موسیقی ما – امین حبیبی یکی از بی‌حاشیه‌ترین خواننده‌های موسیقی پاپ است. آنقدر بدون جنجال کار می‌کند که هنوز خیلی‌ها فقط با صدا و آثارش خاطره دارند و خودش را نمی‌شناسند. برخی از آثار او هم با اسم شخصی خیالی به نام «همایون» به گوش مخاطبانش رسید. اما سرانجام و پس از پنج آلبوم غیررسمی، اولین آلبوم رسمی وی به نام «وقتی به تو فکر می‌کنم» در اسفند ۹۲ منتشر شد. حبیبی اهل مصاحبه و بحث نیست اما درباره مجاز شدن و اولین آلبوم رسمی‌اش با او گفتگو کردیم. گفت و گویی از جنس «نوستالژی» و خاطرات نسبتا «تلخ» و «عشق همیشگی او» پیش روی شما قرار دارد، همانند مجموعه ای از آثار امین حبیبی که تاکنون منتشر شده است:
 

• *واکنش مخاطبان و اطرافیان نسبت آلبوم «وقتی به تو فکر می‌کنم» چه بود؟

مخاطبان بهتر می‌توانند قضاوت داشته باشند اما نظرات و بازخوردهای مثبتی را از فروش آلبوم و پیام‌های مردم دریافت کردم.
 

• *این چندمین آلبوم شما بود؟ زیرا یک سری از آثارتان با اسم شخصی خیالی به نام «همایون» به گوش مخاطبان رسید و عدد کارهای «امین حبیبی» همیشه با علامت سوال همراه بوده است.

حدودا یک سال و نیم قبل در یک مصاحبه با سایت «موسیقی ما» قضیه آن «همایون» را کاملا توضیح دادم. اما این ششمین آلبوم من پس از «غروب»، «عشق همیشگی»، «نوستالژی»، «تلخ» و «خاطرات» بود.
 

• *چرا پس از پنج آلبوم و گذشت این همه سال این اولین آلبوم رسمی شما بود؟

من پرونده آلبوم وقتی به تو فکر می‌کنم را در سال ۸۶ تشکیل دادم که اکنون موفق به اخذ مجوز شده است.
 

• *این قطعاتی که شنیده شد تولید سال ۸۶ است؟

ملودی و شعر برای آن موقع است ولی تنظیم‌ها به روز شده است. پرونده این اثر در سال ۸۶ باز شد و به مرور جا به جایی‌هایی داشتیم تا چیدمان نهایی قطعات اینگونه شد.
 

• *معمولا یکی از دلایل طولانی شدن مراحل صدور مجوز برای خواننده‌ها همکاری با خواننده‌های زیرزمینی و لس آنجلسی یا انتشار ویدئو است. دلیل شما چه بود؟

من با هیچ خواننده لس آنجلسی همکاری نداشتم و یا تا کنون تصویری از من در شبکه‌های ماهواره‌ای دیده نشده است. مشکل سیاسی یا اخلاقی نداشتم هیچ وقت هم به من نگفتند که مشکل چیست. البته ناگفته نماند که غیر از ارشاد من با دو شرکت هم قرارداد بسته بودم. یکی از آن‌ها کلاهبردار بود که خدا را شکر کاملا تعطیل شد و شرکت دوم به حالت نیمه ورشکسته درآمده است. این موارد هم باعث تاخیر در انتشار آلبوم رسمی من بود.
 

• *کمی بیشتر در این زمینه توضیح دهید.

انتخاب‌های من در مورد شرکت‌ها دست خودم نبود. چهره‌های زیادی با این شرکت‌ها کار می‌کردند. متاسفانه من از این بابت ضربه خوردم که اطلاعی از جزئیات کار آن دو شرکت نداشتم. کلا آدم بیزنس من نیستم و آن زمان خودشان پیگیر کار بودند و ارتباط می‌گرفتند. من اصلا در فکر انتشار آلبوم مجاز نبودم ولی آنقدر این شرکت‌ها فشار آوردند که ناچار به همکاری شدم. اگر در کار «امین حبیبی» تاخیر وجود دارد اول از همه به دلیل وسواس او است. فکر نمی‌کنم اگر تمام فضای مجازی یا پرونده کاری من را جستجو کنید اثری را بیابید که بدون دقت انجام داده باشم. من برای هر کاری وقت گذاشته‌ام و هیچ کاری را صرفا برای اینکه قطعه‌ای خوانده باشم، منتشر نکرده‌ام. حداقل این است که به مخاطب خودم احترام می‌گذارم.
 

• *در بین صحبت‌ها گفتید که در فکر آلبوم مجاز نبودید. یعنی تمایل داشتید که روی‌‌ همان روند غیر رسمی آثار خودتان را منتشر کنید؟

می‌خواستم اگر قرار است که آلبومی منتشر کنم ابتدا تمام کار‌ها جمع شود و به اتمام برسد و سپس به فکر قرارداد با شرکت باشم. ارتباط این شرکت‌ها قبل از استارت تولید آلبوم بود. من هم همانند سایر خواننده‌ها دوست دارم که در چارچوب موسیقی رسمی کشور کار کنم ولی منظور این است که تمایل نداشتم تحت فشار شرکت‌ها کاری را انجام دهم. به عنوان مثال اولین شرکتی که من با آن‌ها همکاری داشتم با خواننده‌های زیادی قرارداد داشتند. اما ۹۹ درصد آثاری که منتشر می‌کردند، همه متعلق به خواننده‌هایی بود که بدل چهره‌های معروف بودند و در آن شرکت حتی یک صدای اورجینال هم یافت نمی‌شد. پس از عقد قرارداد با آن‌ها در سال ۸۶ متوجه شدم که مدیر شرکت طبق یک روند جالب قطعات آلبوم‌ها را انتخاب می‌کند. قطعات را برای پسر ۴ ساله‌اش پخش می‌کرد و اگر او با قطعه‌ای می‌رقصید، آن قطعه به عنوان سرآلبومی انتخاب می‌شد! اگر کمتر می‌رقصید به عنوان قطعه دوم انتخاب می‌شد! من اصلا با چنین روندی نمی‌توانستم کار کنم و آن‌ها بندهایی در قرارداد داشتند که کاملا همه چیز به ضرر من تمام می‌شد. اگر آلبوم را تولید می‌کردم و بعد وارد مرحله مذاکره با شرکت‌ها می‌شدم شاید همه چیز تفاوت می‌کرد.
 

• *زمانی که خواننده‌های ما در موسیقی غیر رسمی فعالیت می‌کنند آثار آن‌ها یک حس و حال ناب دارد که پس از ورود به موسیقی مجاز دیگر کارهایی که تولید می‌کنند مثل گذشته نیست. این روند در مورد شما هم صدق خواهد کرد؟

اصلا امکان ندارد چنین اتفاقی برای من رخ دهد.
 

• *چرا؟ چه تضمینی وجود دارد؟

اگر قرار باشد حس و اعتقاد من سانسور شود یقینا دیگر کار نخواهم کرد. برای همین آلبوم وقتی به تو فکر می‌کنم شاید ۴۰ یا ۴۲ قطعه را عوض کردم تا به این ۱۲ اثر رسیدم ولی زیر بار حرف زور کسی نرفتم. در کل این آلبوم فقط یک کلمه از یک مصرع جا به جا شده است و هیچ چیز دیگری تغییر نکرده است. وقتی که در ارشاد از فلان بخش ترانه یا موسیقی ایراد می‌گرفتند من هم می‌گفتم که کل کار را عوض می‌کنم ولی هیچ تغییری در آن لحاظ نخواهد شد. شک نکنید اگر باز هم بخواهم آلبوم منتشر کنم همین روند را ادامه می‌دهم تا حس و عشق و اعتقاد من سانسور نشود.
 

• *خواننده‌های زیادی در سالهای گذشته پس از ورود به عرصه مجاز، شبیه این صحبت شما را مطرح کردند.

اینکه آدم‌ها بخواهند از خودشان تعریف کنند کار درستی نیست. قصدی برای تعریف ندارم و فقط نظر خودم را عنوان می‌کنم. در این یازده یا دوازده سال به مردم نشان دادم که خودم را به پول نفروخته‌ام. من تا پیش از آلبوم وقتی به تو فکر می‌کنم حتی یک ریال هم بابت هیچکدام از کارهایی که تولید کردم انتفاع مالی نبردم. همه کار‌ها را به مردم هدیه کردم. این آلبوم اخیر هم هزینه‌های چاپ و رایت و تولید داشت که پول‌ها در این بخش صرف شد. من هیچگاه به دنبال شهرت نبودم زیرا در طول ۱۲ سال سابقه کاری من، کلا ۱۲ عکس از من در اینترنت پیدا نمی‌کنید. روی هم رفته ۱۲ مصاحبه با رسانه‌ها انجام نداده‌ام. یا ۱۲ بار هم در رادیو و تلویزیون حاضر نشده‌ام. موسیقی برای من در حکم یک سوپاپ تخلیه روحیات و احساس است. به موسیقی همانند یک قلک پول نگاه نمی‌کنم تا مردم در آن پول بیاندازند. متاسفانه شرایط به گونه‌ای است که در هنگام بیان نظر و صحبت این هراس را دارم که به خودپسندی یا غرور مطرح شوم. اگر کسی فکر می‌کند که امین حبیبی خودپسندانه صحبت می‌کند فقط کافی است که سابقه کاری او را نگاه کند تا به حقیقت دست یابد. هیچ وقت برای هرکسی یا برای پول کار نساخته‌ام. هر اثری که تا کنون تولید کرده‌ام برای احساس خودم و به عشق مردم بوده است. روند کاری من این است و مطمئن باشید که خودم را به خاطر یک آلبوم حراج نمی‌کنم.
 

• *به نظر من این نگاه شما کمی دور از حقایق جامعه و بازار موسیقی است و اینکه آیا دو یا سه سال دیگر هم دیدگاه شما همین است؟

دقیقا همینگونه است زیرا تا کنون به موسیقی نگاه مارکتینگ نداشته‌ام. قبول دارم که شما اگر در این کشور بخواهید کار موسیقی را مثل من دنبال کنید پس از دو روز باید کناره بگیرید. من ۵ آلبوم منتشر کردم و آن‌ها آثاری بودند که همگی جواب دادند و اصلا شکست نخوردند. در تمام آن مجموعه‌ها آثار هیت وجود داشت و بدون هیچ چشم داشتی سختی‌های زیادی برای تولید آن‌ها تحمل کردم. شاید شما بگویید که حرف‌های من شبیه به شعار است ولی شعار نیست زیرا در این سال‌ها به تمام چیزهایی که می‌گویم عمل کرده‌ام. از‌‌ همان روز اول که شروع به کار کردم خواننده‌ای مجاز بودم و هیچگاه غیرمجاز نبودم. زیرا همیشه با شرافت کار کرده‌ام و موسیقی نجیبی داشتم. هیچگاه اثری را تولید نکردم که یک فرد نتواند آن را در محیط اجتماع گوش کند. هیچ وقت نگاه بی‌ادبانه‌ای به هنر نداشتم و همیشه سعی کردم با شرف کار کنم. تمام کارهای من می‌توانستند که مجوز دریافت کنند ولی خودم خیلی پیگیری نمی‌کردم. حتی اگر ده سال دیگر هم مجددا گفتگو داشته باشیم باز هم می‌بینید که تغییری در دیدگاه‌ها و روند کاری من ایجاد نشده است.
 

• *در گذشته تقریبا اکثر آثار شما با آهنگسازی و تنظیم خودتان منتشر می‌شد اما در این آلبوم نام زنده یاد «نیما وارسته»، «رضا تاجبخش» و «شهاب اکبری» در بخش تنظیم دیده می‌شد. پیرامون حضور این افراد در تیم تولید کمی توضیح دهید.

تمامی ترانه‌ها و ملودی‌ها از ساخته‌های بنده است و فقط این دوستانی که نام بردید لطف کردند و یک قطعه را تنظیم کردند. قصد داشتم که خودم را محک بزنم و فقط ببینم که اگر ملودی‌های من با تنظیم اشخاص دیگری به گوش مردم برسد چه واکنش‌هایی به دنبال خواهد داشت.
 

• *احتمال دارد که در آینده با چهره‌های دیگری هم همکاری داشته باشید؟ یا باز هم فقط خودتان همه کار‌ها را انجام خواهید داد؟

اصراری برای اینکه خودم تمام کار‌ها انجام بدهم ندارم ولی دوست دارم وقتی از حضور شخص دیگری بهره می‌برم، کار او بهتر از آن چیزی باشد که من ارائه می‌کنم. هیچ وقت کاری ضعیف‌تر از آنچه که خودم در توان دارم را دریافت نمی‌کنم. شعر، ملودی و یا تنظیم خوب و دلنشین از هر هنرمندی که باشد را استفاده می‌کنم. شاید به جایی برسم که تمامی مراحل تولید یک آلبوم را به دیگران واگذار کنم و شاید باز هم خودم تمامی کار‌ها را انجام دهم.
 

• *اخیرا انتشار عکس‌هایی از شما و یک گروه ارکستر در صفحه شخصی خودتان خبرساز شده است. مشغول تمرین برای کنسرت هستید؟

طی این سال‌ها تقریبا در اکثر نقاط کشور اجرای برنامه داشتم ولی قسمت نبوده است که در تهران کنسرتی داشته باشم. بیشترین انگیزه من برای انتشار آلبوم وقتی به تو فکر می‌کنم حل شدن مشکل برگزاری کنسرت تهران بوده است. در حال اخذ مجوزهای ارشاد هستیم و همزمان هم برنامه‌های تمرین را پیگیری می‌کنیم.
 

• *تاریخ برنامه قطعی شده است؟

به احتمال نود درصد در شهریور ماه برنامه خواهیم داشت ولی تاریخ دقیق نمی‌توانم اعلام کنم. به زودی روی صحنه خواهم رفت البته اگر اتفاق خاصی رخ ندهد و داستانهای آلبوم وقتی به تو فکر می‌کنم رخ ندهد!
 

• *صحبت پایانی؟

هنرمندان در این مملکت هیچ کسی را به جز مردم ندارند. اگر همین مردم هم چشم خودشان را ببندند و به هنرمندان احترام نگذارند دیگر هیچ چیز از هنر مملکت باقی نخواهد ماند. ما هنرمندان واقعا به حمایت مردم احتیاج داریم. بهای یک فیلم یا یک آلبوم یا محصولات فرهنگی دیگر فکر می‌کنم از ارزان‌ترین ماده غذایی و خوراکی هم ارزان‌تر باشد. یعنی قیمت یک سی دی از قیمت یک آدامس هم ارزان‌تر است! این خیلی بد است که ما ارزش یک اثر هنری را به اندازه یک ماده غذایی ارزان قیمت هم نمی‌دانیم. امیدوارم که این فرهنگ کپی رایت آنقدر در کشور ما همگانی شود تا دیگر هیچ جا هیچ سی دی کپی نبینیم. نکته دیگر اینکه تک قطعه‌ای به نام «تکیه‌گاه» را آماده انتشار دارم که به زودی آن را از طریق سایت «موسیقی ما» به دست مخاطبان عزیزم تقدیم خواهم کرد.