یه مرزی هست بین ما که با تلخیش شیرینه
یه مردی عاشقت هست که همه کاراتو می بینه
گاهی حواسم نیستو خیره به چشمای منی
می دونم داری تو دلت با چشم من حرف می زنی
وقتی که تلخی می کنم آروم دوری می کنی
می فهمم این احساستو داری صبوری می کنی
آغوشه تو امنیته از تو نمی شه سیر شد
وقتی که دلگیری ازم میشه یه عالم پیر شد
اگه گاهی حواسم نیست اگه گاهی ازت دورم
اگه نیستم یه وقتایی یا با دنیام درگیرم
اگه دلگیری از دستم یه روزایی که من خستم
ببخش و باز درکم کن یه وقتایی که بد هستم
میریزی عشقت رو برام حتی تویه فنجونه چای
دوس داری آرومم کنی دوس داری با من راه بیای
آغوشه تو امنیته از تو نمی شه سیر شد
وقتی که دلگیری ازم میشه یه عالم پیر شد