فستیوال بداههنوازی پیانیستهای ایرانی و هنرمندان شرکت «ای.سی.ام» در سالن نیاوران
رامین صدیقی: میخواستم ریسک کنم و شاهد برگزاری این رویدادِ کمنظیر در دنیا باشم
موسیقی ما – رامین صدیقی (مدیر نشر هرمس) قصد دارد در ادامه پروژه «بازیِ گوش»، فستیوال «Show of hands» را در قالب شبهای بداههنوازی پیانو، با حضور ۹ نوازنده بینالمللی و دو نوازنده ایرانی، در فاصله زمانی 22 تا 27 شهریور در فرهنگسرای نیاوران برگزار کند.
رامین صدیقی درباره ایده شکلگیری این فستیوال که شش شب روی صحنه خواهد رفت به «موسیقی ما» میگوید: «حدود یک سال و نیم است به برگزاری یک رویداد ادواری در تهران فکر میکنم که البته از این کار، چندین هدف را دنبال میکردم. شاید بتوان گفت که یکی از مهمترین اهدافم که نمیتوانم آن را هم کتمان کنم، تجربه کردن کاری بود که تابه حال انجام نداده بودم تا بتوانم از آن لذت ببرم و علایق شخصی خودم را تأمین کنم. برای همین کمکم به این فکر افتادم که یک جشنواره کوچک بداههنوازی برگزار کنم که منجر به این فستیوال شد.»
مدیر نشر هرمس درباره برنامههای این فستیوال میگوید: «در این فستیوال هرشب دو نوازنده روی صحنه میآیند و علاوه بر آن، ۵ ورکشاپ و ۴ نمایش فیلم خواهیم داشت. طی این شش شب Benedikt Jahnel, Colin Vallon, David Six, Francois Couturier, Marcin Wasilewski, Nik Bartsch, Stefano Battaglia, Tord Gustavsen, Wolfert Brederode, در کنار پیمان یزدانیان و مازیار یونسی روی صحنه میروند.»
در این فستیوال، هنرمندانی از سوییس، آلمان، ایران، هلند، اتریش، لهستان، ایتالیا، نروژ و فرانسه حضور خواهند داشت که صدیقی درباره پروسه دعوت از آنها میگوید: «خوشبختانه من بیشتر این هنرمندان را میشناسم و برای همین هم دعوت از آنها کار خیلی پیچیدهای نبود. فکر میکردم به دلیل اینکه تا بهحال چنین اتفاقی نیفتاده، خیلیها با تردید به آن نگاه کنند، برای همین به جز این 11 هنرمند که از اول در ذهنم بودند، 4، 5 آرتیست دیگر را هم در لیست ذخیره گذاشته بودم که اگر به هر دلیلی نتوانستند بیایند، بتوانم با آنها صحبت کنم که البته اصلاً به آنجا نکشید و من با هر کدام که صحبت کردم، همان بار اول موافقت خود را اعلام کردند.»
رامین صدیقی در این سالها همکاریهای پیوستهای با شرکت «ای.سی.ام» داشته و بسیاری از آرتیستهای این مجموعه از طریق او برای برگزاری کنسرت به ایران آمدهاند. این ناشر درباره اینکه آیا هنرمندان حاضر در این فستیوال از آرتیستهای این شرکت هستند یا نه میگوید: «به جز دو هنرمند ایرانی و یک هنرمند اتریشی، بقیه از آرتیستهای «ای.سی.ام» هستند. به هر حال نمیتوان منکر این موضوع شد که مهمترین هنرمندانی که الان در صحنه موسیقی پیشروی اروپا در حوزه بداههنوازی و پیانو فعالیت میکنند، همگی با «ای.سی.ام» کار میکنند.»
تهیهکننده برگزیده جهان در سال 2015، با اعلام اینکه قصد دارد این ایده را به عنوان یک رویداد سالانه و هر سال با یک کانسپت خاص برگزار کند میگوید: «برای اینکه هم از نظر مالی و هم از نظر شکل اجرا بتوانم از پس این پروژه بر بیایم، روی فرمتهای کوچک یعنی تکنوازی و دونوازی فکر کردم که برای دور اول، تکنوازی بداهه پیانو را انتخاب کردم. پس از شکل گیری این ایده، با هنرمندانی که در این شاخه فعالیت میکنند، ارتباط برقرار کردم و در همین حین متوجه شدم تا به حال چنین اتفاقی در جای دیگری نیفتاده است. ما فستیوالهایی در حوزه موسیقی جز، موسیقی معاصر و غیره داریم اما فستیوالی که روی یک ساز مشخص و فقط در حوزه بداههنوازی تمرکز کند را در هیچ کجای اروپا نداریم. البته یکمقدار ترسناک هم بود چون خیلیها به من گفتند حتماً دلیلی داشته که تا به حال کسی این کار را انجام نداده اما من معتقد بودم چه اشکالی دارد یکبار هم به فکر ما چیزی برسد که به فکر دیگران نرسیده و ترجیح دادم این کار را انجام دهم.»
او درباره دیگر اهداف برگزاری این پروژه میگوید: «هدف دیگری هم که همیشه در این سالها داشتهام این بوده که نگاه آدمها به مملکت و صحنه فرهنگی ما عوض شود که به نظرم چنین اتفاقاتی باعث میشود نگاه جدیتر به ما شود؛ اینکه متوجه شوند ما نه تنها برای این فستیوالها در ایران مخاطب داریم بلکه چنین استعدادها و صحنههایی هم برای پرداختن به اینگونه فعالیتهای فرهنگی داریم. رسانههای خارجی عموماً روی مسائل سیاسی ما مانور میدهند و فکر میکنم برد تبلیغاتی این فستیوال برای نقاط تاریکی که رسانههای خارجی خیلی روی آن کار نمیکنند (یعنی اخبار حوزه فرهنگ و هنر) خیلی زیاد خواهد بود. شاید تکرار اینگونه رویدادها، باعث شود توجه رسانهها و نگاه مردم خارج از ایران هم به بخش فرهنگی ما شفافتر شود. این موضوع یک هدف بلند مدت است که به عنوان یک ایرانی برایم اهمیت بسیار زیادی دارد.»
صدیقی درباره زمان و نحوه بلیتفروشی این رویداد میگوید: «بلیت فروشی یک ماه قبل از فستیوال آغاز میشود اما قبل از آن یک پیشفروش هم برای کسانی که میخواهند کل شش شب را حضور داشته باشند، خواهیم داشت. این عده از مخاطبان با یک تخفیف و انتخاب صندلیهای بهتر، یک برگه ورود خواهند گرفت تا بتوانند به این ترتیب در تمام شبهای این فستیوال حضور داشته باشند. بعد از آن هم بلیت فروشی را شروع میکنیم.»
برنامه ورکشاپها و نمایش فیلم این فستیوال هم به این صورت خواهد بود: پیمان یزدانیان با ورکشاپ «از هیچ تا بداهه»، استفانو باتاگلیا ورکشاپ «بداهه نوازی»، بندیکت یاهنل ورکشاپ «بداهه نوازی و ریاضیات»، نیک برچ و داوید سیکس هم در بخش ورکشاپهای این فستیوال حضور خواهند داشت. در قسمت نمایش فیلم ۴ فیلم پخش میشود که شامل فیلم «صدا و سکوت» درباره هنرمندان و فلسفه فکری شرکت «ای.سی.ام» که البته پیش از این در جشنواره موسیقی فجر اکران شده است. فیلم «هنر بداهه نوازی» درباره کیت جرت. یک فیلم درباره تاریخچه شکلگیری شرکت «بلو نت» که مهمترین شرکت موسیقی جز معاصر بود و توسط دو آلمانی مهاجر در آمریکا تأسیس شد و یک فیلم بکر هم درباره آروو پرت که رامین صدیقی آن را در سفری که به استونی داشته از این هنرمند گرفته و تاکنون در هیچ جشنوارهای به نمایش در نیامده است.
رامین صدیقی درباره ایده شکلگیری این فستیوال که شش شب روی صحنه خواهد رفت به «موسیقی ما» میگوید: «حدود یک سال و نیم است به برگزاری یک رویداد ادواری در تهران فکر میکنم که البته از این کار، چندین هدف را دنبال میکردم. شاید بتوان گفت که یکی از مهمترین اهدافم که نمیتوانم آن را هم کتمان کنم، تجربه کردن کاری بود که تابه حال انجام نداده بودم تا بتوانم از آن لذت ببرم و علایق شخصی خودم را تأمین کنم. برای همین کمکم به این فکر افتادم که یک جشنواره کوچک بداههنوازی برگزار کنم که منجر به این فستیوال شد.»
مدیر نشر هرمس درباره برنامههای این فستیوال میگوید: «در این فستیوال هرشب دو نوازنده روی صحنه میآیند و علاوه بر آن، ۵ ورکشاپ و ۴ نمایش فیلم خواهیم داشت. طی این شش شب Benedikt Jahnel, Colin Vallon, David Six, Francois Couturier, Marcin Wasilewski, Nik Bartsch, Stefano Battaglia, Tord Gustavsen, Wolfert Brederode, در کنار پیمان یزدانیان و مازیار یونسی روی صحنه میروند.»
در این فستیوال، هنرمندانی از سوییس، آلمان، ایران، هلند، اتریش، لهستان، ایتالیا، نروژ و فرانسه حضور خواهند داشت که صدیقی درباره پروسه دعوت از آنها میگوید: «خوشبختانه من بیشتر این هنرمندان را میشناسم و برای همین هم دعوت از آنها کار خیلی پیچیدهای نبود. فکر میکردم به دلیل اینکه تا بهحال چنین اتفاقی نیفتاده، خیلیها با تردید به آن نگاه کنند، برای همین به جز این 11 هنرمند که از اول در ذهنم بودند، 4، 5 آرتیست دیگر را هم در لیست ذخیره گذاشته بودم که اگر به هر دلیلی نتوانستند بیایند، بتوانم با آنها صحبت کنم که البته اصلاً به آنجا نکشید و من با هر کدام که صحبت کردم، همان بار اول موافقت خود را اعلام کردند.»
رامین صدیقی در این سالها همکاریهای پیوستهای با شرکت «ای.سی.ام» داشته و بسیاری از آرتیستهای این مجموعه از طریق او برای برگزاری کنسرت به ایران آمدهاند. این ناشر درباره اینکه آیا هنرمندان حاضر در این فستیوال از آرتیستهای این شرکت هستند یا نه میگوید: «به جز دو هنرمند ایرانی و یک هنرمند اتریشی، بقیه از آرتیستهای «ای.سی.ام» هستند. به هر حال نمیتوان منکر این موضوع شد که مهمترین هنرمندانی که الان در صحنه موسیقی پیشروی اروپا در حوزه بداههنوازی و پیانو فعالیت میکنند، همگی با «ای.سی.ام» کار میکنند.»
تهیهکننده برگزیده جهان در سال 2015، با اعلام اینکه قصد دارد این ایده را به عنوان یک رویداد سالانه و هر سال با یک کانسپت خاص برگزار کند میگوید: «برای اینکه هم از نظر مالی و هم از نظر شکل اجرا بتوانم از پس این پروژه بر بیایم، روی فرمتهای کوچک یعنی تکنوازی و دونوازی فکر کردم که برای دور اول، تکنوازی بداهه پیانو را انتخاب کردم. پس از شکل گیری این ایده، با هنرمندانی که در این شاخه فعالیت میکنند، ارتباط برقرار کردم و در همین حین متوجه شدم تا به حال چنین اتفاقی در جای دیگری نیفتاده است. ما فستیوالهایی در حوزه موسیقی جز، موسیقی معاصر و غیره داریم اما فستیوالی که روی یک ساز مشخص و فقط در حوزه بداههنوازی تمرکز کند را در هیچ کجای اروپا نداریم. البته یکمقدار ترسناک هم بود چون خیلیها به من گفتند حتماً دلیلی داشته که تا به حال کسی این کار را انجام نداده اما من معتقد بودم چه اشکالی دارد یکبار هم به فکر ما چیزی برسد که به فکر دیگران نرسیده و ترجیح دادم این کار را انجام دهم.»
او درباره دیگر اهداف برگزاری این پروژه میگوید: «هدف دیگری هم که همیشه در این سالها داشتهام این بوده که نگاه آدمها به مملکت و صحنه فرهنگی ما عوض شود که به نظرم چنین اتفاقاتی باعث میشود نگاه جدیتر به ما شود؛ اینکه متوجه شوند ما نه تنها برای این فستیوالها در ایران مخاطب داریم بلکه چنین استعدادها و صحنههایی هم برای پرداختن به اینگونه فعالیتهای فرهنگی داریم. رسانههای خارجی عموماً روی مسائل سیاسی ما مانور میدهند و فکر میکنم برد تبلیغاتی این فستیوال برای نقاط تاریکی که رسانههای خارجی خیلی روی آن کار نمیکنند (یعنی اخبار حوزه فرهنگ و هنر) خیلی زیاد خواهد بود. شاید تکرار اینگونه رویدادها، باعث شود توجه رسانهها و نگاه مردم خارج از ایران هم به بخش فرهنگی ما شفافتر شود. این موضوع یک هدف بلند مدت است که به عنوان یک ایرانی برایم اهمیت بسیار زیادی دارد.»
صدیقی درباره زمان و نحوه بلیتفروشی این رویداد میگوید: «بلیت فروشی یک ماه قبل از فستیوال آغاز میشود اما قبل از آن یک پیشفروش هم برای کسانی که میخواهند کل شش شب را حضور داشته باشند، خواهیم داشت. این عده از مخاطبان با یک تخفیف و انتخاب صندلیهای بهتر، یک برگه ورود خواهند گرفت تا بتوانند به این ترتیب در تمام شبهای این فستیوال حضور داشته باشند. بعد از آن هم بلیت فروشی را شروع میکنیم.»
برنامه ورکشاپها و نمایش فیلم این فستیوال هم به این صورت خواهد بود: پیمان یزدانیان با ورکشاپ «از هیچ تا بداهه»، استفانو باتاگلیا ورکشاپ «بداهه نوازی»، بندیکت یاهنل ورکشاپ «بداهه نوازی و ریاضیات»، نیک برچ و داوید سیکس هم در بخش ورکشاپهای این فستیوال حضور خواهند داشت. در قسمت نمایش فیلم ۴ فیلم پخش میشود که شامل فیلم «صدا و سکوت» درباره هنرمندان و فلسفه فکری شرکت «ای.سی.ام» که البته پیش از این در جشنواره موسیقی فجر اکران شده است. فیلم «هنر بداهه نوازی» درباره کیت جرت. یک فیلم درباره تاریخچه شکلگیری شرکت «بلو نت» که مهمترین شرکت موسیقی جز معاصر بود و توسط دو آلمانی مهاجر در آمریکا تأسیس شد و یک فیلم بکر هم درباره آروو پرت که رامین صدیقی آن را در سفری که به استونی داشته از این هنرمند گرفته و تاکنون در هیچ جشنوارهای به نمایش در نیامده است.
منبع:
اختصاصی موسیقی ما
تاریخ انتشار : چهارشنبه 11 مرداد 1396 - 15:03
افزودن یک دیدگاه جدید