موسیقی ما - «کیوان ساکت»، در ایام نوروز در بلژیک و لوکزامبورگ و تعدادی کشورهای دیگر با همراهی پیانو – بهنام ابوالقاسم- و تنبک – سیاوش ساکت- کنسرت خواهد داد. علاوه بر آن این روزها آلبوم تصویری «یک خانه پر زمستان» با آهنگسازی «کیوان ساکت» و خوانندگی «سالار عقیلی» بالاخره بعد از مدت‌ها انتظار مجوز منتشر شد. کنسرت این اثر با نام «دست‌های به هم‌ پیوسته» در سال 91 انجام شد؛ کنسرتی که دوزاده قطعه در دستگاه نوا، اصفهان، دشتی و شور از آثار شاعرانی چون مولانا، فریدون مشیری و غیره در آن اجرا شده بود. از نکاتِ مهم این اثر حضور زنده‌یادان غلامعلی پور عطایی و زنده یاد ذوالفقار عسگریان و همچنین «علیرضا خورشیدفر» به عنوان نوازنده در آن است.

«کیوان ساکت»- آهنگساز این اثر- در گفت‌وگو با «موسیقی ما» درباره‌ی تاخیر سه ساله‌ی انتشار این اثر می‌گوید:‌ «بخش مهمی از علت این تاخیر به خاطر مجوز بود که دچار اشکالاتی شده بود و البته بخش مهمی هم به خاطر آماده سازی و تدوین اثر بود که با وسواس و کیفیت بسیار زیادی انجام شد.»

به گفته‌ی «ساکت» این اثر شامل چند قطعه‌ی بی‌کلام و همچنین چند قطعه‌ی باکلام است که برای اولین بار در این اثر اجرا می‌شود. قطعات بی‌کلام با منتخبی از موسیقی آذری شروع می‌شود و بعد از آن بخش‌هایی از موسیقی اروپا در سده‌های اخیر اجرا می‌شود و در نهایت با موسیقی استاد وزیری به اتمام می‌رسد و این در حالی است که «ساکت» در این اثر همچنین  آهنگ معروف خود با نام «هامون» را نیز با تنظیمی جدید و سازی ابداعی اجرا کرده است. خودش می‌گوید:‌ «این اثر شامل قطعاتی است که برای اولین بار در آن اجرا شده است. ما تلاش کردیم تا کنسرت را به همراه چند دوربین حرفه‌ای ضبط کنیم تا به استانداردهای حرفه‌ای و جهانی نزدیک باشد. به همین خاطر با امکانات بسیار خوبی، صدابرداری شد و بعد از آن دوباره به استودیو رفت و صداهای اضافی پالایش شدند؛ در واقع تمام تلاشمان را انجام دادیم تا یک اجرای موفق و بی‌عیب و نقص داشته باشیم.»

«یک خانه پر ز مستان» در حالی با این مدت تاخیر به انتشار در می‌آید که تعدادی از برترین نوازندگان آن هم‌اکنون دار فانی را وداع گفته‌اند: « در این اثر یک آهنگ خراسانی است که دو تن از نوازندگان معروف خراسان –غلامعلی پورعطایی و ذوالفقار عسگریان» آن را اجرا کردند و متاسفانه نتوانستند خودشان انتشار این اثر را بشنوند. علاوه بر آن زنده‌یاد «علیرضا خورشیدفر» هم در نواختن بخش موسیقی کلاسیک به ما کمک کردند.»

این آهنگساز همچنین توضیح می‌دهد که همواره موسیقی کلاسیک به عنوان یکی از مهم‌ترین دغدغه‌هایش مطرح بوده است و به همین خاطر در عین آنکه آلبوم دارای بخش سنتی در دستگاه‌هایی چون نوا، اصفهان، دشتی و شور است، بخش مهمی از آن به موسیقی ملل هم اختصاص دارد و این در حالی است که بخش دیگری از این اثر برگرفته از تمام آواها و نغمات مناطق مختلف ایران است: «من همیشه سعی می‌کنم تا موسیقی نواحی را در آثارم بگنجانم تا هم اثری که قرار است منتشر شود، رنگ و بوی متفاوتی به خود بگیرد و پررونق‌تر شود و هم این نغمات به گوش مخاطبان برسد.»

ارکستر وزیری حالا نزدیک دو دهه است که فعالیت‌هایش را آغاز کرده و در شهرهای مختلف ایران روی صحنه رفته است و در این مدت بخشی از تمرکز خود را روی آثار بی‌کلام گذاشته است:‌ »موسیقی بی‌کلام یکی از مهم‌ترین بخش‌های هنری است که خیلی کم به آن پرداخته شده است. ما نوازندگان بسیار مهم و پیشکسوتی در عرصه‌ی موسیقی سنتی و نواحی داریم که در این سال‌ها، آثار کمتری برایشان نوشته شده و فرصت کمتری برای حضور داشته‌اند. من تا حدی تلاش می‌کنم تا در این باره فعالیت کنم؛ اما به نظر می‌رسد که رفع این نقیصه نیاز به همراهی تعداد بیشتری از آهنگسازان را دارد.»    

به هر روی حالا او از نتیجه‌ی «یک خانه پر ز مستان» راضی است و آن را اجرایی بسیار خوب و کم‌نقص می‌داند:‌ «سعی کردم همیشه در آثارم و کنسرت‌هایم تنوع زیادی داشته باشد که شنونده کسل و ملول نشود و به همین خاطر موسیقی اقوام در هر دوره‌ای از کنسرت‌هایم وجود دارد. در این اثر شما موسیقی خراسان را شنیدید. در اثر بعدی موسیقی کردی، در کنسرت دیگری موسیقی گیلانی و کردی و در آخرین اجرایم در جشنواره موسیقی فجر از تعدادی از نوازندگان لری و کردی استفاده کردم. موسیقی نواحی ما امکانات بسیار گسترده‌ای دارد.«

کنسرت این اثر با نام «دست های بهم پیوسته» اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۱ با حضور نوازندگان سرشناسی چون زنده یاد علیرضا خورشیدفر، کریم قربانی، سیاوش ظهیرالدینی اجرا شد. این در حالی است که او شنبه‌ای که گذشت در دانشگاه فردوسی مشهد اجرا داشت و روز بعد از آن در کاشان روی صحنه رفت.