موسیقی ما - ساختمان سازمان هنری – رسانه‌ای «اوج» صبح روز یکشنبه بیست و پنجم مهر میزبان نشست خبری «احسان محمدحسنی»، ریاست این سازمان، بود. این دومین بار بود که احسان محمدحسنی از زمان شروع به کار سازمان اوج پذیرای اصحاب رسانه و پاسخگوی سوالات آنها می‌شد. در این نشست جمعی از خبرنگاران و روزنامه‌نگاران فرهنگی و هنری رسانه‌های کشور حضور داشتند و سوالات گوناگونی را در حوزه‌های مختلف مطرح کردند که البته بیشتر مباحث پیرامون تولیدات سریال و سینمایی اوج بود. احسان محمدحسنی هم به بهانه دهمین سالگرد فعالیت سازمان اوج، گزارش‌هایی از تولیدات و عملکرد گذشته و همچنین پروژه‌های در دست تولید این سازمان را ارائه کرد.

احسان محمدحسنی در ابتدای این نشست صحبت‌های خود با اصحاب رسانه را اینگونه آغاز کرد:«در این ده سالگی باید به کسانی به مجموعه اوج و این جمع از بچه‌های جوان اعتماد کردند و این میدان را در اختیار این تیم قرار دادند تشکر کنم و دستشان را ببوسم. فرماندهان عالی و در رأس همه فرماندهان، مقام معظم رهبری که با حمایت‌های معنوی سربازان خود در این مجموعه را یاری و دلگرم کردند. سازمان اوج سال 1390 بعد از نزدیک به دو سال بررسی و مطالعه و طراحی تأسیس شد. ما دو سال تقریباً تمام عملکرد و خروجی دستگاه‌های رسمی فرهنگی کشور را به دقت بررسی کردیم و به این رسیدیم که خارج از ساختارهای رسمی، نیاز به راه اندازی یک مجموعه است. شاید برای اولین‌بار است که در جمع دوستان رسانه‌ای خودم عرض می‌کنم که هیچکدام از بچه‌های ستاد سازمان اوج، عضو یا کارمند رسمی هیچکدام از دستگاه‌های دولتی یا نهادهای خاص نیستند و نیروهای آزاد و قراردادی هستند. اوج چند ویژگی دارد که شاید مرور مسیر ده ساله اوج این ویژگی‌ها را طی کند. ویژگی اول اوج این است که ستاد کم عده و چابک دارد. بلایی که سر بعضی از سازمان‌های فرهنگی رسمی کشور مثل صدا و سیما، وزارت ارشاد و سازمان فرهنگی هنری شهرداری و خیلی از دستگاه‌های فرهنگی آمده این است که حجم نیروهای انسانی و ساختمان و پرسنل و هزینه‌های جاری آنقدر سرسام آور است که چیزی برای تولید و جریان‌سازی و اتفاقات بزرگ فرهنگی و هنری باقی نمی‌گذارد. کل نیروهای سازمان اوج صد تا صد و بیست نفر هستند و سعی کردیم این ستاد را همچنان چابک و کوچک حفظ کنیم. من بچه کشاورز هستم و به روستایی زاده بودن خودم افتخار می‌کنم بابت همین ما هم در اوج یک قیچی هرس در اختیار داریم اجازه نمی‌دهیم حجم نفرات از این تعداد بیشتر شود و از لحاظ تیم اجرایی و تجهیزات و ساختمان و مسائل دیگر اجازه فربه شدن را ندادیم. برای اوج هیچگاه، تجهیزات خریداری نکردیم و هر آنچه درآمد داشتیم را در تولید سرمایه‌گذاری کنیم.»

او در ادامه اعلام کرد:«سازمان اوج در سال 1390 با مبلغ پانصد میلیون تومان راه اندازی شد. اولین کمکی که به اوج شد همین مقدار بود که با افتخار از سپاه پاسداران دریافت کردیم. جهت استحضارتان عرض کنم که در سال مالی 99 سازمان اوج حدود هجده میلیارد تومان کمک دریافت کرده ولی بیش از نود میلیارد تومان درآمد و مشارکت داشته است. این درآمد و مشارکت بخش عمده آن از درآمدهای داخل و خارج از کشور است. یک قلم از این درآمدها سریال آقازاده بود که سال گذشته به یکی از وی او دی‌ها فروختیم یا فیلم‌سینمایی به وقت شام که درآمد خوبی در خارج از کشور داشت. در کنار این ستاد کم عده و چابک که پول خرج دستمزد و کارمند و ساختمان و... نمی‌دهیم همه پول‌ها صرف تولید می‌شود. در اوج یک سری خطوط قرمز داریم که به آنها، ذیل شعار «ادب از که آموختی از بی ادبان» رسیدیم. یعنی بررسی کردیم که چه ایرادات و مشکلاتی در نهادهای فرهنگی وجود دارد که ما آنها را نداشته باشیم. در گذشته برخی دستگاه‌های حوزه فرهنگ، چه خطاهایی مرتکب شدند که ما آنها را مرتکب نشویم. یکی از آن خطاها ورود بی محابا به حوزه فعالیت‌های اقتصادی است. دستگاه‌های فرهنگی در سال‌های گذشته داشتیم که از انحصار واردات سیگار و خودرو تا پتروشیمی و خیلی از حوزه‌های بی ربط به فرهنگ و رسانه و ادب را در کارهای خود داشتند و برای همه ما خاطره شد. این مورد برای ما خط قرمز است و در این ده سال وارد مسائل اقتصادی نشدیم و به فضل خدا تا این تیم حضور دارد، وارد مسائل اقتصادی نمی‌شویم. آسیب دوم ورود به ستادهای نامزدهای انتخاباتی دوره‌های مختلف است که از این مورد هم پرهیز جدی داشتیم. افرادی از جناح‌های مختلف، کاندیدا می‌شوند و از یک سازمان رسانه‌ای توقع دارند که بخش تبلیغاتی و رسانه‌ای ستاد آنها را بر عهده بگیرند. از این موضوع هم خیلی مراقبت کردیم و هیچکدام از بچه‌های اوج را کسی در ستادهای انتخاباتی ندید. به این معنا نیست که برای انتخابات کاری انجام ندادیم بلکه برای بالا بردن مشارکت مردم در انتخابات تولیدات بسیار زیادی داشتیم.»

احسان محمدحسنی در بخش دیگری از صحبت‌هایش به جایگاه مقوله امید در تولیدات اوج اشاره داشت و گفت:«در این ده سال تلاش کردیم که موضوع امید و رویای ایران اسلامی  و پیشرفته و آباد کمربند همه تولیدات اوج بوده است. امید برای مردمی که خسته و افسرده هستند و ممکن است ناامید باشند و خیلی از آثار، ناامیدی را در جامعه پمپاژ می‌کنند. کار ناامیدکننده برای ما در این سال‌ها خط قرمز بوده است. سازمان اوج بیش از بیست و سه هزار محصول در این ده سال تولید کرده است. حدود پنج هزار هنرمند در طول این سال‌ها با سازمان اوج همکاری داشتند. حدود یکصد و سی موسسه تخصصی در این ده سال با حمایت صد در صدی یا مشارکت اوج راه اندازی شدند و این محصولات را آن موسسات تولید کردند.»

محمدحسنی به تولیدات مرکز مأوا هم اشاره داشت و گفت:«در مرکز مأوا سالیانه حدود صد و بیست اثر تولید کردیم. مقدمات اولیه لیگ سرود فراهم شده و آماده برگزاری هستند. گروه‌های سرود اجراهای وسیعی را در نقاط مختلف کشور داشتند. در همین سالن حدود شصت مراسم نکوداشت درحوزه ادب و هنر انقلاب و حدود پنجاه و سه شب شاعر و نکوداشت شعرای انقلاب اسلامی برگزار شده است.»
 
احسان محمدحسنی در پاسخ به سوال یکی از خبرنگاران راجع به قراردادهای موسسه مأوا اعلام کرد:«به حوزه قراردادهای مأوا اشاره داشتید اما کلاً اوج و تمامی موسسه‌ها و بخش‌های آن به این شکل است که در تلاش هستیم تا برخلاف دستگاه‌های دیگر، حق الزحمه هنرمندان را به موقع و سر وقت و با ادب و تواضع پرداخت کنیم. این خط قرمز ما است و هیچ پروژه‌ای نباید تمام شود مگر اینکه پیش از آن، تسویه حساب صورت گرفته باشد.»
 
احسان محمدحسنی در پاسخ به سوالی دیگر درباره اینکه آیا موسسه اوج برنامه‌ای برای فعالیت جدی در زمینه کنسرت دارد هم به اظهار داشت:«اوج حتماً به برگزاری کنسرت به صورت جدی فکر می‌کند و برایش برنامه‌ریزی می‌کند. ما حتی در دوران کرونا اتفاقاتی را رقم زدیم که یکی از آنها سینما آنلاین بود و سینما ماشین را هم داشتیم. بچه‌های مرکز مأوا، کاروان امید را در خیابان‌های شهر راه انداختند که همزمان با میلاد امام حسین (ع) و اولین عید نوروز دوران کرونا بود و در خیابان‌ها انگار گرد مرگ پاشیده بودند. در آن شرایط بچه‌ها کاروان امید راه انداختند و گروه‌های سرود را به خیابان‌ها آوردند. در همان دوره برنامه هیئت ماشین را راه‌اندازی کردند که استقبال شد. اما برگزاری کنسرت یکی از اولویت‌های جدی ما است. ما بابت برگزاری کنسرت برای آثار اوج یا سایر آثار محدودیتی نداریم. اثر خوبی را حتی اگر خارجی باشد و پیدا کنیم و امکان برگزاری آن در ایران باشد و با مضامین و محتواهای اوج سازگاری داشته باشد حتماً این کار را می‌کنیم. بچه‌ها به کنسرت‌های بیابانی یا کوهستانی هم فکر می‌کنند و برای این قبیل اجراها هم برنامه خواهیم داشت.»

او در پاسخ به سوال خبرنگار دیگری راجع به ماندگاری تولیدات موسیقی اوج و مأوا و همچنین برنامه‌هایی در این زمینه به سلیقه‌ای بودن این موضوع و همچنین تجربه‌‌گرایی اوج اشاره داشت:«این موضوعی که اشاره کردید خیلی سلیقه‌ای است. ما کارهای خوانندگان خیلی خوبی مثل آقای محسن چاوشی یا رضا صادقی و کارهای زیادی در حوزه موسیقی پاپ یا سنتی تولید کرده‌ایم. سلیقه‌ها متفاوت است و برخی می‌گویند که این کارهای شما خیلی خوب دیده شد و برخی هم به آن کلیپ سرود در میدان آزادی اشاره می‌کردند. ما ادعا نداریم که به سقف سلیقه مخاطب رسیده باشیم. ما در مسیری هستیم که تجربه می‌کنیم و یاد می‌گیریم تا بتوانیم به سلیقه و ذائقه مخاطب نزدیک شویم. حتماً در تجربیات خودمان اشتباه هم داشتیم و باید سعی کنیم این اشتباهات را کم کنیم و آثاری را خلق کنیم که ماندگارتر باشد تا در آینده راجع به آن آثار صحبت شود. اثری از دید من موثر است که در کنار محتوای دلنشین و آرمانی خودش، همه مردم بتوانند آن را زمزمه کنند. یعنی یک شخص پشت فرمان یا در خلوت و تنهایی بتواند ملودی آن کار را زمزمه کند. ممکن است لزوماً آن اثر را ارکستر سمفونیک اجرا نکرده باشد و صرفاً با یک ساز کوچک و یک ترانه درست اتفاقی را شاهد باشیم که آنقدر دلنشین و به یادماندنی باشد که همه آن را بتوانند زمزمه کنند.»