بازگشت مهدی بهزادپور خواننده نوستالژیک دهه شصت به روی صحنه
استقبال از «بهزاد» در سرزمین مادریاش
موسیقی ما - «بهزاد» پس از قریب بیست سال در سرزمین مادریاش آواز خواند. مهدی بهزادپور، خوانندهی نام آشنا و پرکار سالهای ابتدایی دهه شصت که با اجرای آثاری از همایون خرم، اسدالله ملک، فضلالله توکل و موید محسنی پا به عرصه موسیقی گذاشته بود، پس از سالها دوری از صحنه کنسرتی را در شهرهای کرمان و بم برگزار کرد که مورد استقبال گسترده علاقهمندان موسیقی قرار گرفت.
او که چند کار مشهورش از قبیل «تاب بنفشه»، «زهی عشق» و «صبح سعادت» با مطلع «نوبت وصل و لقاست...» به نوستالژی دهه شصت تبدیل و بارها و بارها از تلویزیون پخش شدهاند، مدتها دور از صحنه بود و در دو شب باشکوه در کرمان و بم بازگشت پرفروغی به روی صحنه داشت. او در این کنسرت آثاری از ساختههای همایون خرم، مجید وفادار، جهانبخش پازوکی و دیگر بزرگان موسیقی را با همراهی نوازندههای جوانِ گروه «مهربانگ» اجرا کرد.
در این دو کنسرت در کرمان و بم، سالنها مملو از تماشاگر بود و بسیاری از علاقهمندان موفق به ورود به سالن نشدند. او در ابتدای کنسرتش با قرائت متنی زیبا از درگذشتگان زلزله بم یاد کرد، متنی که در ابتدای آن آمده بود: «من فرزند کویرم. من فرزند بم هستم. بم، سرزمین آفتاب... خاستگاه صداهای ناب... صداهایی که جان داشت... خوش عطر بود... عشق میداد و گرمی میبخشید... داریوش رفیعی، کوروس سرهنگزاده، ایرج بسطامی...» و از این خوانندگان نامدار بمی ترانههایی را اجرا کرد. بهزاد از داریوش رفیعی «گلنار» و «زهره» را خواند، از کورس سرهنگزاده «با تو دنیا قشنگه» و از ایرج بسطامی «گلپونهها» را و در تمام مدت اجرای این آهنگها و آهنگهای خود بهزاد نظیر آهنگ محلی «لیلا» و «زهی عشق»، کل سالن این آهنگها را با گروه زمزمه کردند.
همچنین این خواننده نامآشنای بمی در متنی که خواند، با ذکر این نکته که «من سالها نبودم، یعنی سرنوشت نخواست که باشم، اما در تمام این سالها دلم با شما بود. روح من با مردم شهرم بود» عنوان کرد: «همهی سالهایی که از صحنه دور بودم اما، دلم گواهی رسیدن به چنین شبی را میداد. میدانستم که قلب پر از سخاوت و رفاقت شما با من میماند. به همین خاطر امشب آمدم تا نفسی تازه کنم. میخواهم برایتان بخوانم. برای شما که یار هستید و همراه» و در پایان هم، برنامهاش را به ایرج بسطامی تقدیم کرد.
خانواده ایرج بسطامی، هنرمندان کرمان و بم، مدیران وزرات ارشاد، استاندار و فرماندار و نمایندگان از جمله میهمانان این برنامهها بودند و البته میهمان ویژه برنامه هم بچههای بیسرپرستی بودند که در زلزله بم خانوادهشان را از دست داده بودند.
با وجود اینکه این خواننده باسابقه بعد از بیست سال روی صحنه آمده بود، خیلی باقدرت خواند و همان حس وحال سالهای گذشته را داشت و با مردم هم خیلی خوب ارتباط برقرار کرد.
تقدیر از مرشد «حسین شهامت» و «علی بدیعالزمان» نوازنده پیشکسوت سنتور، دو چهره فرهنگی و هنری بم از بخش های ویژه این برنامه بود.
این کنسرت با حمایت شرکت «خودروسازی کارمانیا» و با هنرمندی فرزاد محمدنژاد (نوازنده تار و سرپرست گروه «مهربانگ»، سیدرضا امامیان (نوازنده سنتور)، شهریار بهزادپور (نوازنده تنبک)، سیدعرفان حسینی (نوازنده کمانچه)، پویا خوشبین (نوازنده عود) و مهدی ولیزاده (نوازنده نی) برگزار شد.
بهزاد در گفتگویی عنوان کرد پیش از اینکه این گروه را تشکیل دهد، اعضای جوان ارکستر را نمیشناخت اما وقتی صدای سازشان را شنید و منششان را دید با آنها کار کرد و از عملکرد آنها هم ابراز رضایت کرد. نوازندگان ارکستر از شهرستانهای مختلف بودند و نوازندههای نی و تار این گروه از شاگردان استاد لطفی بوده و در گروه شیدای ایشان نوازندگی کرده بودند.
او که چند کار مشهورش از قبیل «تاب بنفشه»، «زهی عشق» و «صبح سعادت» با مطلع «نوبت وصل و لقاست...» به نوستالژی دهه شصت تبدیل و بارها و بارها از تلویزیون پخش شدهاند، مدتها دور از صحنه بود و در دو شب باشکوه در کرمان و بم بازگشت پرفروغی به روی صحنه داشت. او در این کنسرت آثاری از ساختههای همایون خرم، مجید وفادار، جهانبخش پازوکی و دیگر بزرگان موسیقی را با همراهی نوازندههای جوانِ گروه «مهربانگ» اجرا کرد.
در این دو کنسرت در کرمان و بم، سالنها مملو از تماشاگر بود و بسیاری از علاقهمندان موفق به ورود به سالن نشدند. او در ابتدای کنسرتش با قرائت متنی زیبا از درگذشتگان زلزله بم یاد کرد، متنی که در ابتدای آن آمده بود: «من فرزند کویرم. من فرزند بم هستم. بم، سرزمین آفتاب... خاستگاه صداهای ناب... صداهایی که جان داشت... خوش عطر بود... عشق میداد و گرمی میبخشید... داریوش رفیعی، کوروس سرهنگزاده، ایرج بسطامی...» و از این خوانندگان نامدار بمی ترانههایی را اجرا کرد. بهزاد از داریوش رفیعی «گلنار» و «زهره» را خواند، از کورس سرهنگزاده «با تو دنیا قشنگه» و از ایرج بسطامی «گلپونهها» را و در تمام مدت اجرای این آهنگها و آهنگهای خود بهزاد نظیر آهنگ محلی «لیلا» و «زهی عشق»، کل سالن این آهنگها را با گروه زمزمه کردند.
همچنین این خواننده نامآشنای بمی در متنی که خواند، با ذکر این نکته که «من سالها نبودم، یعنی سرنوشت نخواست که باشم، اما در تمام این سالها دلم با شما بود. روح من با مردم شهرم بود» عنوان کرد: «همهی سالهایی که از صحنه دور بودم اما، دلم گواهی رسیدن به چنین شبی را میداد. میدانستم که قلب پر از سخاوت و رفاقت شما با من میماند. به همین خاطر امشب آمدم تا نفسی تازه کنم. میخواهم برایتان بخوانم. برای شما که یار هستید و همراه» و در پایان هم، برنامهاش را به ایرج بسطامی تقدیم کرد.
خانواده ایرج بسطامی، هنرمندان کرمان و بم، مدیران وزرات ارشاد، استاندار و فرماندار و نمایندگان از جمله میهمانان این برنامهها بودند و البته میهمان ویژه برنامه هم بچههای بیسرپرستی بودند که در زلزله بم خانوادهشان را از دست داده بودند.
با وجود اینکه این خواننده باسابقه بعد از بیست سال روی صحنه آمده بود، خیلی باقدرت خواند و همان حس وحال سالهای گذشته را داشت و با مردم هم خیلی خوب ارتباط برقرار کرد.
تقدیر از مرشد «حسین شهامت» و «علی بدیعالزمان» نوازنده پیشکسوت سنتور، دو چهره فرهنگی و هنری بم از بخش های ویژه این برنامه بود.
این کنسرت با حمایت شرکت «خودروسازی کارمانیا» و با هنرمندی فرزاد محمدنژاد (نوازنده تار و سرپرست گروه «مهربانگ»، سیدرضا امامیان (نوازنده سنتور)، شهریار بهزادپور (نوازنده تنبک)، سیدعرفان حسینی (نوازنده کمانچه)، پویا خوشبین (نوازنده عود) و مهدی ولیزاده (نوازنده نی) برگزار شد.
بهزاد در گفتگویی عنوان کرد پیش از اینکه این گروه را تشکیل دهد، اعضای جوان ارکستر را نمیشناخت اما وقتی صدای سازشان را شنید و منششان را دید با آنها کار کرد و از عملکرد آنها هم ابراز رضایت کرد. نوازندگان ارکستر از شهرستانهای مختلف بودند و نوازندههای نی و تار این گروه از شاگردان استاد لطفی بوده و در گروه شیدای ایشان نوازندگی کرده بودند.
تاریخ انتشار : جمعه 30 تیر 1396 - 17:18
افزودن یک دیدگاه جدید