داور گیتار پانزدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان از این رویداد میگوید
سیمون آیوازیان: با استعدادهای حیرتانگیز در این دوره از جشنواره مواجه نشدیم
موسیقی ما- «سیمون آیوازیان» (نوارندهی گیتار و داور پانزدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان) معتقد است گروه سنی الف، امید اصلی جشنواره محسوب میشود و امسال تعداد شرکتکنندگان در این گروه سنی بیشتر از هر سال بود.
«آیوازیان» درباره شرکتکنندگان در گروههای سنی مختلف جشنواره گفت: «گروه سنی الف بهتر از دو گروه دیگر بود و باعث خوشحالی است که نوجوانان زیر ۱۸ سال اینقدر فعال بودند اما در مجموع کیفیت کارشان خیلی بالا نبود یا اگر بخواهم دقیقتر بگویم با استعدادهای حیرتانگیز در این دوره از جشنواره مواجه نشدیم. به عنوان نمونه پارسال یکی دو نفر خیلی کارشان به چشم آمد اما امسال سطح کیفی آثار شرکتکنندگان این گروه سنی به هم نزدیک بود.»
این داور درباره وضعیت گروههای سنی ب و ج نیز توضیح داد: «گروه ب ضعیفتر بود و در گروه ج به زحمت توانستیم از بین 10 نفر، 3 نفر را انتخاب کنیم. همیشه در گروه ج کمتر علاقمند به شرکت در جشنواره داریم؛ نمیدانم به غرورشان مربوط است یا دلیل دیگری دارد اما در هر صورت همیشه بر همین منوال بوده است.»
این نوازنده گیتار سطح کیفی گروههای شرکتکننده را با سال قبل مقایسه کرد و گفت: «سال گذشته گروه الف خوب بود، گروه ب متوسط ظاهر شده بودند، شاید کمی بهتر از امسال و گروه ج مثل امسال نه تعداد قابل توجهی شرکتکننده داشت و نه کیفیت آثارشان خیلی خاص بود. ما انتظار بیشتری از شرکتکنندگان داریم بخصوص از گروههای بالاتر اما خوشبختانه امسال وضعیت گروه الف خوب بود. این شرکتکنندگان که زیر ۱۸ ساله هستند و یک نوازنده 18 ساله در مرز گروه سنی ب قرار دارد یعنی اکر از بچگی شروع کرده باشد، به راحتی 5 یا 6 سال تجربه کسب کرده و میتواند خیلی خوب ظاهر شود.»
به گفته سیمون آیوازیان امسال 80 نفر در گروه الف نوازندگی گیتار شرکت کردند که در مقایسه با سالهای گذشته بیشتر است و رکورد این سالها به لحاظ تعداد شرکتکننده شکسته شده است. او در این باره گفت: «در تمام سالهایی که داور جشنواره بودهام، گروه الف بهتر شده و رشد داشته اما در گروههای ب و ج رشد محسوسی ندیدهام.»
آیوازیان معتقد است مهمترین ملاک و معیار داوری آثار جشنواره، قطعات انتخابی هستند. او در این باره توضیح داد: «من به شخصه روی اجرای قطعات اجباری و تمرینی نظر ندادم چون برای من معیار نیستند. از نظر من معیار سنجش همان قطعه انتخابی است. در تجربیات چند دهه آموزش و داوری آثار به این نتیجه رسیدهام که قطعات انتخابی بهتر میتوانند میزان تبحر و تسلط نوازندهها را نشان بدهند. وقتی کسی قطعهای را به عنوان قطعه انتخابی در نظر میگیرد یعنی نسبت به آن قطعه مدعی است، سالها تمرین کرده و میتواند اجرای موفقی داشته باشد اما وقتی کیفیت اجرای قطعه انتخابی بالا نباشد، یعنی به اندازه کافی در کارش تسلط ندارد. به نظرم قطعه انتخابی، معیار سنجش تواناییهای افراد است.»
این داور جشنواره اشاره کرد که شرکتکنندگان این دوره قطعات اجباری را خیلی شبیه به هم اجرا کرده بودند و بیشتر آنها در قطعات تمرینی کارشان بد نبود اما در قطعات انتخابی هیچ اجرای درخشان و تاثیرگذاری ندیدیم.
آیوازیان درباره تاثیر کرونا بر کار شرکتکنندگان در جشنواره گفت: «به نظرم کرونا تاثیری روی کیفیت کار شرکتکنندگان نداشته است چون وقتی افراد در خانه هستند، قطعات را راحتتر و بدون استرس اجرا میکنند اما سالهای قبل برای انتخاب باید جلوی داوران و روی صحنه اجرا میکردند؛ یک بار در مرحله داوری اولیه و یک مرحله اجرای نهایی که منتخبین روی صحنه اجرا میکردند. امسال همه این مراحل آنلاین انجام شد و کار شرکتکنندگان از همیشه آسانتر بود. »
این داور معتقد است برگزاری جشنواره به صورت مجازی روی کار داوران تاثیرگذار بوده است. آیوازیان در این باره توضیح داد: «داوری ما بسیار مشکل بود چون انجمن موسیقی فایلهای صوتی را در اختیار داوران قرار میدهد. وقتی ما حالتهای آرتیستیک، استایل و آرامش نوازنده، حرکت دست، سیستم و تکنیک او را نبینیم، نمیتوانیم خیلی با دقت ارزیابی کنیم و رای دقیق بدهیم. جشنواره بسیار مفید است و ما همیشه روی نیرویی که تازه شروع کرده و در حال کار کردن است، بیشتر حساب میکنیم تا کسی که خودش را خیلی خوب میداند. بنابراین باعث خوشحالی است که تعداد شرکتکنندگان گروه الف تا این اندازه زیاد شده است.»
این مدرس ساز گیتار توضیح داد: «شرایط آموزش موسیقی چندان امیدوارکننده نبود و بخصوص بعد از شیوع ویروس کرونا شرایط بدتر شد چون آموزشهای آنلاین جایگزین شدند که من به این شیوه تدریس اعتقادی ندارم.»
آیوازیان که بعد از شیوه کرونا، دیگر تدریس را کنار گذاشته، درباره شرایط فعلی آموزش موسیقی گفت: «با سیستمها و روشهای آموزشی داشتم ناامید میشدم و گمان میکردم دیگر امیدی به نوازندگان نوجوان نیست چون به نظرم کارکردن با ساز در درجه اول یک ارتباط روحی و انسانی است و استاد و شاگرد باید این رابطه روحی را تجربه کنند؛ شاگرد باید از استاد انرژی بگیرد، تشویق شود و در یک ارتباط انسانی نواختن ساز را بیاموزد با خریدن یک دیسک و تمرین توی خانه نمیشود با ساز ارتباط گرفت و نوازنده شد.»
این نوازنده که گمان نمیکرد امسال با این تعداد نوازنده نوجوان در جشنواره مواجه شود، حالا امیدوار است و معتقد است که اتفاق مهمی در حال رخ دادن است که تعداد زیادی شرکتکننده در گروه سنی الف در جشنواره امسال شرکت کردهاند.
«آیوازیان» درباره شرکتکنندگان در گروههای سنی مختلف جشنواره گفت: «گروه سنی الف بهتر از دو گروه دیگر بود و باعث خوشحالی است که نوجوانان زیر ۱۸ سال اینقدر فعال بودند اما در مجموع کیفیت کارشان خیلی بالا نبود یا اگر بخواهم دقیقتر بگویم با استعدادهای حیرتانگیز در این دوره از جشنواره مواجه نشدیم. به عنوان نمونه پارسال یکی دو نفر خیلی کارشان به چشم آمد اما امسال سطح کیفی آثار شرکتکنندگان این گروه سنی به هم نزدیک بود.»
این داور درباره وضعیت گروههای سنی ب و ج نیز توضیح داد: «گروه ب ضعیفتر بود و در گروه ج به زحمت توانستیم از بین 10 نفر، 3 نفر را انتخاب کنیم. همیشه در گروه ج کمتر علاقمند به شرکت در جشنواره داریم؛ نمیدانم به غرورشان مربوط است یا دلیل دیگری دارد اما در هر صورت همیشه بر همین منوال بوده است.»
این نوازنده گیتار سطح کیفی گروههای شرکتکننده را با سال قبل مقایسه کرد و گفت: «سال گذشته گروه الف خوب بود، گروه ب متوسط ظاهر شده بودند، شاید کمی بهتر از امسال و گروه ج مثل امسال نه تعداد قابل توجهی شرکتکننده داشت و نه کیفیت آثارشان خیلی خاص بود. ما انتظار بیشتری از شرکتکنندگان داریم بخصوص از گروههای بالاتر اما خوشبختانه امسال وضعیت گروه الف خوب بود. این شرکتکنندگان که زیر ۱۸ ساله هستند و یک نوازنده 18 ساله در مرز گروه سنی ب قرار دارد یعنی اکر از بچگی شروع کرده باشد، به راحتی 5 یا 6 سال تجربه کسب کرده و میتواند خیلی خوب ظاهر شود.»
به گفته سیمون آیوازیان امسال 80 نفر در گروه الف نوازندگی گیتار شرکت کردند که در مقایسه با سالهای گذشته بیشتر است و رکورد این سالها به لحاظ تعداد شرکتکننده شکسته شده است. او در این باره گفت: «در تمام سالهایی که داور جشنواره بودهام، گروه الف بهتر شده و رشد داشته اما در گروههای ب و ج رشد محسوسی ندیدهام.»
آیوازیان معتقد است مهمترین ملاک و معیار داوری آثار جشنواره، قطعات انتخابی هستند. او در این باره توضیح داد: «من به شخصه روی اجرای قطعات اجباری و تمرینی نظر ندادم چون برای من معیار نیستند. از نظر من معیار سنجش همان قطعه انتخابی است. در تجربیات چند دهه آموزش و داوری آثار به این نتیجه رسیدهام که قطعات انتخابی بهتر میتوانند میزان تبحر و تسلط نوازندهها را نشان بدهند. وقتی کسی قطعهای را به عنوان قطعه انتخابی در نظر میگیرد یعنی نسبت به آن قطعه مدعی است، سالها تمرین کرده و میتواند اجرای موفقی داشته باشد اما وقتی کیفیت اجرای قطعه انتخابی بالا نباشد، یعنی به اندازه کافی در کارش تسلط ندارد. به نظرم قطعه انتخابی، معیار سنجش تواناییهای افراد است.»
این داور جشنواره اشاره کرد که شرکتکنندگان این دوره قطعات اجباری را خیلی شبیه به هم اجرا کرده بودند و بیشتر آنها در قطعات تمرینی کارشان بد نبود اما در قطعات انتخابی هیچ اجرای درخشان و تاثیرگذاری ندیدیم.
آیوازیان درباره تاثیر کرونا بر کار شرکتکنندگان در جشنواره گفت: «به نظرم کرونا تاثیری روی کیفیت کار شرکتکنندگان نداشته است چون وقتی افراد در خانه هستند، قطعات را راحتتر و بدون استرس اجرا میکنند اما سالهای قبل برای انتخاب باید جلوی داوران و روی صحنه اجرا میکردند؛ یک بار در مرحله داوری اولیه و یک مرحله اجرای نهایی که منتخبین روی صحنه اجرا میکردند. امسال همه این مراحل آنلاین انجام شد و کار شرکتکنندگان از همیشه آسانتر بود. »
این داور معتقد است برگزاری جشنواره به صورت مجازی روی کار داوران تاثیرگذار بوده است. آیوازیان در این باره توضیح داد: «داوری ما بسیار مشکل بود چون انجمن موسیقی فایلهای صوتی را در اختیار داوران قرار میدهد. وقتی ما حالتهای آرتیستیک، استایل و آرامش نوازنده، حرکت دست، سیستم و تکنیک او را نبینیم، نمیتوانیم خیلی با دقت ارزیابی کنیم و رای دقیق بدهیم. جشنواره بسیار مفید است و ما همیشه روی نیرویی که تازه شروع کرده و در حال کار کردن است، بیشتر حساب میکنیم تا کسی که خودش را خیلی خوب میداند. بنابراین باعث خوشحالی است که تعداد شرکتکنندگان گروه الف تا این اندازه زیاد شده است.»
این مدرس ساز گیتار توضیح داد: «شرایط آموزش موسیقی چندان امیدوارکننده نبود و بخصوص بعد از شیوع ویروس کرونا شرایط بدتر شد چون آموزشهای آنلاین جایگزین شدند که من به این شیوه تدریس اعتقادی ندارم.»
آیوازیان که بعد از شیوه کرونا، دیگر تدریس را کنار گذاشته، درباره شرایط فعلی آموزش موسیقی گفت: «با سیستمها و روشهای آموزشی داشتم ناامید میشدم و گمان میکردم دیگر امیدی به نوازندگان نوجوان نیست چون به نظرم کارکردن با ساز در درجه اول یک ارتباط روحی و انسانی است و استاد و شاگرد باید این رابطه روحی را تجربه کنند؛ شاگرد باید از استاد انرژی بگیرد، تشویق شود و در یک ارتباط انسانی نواختن ساز را بیاموزد با خریدن یک دیسک و تمرین توی خانه نمیشود با ساز ارتباط گرفت و نوازنده شد.»
این نوازنده که گمان نمیکرد امسال با این تعداد نوازنده نوجوان در جشنواره مواجه شود، حالا امیدوار است و معتقد است که اتفاق مهمی در حال رخ دادن است که تعداد زیادی شرکتکننده در گروه سنی الف در جشنواره امسال شرکت کردهاند.
تاریخ انتشار : یکشنبه 30 آبان 1400 - 13:59
افزودن یک دیدگاه جدید