این نامه‌ای برای توست
از فراز برج میلاد
تنگه دل برای تو
تو رو می‌خواد

بین این‌همه صدا و دود
زیر سقف گنبد کبود
یاد تو‌غبار غم رو از دلم زدود

می‌نویسمت نامه‌ای
بدون هیچ حرف محرمانه‌ای
بدون هر گلایه و شکایت و بهانه‌ای

می‌نویسم خسته‌ام
مرغ بال و پر شکسته‌ام
بر فراز برج طوسی‌ات نشسته‌ام

این ترانه‌ای برای توست
از بلندی‌های بام تو
نام این ترانه می‌شود به نام تو

بین این‌همه صدا‌ و دود
زیر سقف گنبد کبود
یاد تو غبار غم رو از دلم زدود

می‌نویسمت ترانه‌ای
با واژه‌های شاعرانه‌ای
می‌فرستمش برایت همچو نامه‌ای

تاش می‌زنم چو موشکی
پرت می‌کنم یواشکی
از بلندی‌های بام تو چو‌ موشکی

آی تهران
آی تهران
آسمان آبی‌ات پیدا نیست...