تو جاده تو هوای سرد
من از دلهره آتیشم

تو هر لحظه امید میدم
به قلبم که میای پیشم

نگاه کردم به ساعت باز
نبودت من و تب داده

حالا دیگه واسم چاره
فقط گریه و فریاده

چی شد پس چرا چشمام و به اشکاش مبتلا کردی
یادم هست که بهم گفتی که قصدت اینه برگردی

نفسهام دیگه بی نظمن همین حس  تو این آهنگه
یه احساسه نفس گیر از یه مردی که دلش تنگه
 
هوا تاریک شده انگار
چشام با دیدنت قهره

که بازم سهم من از تو
شبه دلگیره این شهره

زبون زد شد دیگه این صبر
من و بی اون نمیشناسن

یا من تو اشتباه غرقم
 یا این مردم بی احساسن

چی شد پس چرا چشمام و به اشکاش مبتلا کردی
یادم هست که بهم گفتی که قصدت اینه برگردی

نفسهام دیگه بی نظمن همین حس  تو این آهنگه
یه احساسه نفس گیر از یه مردی که دلش تنگه