موسیقی ما - پس از شش سال فعالیت «اهورا ایمان» در زمینه خوانندگی، اولین آلبوم او با نام «پروانه‌های پیراهنش» به زودی منتشر می‌شود. اثری که شامل تک‌قطعات و آثار جدید این خواننده و ترانه‌سرا است. این مجموعه به تهیه‌کنندگی حوزه هنری مراحل پایانی تولید را سپری می‌کند و تا پیش از ماه محرم به بازار عرضه خواهد شد. آلبومی که با ترانه و ملودی اهورا ایمان و همراهی چند تنظیم‌کننده جوان و مطرح تولید شده است. در آستانه انتشار آلبوم پروانه‌های پیراهنش دقایقی را با اهورا ایمان هم‌کلام شدیم و این هنرمند برای اولین‌بار از جزئیات این مجموعه سخن گفت:
 

• * تاریخ انتشار آلبومتان مشخص شده است؟

خدا را شکر به مقطعی رسیدیم که زحمات هفت ساله من در حال به ثمر نشستن است. اگر اشتباه نکنم اولین قطعه من به نام «گله دارم» از طریق سایت «موسیقی ما» در سال 90 منتشر شد و خوشحال هستم که اولین خبر آلبوم هم از طریق رسانه شما منتشر می‌شود. از این بابت از بچه‌های سایت «موسیقی ما» تقدیر می‌کنم. از سال 90 که اولین قطعه را منتشر کردم واقعاً به فکر ارائه آلبوم نبودم. تشویق برخی دوستانم از جمله ستار اورکی، آرش نصیری و فواد حجازی باعث شد که در این مسیر به شکل جدی حرکت کنم. اولین بار صدای ضبط شده خودم را در خانه فواد حجازی با پیانو و تنظیم او شنیدم. وقتی که آن کار را شنیدیم هر دو به این نکته رسیدیم که باید این راه را ادامه داد؛ اما متأسفم که طی این سال‌ها فرصت همکاری مشترک با او پیش نیامد. فواد حجازی اولین مشوق من بعد از سال‌های زیستن و همکاری با زنده‌یاد ناصر عبداللهی بود و هنوز آن وکال یکی از بهترین اجراهایی است که تا کنون داشته‌ام. پس از اینکه گله دارم، قصه اینجوری نبود و پروانه‌پوش و سایر قطعات با استقبال بخشی از مردم مواجه شد به این نتیجه رسیدیم که باید قطعات را به نوعی حفظ و ثبت کرد و تصمیم گرفتم آلبومی را منتشر کنم. برای این منظور از میان شانزده هفده قطعه، ده اثر را انتخاب کردم. فکر می‌کنم در همین هفته نسخه الکترونیکی پیش فروش می‌شود و به فاصله حداکثر پنج شش روز بعد نسخه فیزیکی آلبوم را منتشر می‌کنیم. اگر خدا بخواهد یک مراسم رونمایی هم خواهیم داشت که ضمن اجرای چند قطعه،و برگزاری جشن امضاءاز دوستانی که طی این سال‌ها برای کارهای من زحمت کشیدند قدردانی کنیم.
 

• * چرا نام «پروانه‌های پیراهنش» را انتخاب کردید؟ نام یکی از قطعات آلبوم است؟

این اسم قطعه‌ای از آلبوم نیست؛ اما من پیش از خوانندگی، شاعر هستم و شعر به من این‌طور حکم کرد که این اسم را برای آلبوم انتخاب کنم. ضمن این‌که برگرفته از قطعه «پروانه‌پوش» با موسیقی هومن نامداری عزیز هم هست که فکر می‌کنم در آلبوم با استقبال مواجه شود. اگر چه در پخش تک‌آهنگ آن هم لطف مردم کم نبود.
 

• * آهنگسازی و تنظیم قطعات آلبوم توسط چه کسانی انجام شده است؟

علی‌رغم لطف و محبت بعضی دوستان خودم را آهنگساز نمی‌دانم. تنها تلاش می‌کنم احساس و زبان موسیقایی هر ترانه یا شعر را پیدا کنم. به یک تعبیر خودم را مترجم احساسات واژه‌ها می‌بینم تا مولف موسیقی. نمی‌دانم این آهنگسازی است یا نه اما به نظر من واژه‌ها گذشته از معنای ظاهری و فرهنگ لغتی‌شان، یک معنای باطنی و حسی دارند که با ساز و صدا بیان می‌شود و این تعریف من از موسیقی هم هست. از طرف دیگر خوب یا بد موسیقی ما امروزه درگیر یارکشی‌ها و یارگیریها شده که من واردش نشدم و در نتیجه  سازنده‌ی ملودی‌های این مجموعه اثر هم بنده حقیر است و امید دارم در ادامه‌ی مسیر بخت همکاری با موزیسین‌هایی چون آریا عظیمی‌نژاد و ستار اورکی را داشته باشم. ناگفته نماند که فکر می‌کنم لفظ ساخت موسیقی نسبت به تنظیم‌کننده در مورد موزیسین‌های آلبوم «پروانه‌های پیراهنش» عبارت بهتری باشد؛ چون دخل و تصرف و ایده‌پردازی دوستان، ورای تنظیم بوده است. تک تک دوستان حاضر در این آلبوم خلاقانه به ملودی‌ها جان دادند. موسیقی سه قطعه از هومن نامداری، دو قطعه از امیر جمالفرد، یک قطعه از پدرام کشتکار، یک قطعه از میثم مروستی، یک قطعه از علیرضا ظریف و دو قطعه از آرش حسینی است. تصور می‌کنم تنوع خوبی به لحاظ حضور تنظیم‌کننده‌های نسل دوم و سوم موسیقی پاپ در این آلبوم داریم. یک اثر هم از زنده‌یاد بابک بیات داشتم که قرار بود با تنظیم بامداد بیات منتشر کنیم اما شرایط استفاده از آن در این مجموعه فراهم نشد. چرا که حال و هوای خاص خودش را دارد. میکس و مستر قطعات هم توسط انوش تقوی، مهدی دریانی، فرشاد حسامی، آرش حسینی و امیر جمالفرد انجام شده است.
 

• * در تولید و خصوصاً تنظیم این آلبوم تا چه حد نگاه نسل جدید مخاطبان را لحاظ کردید؟ و اینکه آیا نگاه شاعرانه بر تنظیم‌ها هم غلبه داشت؟

فکر می‌کنم پیشینه من نشان داده که سعی کرده‌ام در انتخاب‌هایم مرعوب بازار نباشم و چه به عنوان ترانه‌سرا و چه به عنوان خواننده، اثری ارائه کنم که به آن اعتقاد دارم و البته که در هر کاری احتمال خطا هم هست. اما حداقل نیمی از موسیقی‌های این آلبوم، موسیقی پاپ یا مردمی ما را شگفت زده می‌کند. نه به این معنا که شعبده‌بازی کرده باشیم یا براساس اصل غافلگیری حرکت کرده باشیم. در حالی که هدف اصلی این روزهای موسیقی ما اعم از پاپ و سنتی و تلفیقی، غافلگیر کردن مخاطب و اصطاحاً ترکاندن است! اما اولین هدف من و تیم همکارم در تولید این آلبوم، ارضای حس موسیقایی دل خودمان بود. در وهله دوم و سوم نگاه کردیم که پسند جوان‌ترها و نسل‌های دیگر چیست. ظرفیتی که برخی ترانه‌ها و ملودی‌ها داشت کار را به جایی رساند که من دیدم باید از اسامی آشنای تنظیم کننده گذشت و سراغ جوانانی رفت که ممکن است در مارکت موسیقی خیلی شناخته شده نباشند ولی وقتی که پشت میز کار می‌نشینند شخصیت منحصر به فردی پیدا می‌کنند. با این قبیل چهره‌های نواندیش نظیر آرش حسینی با شعر و ملودی من به نتایجی رسیدیم که هم از تولیدمان لذت بردیم و هم خودمان شگفت‌زده شدیم. ضمن این‌که موزیسین برجسته‌ای مثل هومن نامداری در تعامل با این شعر و ملودی‌ها موسیقی‌هایی را ساخت و پرداخت که در کارنامه‌ی خود او هم متفاوت‌اند. به عنوان مثال قطعه ی «منو ببار» آلبوم را نام می‌برم که موسیقی‌اش واقعا شنیدنی‌ است. فکر می‌کنم حداقل چهار-پنج قطعه این آلبوم برای مخاطب هیجانِ تازه‌ای را به همراه خواهد داشت. در بعضی تنظیم‌ها مثل «پروانه‌پوش» و «بانو» به فضایی رسیدیم که موزیسین‌هایی که کار را شنیدند می‌گفتند این فضا در موسیقی پاپ تازه است و باید دنبال شو و ما این را در آلبوم‌های بعد می‌توانیم اثبات کنیم که آیا موفق به حرکت در چنین خطی شده‌ایم یا نه؟ حالا حداقل در این آلبوم به میزانی از رضایت رسیده‌ایم که کارها نه تنها از لحاظ شعر و ملودی، بلکه به لحاظ تنظیم و موسیقی روز هم حرف‌هایی برای گفتن دارند.
 

• * پس از موفقیت موزیک‌ویدئوی «پروانه‌پوش» قصد انتشار موزیک‌ویدئو برای سایر قطعات این آلبوم را ندارید؟

گاهی عوامل طوری کنار هم قرار می‌گیرند که چاره‌ای جز موفقیت ندارند و به نظرم در «پروانه‌پوش» این اتفاق افتاد. کارگردان پروانه‌پوش آقای «مهران علوی» بود و پیشنهاد ساخت ویدئو برای پروانه‌پوش هم از طرف ایشان بود آن هم به عنوان مقدمه‌ای برای ساخت موزیک‌ویدئوی «بانو». در واقع من می‌خواستم برای بانو ویدئو بسازم که ایشان گفتند بهتر است ویدئوی پروانه‌پوش معرف خواننده‌ی بانو باشد و باید اینجا از زحمات بی‌شائبه‌ی ایشان تشکر کنم. پس از پروانه‌پوش و وقفه‌ای سه ساله، من مدت‌ها دنبال کارگردانی بودم که بتوانم ایده‌هایم را برای ویدئوی بانو عملی کنم و دریافتم هیچ‌کس بهتر از یک بانو دنیای بانوان را نمی‌تواند به تصویر بکشد و خوشبختانه با خانم «بهار ایروانی» آشنا شدم که جلوه‌های بصری آلبوم را مدیون ایشان هستم. تصمیم داریم قطعه بانو را به عنوان نخستین اثر این مجموعه بعد از انتشار آلبوم در قالب ویدئو منتشر کنیم. چند تیزر ساخته شده و طی روزهای آینده برای انتشار در اختیار شما و دوستانتان قرار خواهد گرفت. همچنین برنامه‌ریزی تولید ویدئو برای دو یا سه قطعه دیگر را هم داریم.
 

• * این آلبوم از سوی شرکت «ترانه شرقی» منتشر می‌شود؟

نه.
 

• * چرا؟

بهتر است وارد جزئیات نشوم و بسنده کنم به این‌که در ابتدا به پیشنهاد عزیزانی چون آرش نصیری قرار بود با آقای «محسن رجب‌پور» و شرکت «ترانه شرقی» همکاری کنم ولی پس از تقریبا یک سال بی نتیجه، به این نتیجه رسیدم که تفاوت سلیقه‌ای داریم که گذشت زمان عمیق‌ترش می‌کند. بنابراین ترجیح دادم که جدا شوم و کارم را مستقل پیش ببرم و‌ مدت زمان زیادی است که از این مجموعه جدا شده‌ام. کل همکاری من و ایشان در طول حدوداً ده ماه، بازپخش یک قطعه از سوی ترانه شرقی بود که از این بابت هم از ایشان تشکر می‌کنم. الان این آلبوم به تهیه‌کنندگی حوزه هنری منتشر می‌شود و نشر جوان هم توزیع آن را بر عهده دارد. به عنوان یک تجربه‌ی تلخ روایتش بد نیست که آدم‌هایی مثل من که خوب یا بد راهی را رفته‌اند و در کاری چند پیراهن پاره کرده‌اند و حرمتی دیده‌اند، شاید نتوانند به سادگی مثل جوانی تازه‌نفس هر نقشی را بپذیرند و بازی کنند. به هر حال امثال من از این مردم عزیز احترامی دیده‌اند که با هیچ  ثروت و مکنتی نمی‌توان معاوضه‌اش کرد و  تصور من از همکاری با شرکت‌های خصوصی حرفه‌ای تداوم همان راه محترم بود که محقق نشد. البته در کل فکر می‌کنم چیزی که بیشتر شرکت‌های موسیقی به دنبال آن هستند مبهوت‌کردن و غافلگیرکردن مخاطب و اصطلاحاً ترکاندن است. من نمی‌خواستم بترکانم! من نه آن وقت که «سلام آخر» و «دلم گرفت» را نوشتم به دنبال غافلگیر کردن مخاطب بودم و نه الان که «پروانه‌پوش» و «گله دارم» را می‌خوانم. بلکه همیشه به دنبال عاشق کردن مخاطب بودم. به دنبال مهربانی و مهرورزی با مردم هستم. به دنبال یک ارتباط عاشقانه موسیقایی‌ام. در وهله اول می‌خواهم خودم از این اثر لذت ببرم و سپس مخاطبانی که سال‌ها با «سلام آخر»، «دلم گرفت»، «مرو ای دوست»، «میم مثل مادر» و «بوی شرجی» عاشق شدند و مهر ورزیدند. فکر می‌کنم و امیدوارم که بخشی از مخاطبان و دوستداران این آثار و ترانه‌هایی که همین روزها نوشته‌ام مثل «خوب شد» و «عشق آسان ندارد» و... هم در لذت‌بردن از پروانه‌های پیراهنش همراه و همدلم باشند، همین.