در بیست و چهارمین برنامهی «تار ایرانی»
علی قمصری در آرامگاهِ خیام از «مشکاتیان» نواخت
موسیقی ما- «علی قمصری» در جدیدترین ویدیویی که از پروژه تار ایرانی منتشر کرده، به آرامگاه خیام در نیشابور رفته و در آنجا نواخته است.
این آهنگساز و نوازنده موسیقی ایرانی که مدتی است سفری هنری را آغاز کرده و در آن قصد دارد با سازش دور ایران را بگردد، در جدیدترین برنامه به نیشابور رفته است. قمصری با اجرای بیست و چهارمین برنامه، قطعاتی از آثار پرویز مشکاتیان (آهنگساز برجستهی موسیقی ایران) را نواخته است.
او در توضیح این قسمت نوشته است: «در آرامگاه ادیب و حکیمی (خیام) نواختم که شعرش موسیقی بود و از آثار هنرمندی (استاد مشکاتیان) نواختم که موسیقیاش، شعر بود.
هنر بداهه در شرق، با تامل بر «دم» و «آن» و «حضور» به جای «بودن» در لحظه، متبلور میشود. این حضور در لحظه، با بی قیدی و لذت گرا بودن محض منطبق نیست. بلکه «حضور»، کاملا امری آگاهانه و خردمندانه است. حال این حضور آگاهانه اگر به شیدایی برسد نتیجه چیزی است که در رباعیات عمر خیام میبینیم. در نیشابور، چهار مضراب دل انگیزان و تصنیف الایاایهاالساقی از آلبوم افشاری مرکب را نواختم که با صدای استاد شجریان و استاد بسطامی خوانده شده. در ادامه در گوشههای عراق و رهاب بداهه نوازی کردم و تم اصلی «دودعود» پایان بخش این اجرا است.
پس از ضبط این اثر، در مزار استاد مشکاتیان نیز برای هنردوستان نیشابور نواختم و دیدار لذتبخشی با آنان داشتم.
گر می نخوری طعنه مزن مستان را
بنیاد مکن تو حیله و دستان را
تو غره بدان مشو که می مینخوری
صد لقمه خوری که می غلامست آن را»
این آهنگساز و نوازنده موسیقی ایرانی که مدتی است سفری هنری را آغاز کرده و در آن قصد دارد با سازش دور ایران را بگردد، در جدیدترین برنامه به نیشابور رفته است. قمصری با اجرای بیست و چهارمین برنامه، قطعاتی از آثار پرویز مشکاتیان (آهنگساز برجستهی موسیقی ایران) را نواخته است.
او در توضیح این قسمت نوشته است: «در آرامگاه ادیب و حکیمی (خیام) نواختم که شعرش موسیقی بود و از آثار هنرمندی (استاد مشکاتیان) نواختم که موسیقیاش، شعر بود.
هنر بداهه در شرق، با تامل بر «دم» و «آن» و «حضور» به جای «بودن» در لحظه، متبلور میشود. این حضور در لحظه، با بی قیدی و لذت گرا بودن محض منطبق نیست. بلکه «حضور»، کاملا امری آگاهانه و خردمندانه است. حال این حضور آگاهانه اگر به شیدایی برسد نتیجه چیزی است که در رباعیات عمر خیام میبینیم. در نیشابور، چهار مضراب دل انگیزان و تصنیف الایاایهاالساقی از آلبوم افشاری مرکب را نواختم که با صدای استاد شجریان و استاد بسطامی خوانده شده. در ادامه در گوشههای عراق و رهاب بداهه نوازی کردم و تم اصلی «دودعود» پایان بخش این اجرا است.
پس از ضبط این اثر، در مزار استاد مشکاتیان نیز برای هنردوستان نیشابور نواختم و دیدار لذتبخشی با آنان داشتم.
گر می نخوری طعنه مزن مستان را
بنیاد مکن تو حیله و دستان را
تو غره بدان مشو که می مینخوری
صد لقمه خوری که می غلامست آن را»
تاریخ انتشار : دوشنبه 4 مرداد 1400 - 15:17
افزودن یک دیدگاه جدید