موسیقی ما - این روز‌ها برای آهنگساز و نوازنده جوان، ‌روزهای خوبی است. چند اجرای موفق خارج از ایران داشته و این منهای اتفاقات خوشایندی است که در دست اقدام دارد.

به گزارش «موسیقی ما»، هوشیار خیام موسیقی را در دانشکدهٔ موسیقی دانشگاه هنر و کالج ترینیتی لندن خوانده و جهان موسیقایی متفاوتی را رقم زده است. شاید به همین خاطر است که نگاه متفاوت‌اش همواره از طرف ارکسترهای بزرگ دنیا مورد قبول واقع شده است.

چندی قبل قطعه‌ای بزرگ از او با نام «کلیله» در امریکا به انتشار درآمد و حالا هم همین ارکس‌تر پروژه‌ای دیگر از خیام را برای اجرا آماده دارد. «کلیله» قطعه‌ای برای ارکس‌تر سمفونیک، گروه کر، سازهای کوبه‌ای و پیانو، آکاردئون و تیم عروسک‌گردان در «می‌نه‌سوتا» اجرا شد. این قطعه، پروژهٔ بزرگ ۴۰ دقیقه‌ای بود که به مدت دو شب در ماه جولای (مرداد) اجرا شد و «خیام» خود در تمرینات ارکس‌تر حضور داشت. ارکس‌تر LSCO آمیزه‌ای از کار استادان گذشته و آهنگسازان زنده را اجرا می‌کند و هنرمندانی از دیگر سبک‌ها نیز در این میان فعالیت دارند.

 «خیام» می‌گوید که «کلیله» را بر اساس قصه‌هایی از کتاب تأثیرگذار «کلیله و دمنه» بر اساس سفارشی از ارکس‌تر می‌نه‌سوتا (lsco) نوشته است: «برای نوشتن این قطعه ۶ ماه زمان گذاشتم. این قطعه که توسط آن ارکس‌تر اجرا شد، حالا قرار است در تهران منتشر شود. کارهای این اثر به اتمام رسیده و حالا در حال آماده‌سازی جلد این اثر هستیم؛ اما هنوز تصمیمی برای اینکه توسط کدام انتشارات به بازار عرضه شود، ندارم. فعلاً کارهای صوتی سی‌دی و مسترینگ را انجام داده‌ایم؛ اما به‌هرحال مطمئن‌ام که به زودی این اثر را در ایران منتشر خواهم کرد.»

همکاری‌های فرهنگی میان آهنگسازان ایرانی و جهانی این روز‌ها بیشتر از هر زمان دیگری است. همین روز‌ها «حسین علیزاده» به همراه «علیرضا قربانی» مشغول انجام تور کنسرت‌های اروپایی خود است. «رامین صدیقی» هم تور کنسرت‌های کوارتت «کاسته» را در اروپا برگزار می‌کند و به عنوان ناشر برگزیدهٔ سال ۲۰۱۵ نیز انتخاب شده است.

می‌توان نمونه‌های بسیاری از اجرای کنسرت و انتشار آلبوم با آهنگسازی موزیسین‌های ایرانی را مثال زد؛ اما در این میان «خیام» توانست با اجرای «کلیله» همراه با ارکس‌تر مجلسی لیک سوپریور (LSCO) در شهر دولوث، (می‌نه‌سوتا) نه‌تن‌ها بخشی از توانایی‌های موسیقایی ایران که یکی از قدیمی‌ترین آثار ادبی ایران را نیز به دنیا معرفی کند.

 «کلیله» اثری برای گروه کر است: «در این اثر، ‌مجموعه‌ای از سه شعر توسط گروه کر اجرا شد. دو قطعه از «مولوی» به زبان انگلیسی ترجمه شده و شعر «بنی‌آدم اعضای یکدیگرند» سعدی را کودکان امریکایی به فارسی اجرا کردند. کلیله و دمنه، قصه‌ای طولانی دارد. این اثر کتابی در هند بوده که به شدت از آن محافظت می‌شده تا اینکه «انوشیروان عادل» متوجه این اثر می‌شود و برای دستیابی به آن به حیله متوسل می‌شود. او «برزویه» را به عنوان طبیب به دربار هند پیشکش می‌کند و برزویه بعد از مدتی که اعتماد پادشاه را جلب می‌کند، به اتاق جواهرات پادشاه که این کتاب نیز در آنجا وجود داشته، راه پیدا می‌کند. او هر صبح بخشی از این کتاب را می‌خوانده و شب‌ها به زبان پهلوی بازنویسی‌اش می‌کرده است. بعد از حملهٔ اعراب به ایران، «ابن‌المقفع» ترجمه‌ای از این اثر انجام می‌دهد که یکی از نمونه‌های درخشان آن به حساب می‌آید. در این سال‌ها بسیاری کتاب‌های نظم و نثر زیادی از آن نوشته‌اند که از جملهٔ آن می‌توان به تلاش «نظامی» برای به نظم درآوردن این اثر اشاره کرد. «مولانا» هم در برخی از داستان‌های «مثنوی» از این کتاب بهره برده و من قصهٔ شغالی که دلش می‌خواست طاووس باشد و یک شعر دیگر را در این اثر استفاده کرده‌ام که گروه کر آن را خوانده است.»

این اما تمام کارهایی نیست که «خیام» با این ارکس‌تر دارد. او سفارش دیگری نیز از این ارکس‌تر دریافت کرده: «کنسرتو برای پیانو و ارکس‌تر بزرگ».

اما آشنایی «هوشیار خیام» با این ارکس‌تر داستان جالبی دارد. این اتفاق از طریق اینترنت رخ می‌دهد؛ «وارن فریزن» -رهبر و مدیر هنری ارکس‌تر مجلسی لیک سوپریور- برای کنسرتی به شش دقیقه موسیقی تکمیلی نیاز پیدا می‌کند. او در مصاحبه‌ای که با رادیو ملی عمومی می‌نه‌سوتا انجام داده، در این باره می‌گوید: «به یوتیوب مراجعه کردم تا قطعاتی مرکب از پیانو و سازهای زهی را ببینم. در این میان به قطعه‌ای از این آهنگساز ایرانی برخوردم.»

 «راپسودی به رنگ فیروزه» و یک کنسرتو برای ویولنسل نیز از دیگر آثاری است که خیام این روز‌ها مشغول فعالیت روی آن است. در این اثر ویولنسل، آکاردئون و ارکس‌تر زهی نقش دارد. او پیش از این قطعه‌ای را به صورت اختصاصی برای «آنیا لخنر» نوشته بود که در ایرا هم اجرا شد.

لخنر برای اجرای «کوارتت تارکوفسکی» که توسط نشر هرمس برگزار شد، به ایران می‌آید و شیوهٔ نواختن ساز، تفسیر موسیقایی این موزیسین و نگاه‌اش به آثار گذشتگان، برایش جالب بوده است. بعد از آن او تصمیم می‌گیرد به تهران بیاید و یک رسیتال ویولنسل به همراه پیانو داشته باشد. پیانیستی که قرار بود با او همکاری کند، «آرتور آوانسف» یکی از پیانیست‌ها و آهنگسازان بزرگ کشور ارمنستان بود و در این میان «خیام» این قطعه را می‌نویسد. قطعه‌ای که «باغ شماره ١» نام دارد. این همکاری ادامه پیدا می‌کند و «خیام» یک قطعهٔ سولوی ویولنسل را با نام «باغ شماره ٢» می‌نویسد. قطعه‌ای که لخنر در ایران و بسیاری دیگر از نقاط جهان اجرایش می‌کند. در قطعهٔ جدید اما «آتنا اشتیاقی» و ارکس‌تر انجمن ایران-اتریش این قطعه را بعد از ایام محرم و صفر اجرا خواهد کرد.

او همچنین مشغول کار روی پروژهٔ دیگری همراه با «پروین سلاجقه» است؛ اثری که می‌توان آن را از مجموعه‌ها‌ی «صدای شاعر» دانست. خانم سلاجقه خودش این اشعار را خوانده و «خیام» روی آن‌ها موسیقی نوشته است. یک اثر از او با نام «از این باغ شرقی» به عنوان کتاب سال برگزیده شده است.

 «خیام» آموزش موسیقی خود را از سه سالگی با تمرکز بر نواختن پیانو آغاز کرد و تحصیلات تخصصی‌اش را در انگلستان و ایالات متحده به پایان رسانده و در سال‌های اخیر در محافل بین‌المللی موسیقی کلاسیک نام و آوازه‌ای برای خود کسب کرده است. خیام که از کار‌شناسان موسیقی ایرانی نیز هست پس از به پایان رساندن دوره لیسانس در مدرسه موسیقی ترینیتی کالج انگلستان و گرفتن مدرکی در‌‌ همان سطح ازدانشگاه هنر در ایران، برای ادامه تحصیل عازم ایالات متحده شد و دانش‌نامه‌های فوق‌لیسانس و دکتری خود را در رشته موسیقی از دانشگاه هنرهای سین‌سیناتی در ایالت اوهایو دریافت کرد.