اولین جشن بزرگ موسیقی ما در حالی برگزار شد که شاید کمتر کسی انتظار داشت تا این جشن در چنین قد و قواره ای برپا شود.

اولین جشن سایت تماما خصوصی موسیقی ما دو شب گذشته (نهم تیرماه) در تالار وحدت با حضور طیف‌های مختلف اهالی موسیقی برگزار شد. طیف‌های مختلفی که در کمتر جشنی ولو جشن‌های موسیقی دور هم جمع می‌شوند و تقریبا همگی‌شان، حتی آنهایی که سنی ازشان گذشته بود از برگزاری این جشن غیر دولتی ابراز خرسندی کردند.

  جشن موسیقی ما را می‌توان از زوایای مختلف به عنوان بزرگ‌ترین جشن خصوصی موسیقی که تا به حال برگزار شده است بررسی کرد که در زیر به برخی از آن‌ها اشاره کرده‌ام.

اول اینکه سال‌هاست که سایت موسیقی ما مشغول فعالیت است اما از بدو راه اندازی این سایت، مدیران جوان آن عجله ای برای برگزاری این جشن نداشتند بلکه برعکس پس از سال‌ها که از فعالیتشان گذشت و توانستند هم با هنرمندان عرصهٔ موسیقی، هم اسپانسرهای مالی، و هم نویسندگان و کارشناسان موسیقی ایران به تعامل برسند، تصمیم به برگزاری این جشن گرفتند. در واقع جشنی که در خور فعالیت موسیقیدانان ایرانی که محروم از هر گردهمایی به جز جشن سالیانهٔ خانه موسیقی هستند، باشد. همین مساله نشان می‌دهد که مدیران جوان این سایت طی چند سال فعالیتشان در این حوزه، توانستند به تجربیات مفید و پختگی لازم دست پیدا کنند و علیرغم دشواری‌های بسیاری که در این راه داشتند از جمله لغو مجوز برگزاری جشن در تاریخ قبلی آن‌ها را به شکلی آبرومندآنه برگزار کنند.

یکی دیگر از ویژگی‌های جشن موسیقی ما، شیوه منحصر به فرد تقسیم بندی بخش‌های مختلف بود که کاملا برای اولین بار در ایران تجربه می‌شد. تقسیم کردن جوایز به دو بخش کارشناسی و مردمی، از جملهٔ کارهایی بود که تا به حال در هیچ نظرسنجی در موسیقی ایران انجام نشده بود. حتی در جشنواره های بزرگ دولتی هم همچون جشنواره فیلم یا موسیقی فجر، تنها یک جایزه برای آرای مردمی در نظر گرفته می‌شود حال آنکه در این جشن بیش از پانزده جایزهٔ مردمی به هنرمندان بخش‌های مختلف اهدا شد که در برخی شاخه‌ها همچون بهترین قطعهٔ موسیقی سنتی ایرانی رای مردمی و کارشناسی مشابه بود. همچنین تنوع بخش‌های مورد بررسی از ویژگی‌های جالب توجه بود. اهمیت به بخش‌های کمتردیده شده ای همچون طراحی جلد آلبوم، بهترین آلبوم قطعهٔ موسیقی تلفیقی یا بهترین تهیه کننده و ناشر موسیقی از دیگر نکاتی است که می‌توان در برگزاری اولین دورهٔ این جشن خاطرنشان کرد.

اهمیت به هنرمندان جوان و موسیقی جوانانه هم از ویژگی‌های جشن موسیقی ما بود که خوشبختانه بازتاب مثبتی هم در رسانه‌ها داشت. طی سال‌های اخیر با وجود برگزاری جشن‌های موسیقی همچون جشنواره موسیقی فجر یا جشن خانه موسیقی، اهمیت جدی به موسیقی پاپ و هنرمندان این رشته، همچنین هنرمندان جوان موسیقی سنتی آنچنان که باید و شاید داده نشده بود و تنها توجهی که به جوانان مبذول شده بود، منحصر به اجرای این افراد یا گروه‌ها بود. همچنین گردهم آوردن هنرمندان ژانرهای مختلف موسیقی کنار هم خود اتفاقی است که از عهدهٔ هرکسی برنمی آید. ضمن اینکه یادمان نرود که در این جشن از بزرگان و استادان بنام موسیقی ایران همچون عبدالوهاب شهیدی نیز تجلیل به عمل آمد.

  با وجود تمامی این ویژگی‌ها، به عنوان یکی از افرادی که از روز اول راه اندازی سایت موسیقی ما، شاهد قد کشیدن و بالیدن این سایت بوده‌ام، همچنان به نظرم می‌آید که مهم‌ترین ویژگی و دستاورد این جشن قطعا برگزاری آن به شکل خصوصی و غیردولتی بود. اتفاقی که سال‌ها کسی نتوانسته بود برگزاری آن را پیش بینی یا تجربه کند و از این حیث شایستهٔ قدردانی است. کما اینکه استاد شهرام ناظری هم در سخنانشان در این جشن به همین نکته اشاره کردند و آرزوی برگزاری هرساله آن را داشتند. آرزویی که خواستهٔ همهٔ هنرمندانی که در این جشن حضور داشتند نیز بود. برگزاری جشنی باشکوه و در عین حال خصوصی که امکان اندیشیدن به اوضاعی بهتر در موسیقی ایران را باحمایت ناشران و تهیه کنندگان خصوصی مهیا می‌کند و در عین حال به دور از حواشی و آداب و رسوم خسته کنندهٔ جشن‌های دولتی و سخنرانی‌های طویل و مقدمه های آزاردهنده است. متاسفانه با وجود گذشت سال‌ها و تجربیات متعدد هنوز هم مدیران دولتی ما تصور می‌کنند که مهم‌ترین هدف برگزاری جشن‌ها یا گردهمآیی های خصوصی تنها رد کردن خط قرمزها و ایراد سخنانی است که قرار است بعدها به فجایعی جبران ناپذیر ختم شوند! بی شک به همین علت است که سختگیری‌های بی مورد دربارهٔ دادن مجوز و غیره لحاظ می‌کنند. حال آنکه قطعا خودشان با تماشای نمونه‌هایی از جملهٔ جشن اخیر متوجه این طرز تلقی نادرست شده‌اند.

   امیدوارم حرکتی که در نهم تیرماه سال هزار و سیصد و نود و دوی خورشیدی در موسیقی ایران به این شکل آغاز شد و موسیقی ایران را صاحب جایزهٔ شبه گرمی کرد، هرساله باشد و از این پس شاهد دوام و پویایی آن باشیم.