با توجه به گستردگی حوزه‌ها و سبک‌های مختلف موسیقی، خیلی سخت است که ما در یک سالن مثلا استاد «حسین علیزاده» و «آرمین 2afm» را کنار هم  داشته باشیم! به نظرم سایت «موسیقی ما» در جشن سالانه «موسیقی ما»، ناممکن را ممکن کرده است. کسانی را دور هم جمع می‌کند که در نگاه اول شاید اصلا امکان نداشته باشد که کنار یکدیگر قرار گیرند و این کار بسیار بزرگی است. من در دو جشن سالانه «موسیقی ما» تلاش کردم این وحدت و کنارهم بودن اهالی موسیقی کاملا احساس شود زیرا این اتفاق در سرزمین ما خیلی ارزشمند است. مثلا گستردگی حوزه‌ها و سلایق سینما به تنوع سلایق موسیقایی نیست و ماجرای جمع‌شدن اهالی موسیقی زیر یک سقف که با همت سایت «موسیقی ما» انجام می‌شود اتفاق بسیار مهمی است. من مجری و بازیگر هستم و این کار و شغل من است اما با تمام این تفاسیر در هر دو دوره این جشن در ابتدای مضطرب بودم. خصوصا این اضطراب به دلیل دیدن مهمانان ردیف اول سالن بود و کنار هم قرار گرفتن این حجم از نام‌های بزرگ و آبرومند هنری در کنار هم یک اتفاق فوق‌العاده است.
 

• *در هر دو سالی که مجری این برنامه بودید یک سری اتفاقات جالب را روی استیج رقم زدید. مثلا سال گذشته قطعه «گل گلدون» خانم «سیمین غانم» را با حاضرین در سالن همخوانی کردید. یا امسال مثلا جلوی استاد «هوشنگ ظریف» زانو زدید و شوخی‌های جالبی هم با ایشان و سایر مهمانان داشتید. برای این اتفاقات که من در سایر اجراهای شما کمتر دیدم، برنامه‌ریزی داشتید یا بداهه بودند؟

من اصولا خیلی اهل برنامه‌ریزی برای اجرا نیستم یعنی از قبل نمی‌گویم که مثلا در این دقیقه از برنامه برای خانم غانم آواز می‌خوانم یا در این دقیقه جلوی استاد ظریف زانو می‌زنم. درباره اجرا برای خانم غانم از قبل با عوامل برنامه مطرح کرده بودم ولی گفتم که صبر کنید تا ببینم چه پیش می‌آید. البته در طول یک سال و نیم اخیر از آن اجرا فیدبک‌های جالبی هم دریافت کردم. من آدم بداهه هستم و با توجه به خلق خوش استاد ظریف، روی صحنه دیدم که با ایشان می‌شود شوخی کرد. با ایشان خیلی شوخی کردم و با روی گشاده می‌پذیرفتند. در یک لحظه هم دیدم که تندیس جشن «موسیقی ما» دست من باقی مانده بود و همین‌طوری نمی‌شود به استاد ظریف تندیس را تقدیم کرد. ایشان از بزرگان موسیقی ما هستند من خیلی کوچکتر از آن بودم که بخواهم به آقای ظریف، تندیس ارائه کنم. فقط می‌توانستم جلوی ایشان زانو بزنم و دلیلش فقط همین بود. اعتقاد دارم که اجرای یک برنامه در هر سال باید تفاوت داشته باشد و به روتین بودن‌ اعتقاد و علاقه‌ای ندارم.
 

• *و کلام آخر؟

امیدوارم مردم فعلا با دیده اغماض به ضعف‌های کار من نگاه کنند تا به زودی کارهای بهتر و منسجم‌تر منتشر کنم.


قطعه «دنیای ناکوک» با صدای «احسان کرمی» را برای اولین بار از اینجا بشنوید و دانلود کنید.