موسیقی ما - پازل بند به زودی در تهران روی صحنه خواهد رفت. پس از انتشار اولین آلبوم رسمی گروهی که به عنوان آهنگساز و تنظیم کننده با خوانندگان دیگری همکاری کرده بودند، حالا نوبت اجرا فرارسیده است. به همین مناسبت نخستین گفتگوی تفصیلی با اعضای «پازل بند» (علی رهبری، آهنگساز و خواننده – آرین بهاری، تنظیم کننده و میکس و مسترینگ) را ترتیب دادیم.
 

• * در ابتدا شاید بهتر باشد از واکنش های به انتشار نخستین آلبوم رسمی پازل بند یعنی «قایق کاغذی» شروع کنیم. واکنش ها به این آلبوم چطور بود؟

علی: کامنت‌های خوبی گرفتم و به نظر شخصی خودم همان گونه که برنامه‌ریزی کرده بودیم پیش رفت. هدف ما جلب رضایت مردم عام بود. این بزرگترین هدف ماست که فکر می‌کنم با این آلبوم به نتیجه رسید.
 

• * بهترین و بدترین واکنشی که از جامعه موسیقی درباره آلبوم تان گرفتید چه بود؟

علی: بهترین آن اینکه همه دوستان راضی بودند و بدترین آن مشکل پخش بود. از نظر من پخش مویرگی تاثیر آنچنانی در گیرایی یک موزیک نزد مردم ندارد و خیلی از دوستانی که می‌خواستند آلبوم را به صورت اوریجینال داشته باشند گلایه داشتند که آلبوم را در بازار پیدا نمی‌کردند و مجبور می‌شدند که از اینترنت تهیه کنند.
 

• * «پازل بند» در ابتدا با آهنگسازی و تنظیم برای دیگران چهره شد و به مرور خودش وارد فضای خواندن و انتشار رسمی آثارش شد. می‌خواهم درمورد جایگاه پازل قبل و بعد از انتشار آلبوم صحبت کنید. حالا فکر می‌کنید بعد از انتشار آلبوم رسمی، جایگاهتان چقدر تغییر کرده؟

آرین: ما قبل از انتشار آلبوم، قطعات اینترنتی زیادی داشتیم و چون برای خواننده‌های مطرح اهنگسازی و تنظیم می‌کردیم تصوری که در ذهن طرفداران ما و خواننده‌های دیگر بوده و دیدی که از ما داشتند به گونه‌ای بوده که یک تیم تولیدکننده هستیم و در جامعه به عنوان یک آرتیست مطرح نیستیم. بعد از اینکه آلبوم به صورت مجاز آمد، دیدها تغییر کرد و فهمیدند گروه پازل یک گروه است و خودشان روی صحنه می‌روند و اجرا می‌کنند. آلبوم خیلی روی دید مردم تاثیر داشت.
 

• * کمی به عقب برگردیم. در تمام سال‌هایی که موسیقی پاپ بوده وقتی یک موزیسین و آهنگساز یا ترانه سرا یا تنظیم‌کننده کارهایی که برای بقیه خواننده‌ها انجام می‌داد و فراگیر می‌شد، آرام آرام آن آهنگساز یا تنظیم‌کننده تصمیم می‌گرفت که بیاید و خواننده شود. جز موارد معدود، این پرش‌ها معمولا نتایج خوبی در پی نداشت. به نظر من این یک ریسک بزرگ برای گروه پازل بود که بیاید و وارد حوزه خوانندگی شود و البوم و کار رسمی و کنسرت بدهد. شما از قبل به همه این ریسک‌ها فکر کرده بودید؟

علی: من با صحبت اولتان مشکل دارم.. این از دید من قابل نقض است و چنین چیزی وجود ندارد. آنهایی که برای دیگران کار می‌ساختند، کسانی بودند که خودشان صاحب سبک بودند، مثل محسن یگانه. محسن یگانه وقتی به دیگران کار می‌داد خودش محسن یگانه بود. یا مرتضی هم به همین صورت.
 

• * مرتضی و یگانه خودشان در ابتدا خواننده بودند. این مثال نقض صحبت من نبود و اتفاقا تاییدی بر آن بود.

علی: اتفاقا برای ما برعکس این مورد اتفاق افتاده بود. زمانی که آقای ایکس که چهره بازار بود، آمد و از این دوستان ترانه یا تنظیم گرفت زمانی بود که این دوستان اسم و رسم داشتند. آهنگسازی داشتیم که به خیلی از دوستان مثلا حمید غلامعلی وخشایار اعتمادی ملودی داد و شنیده شد. ولی موقعی که خودش چهره شده بود، این ملودی‌ها را داد. این دقیقا برعکس ماست و من این ادعا را می‌کنم که سخت‌ترین گزینه برای ما بود. خیلی از دوستان همیشه به ما می‌گفتند که چرا این ملودی را به اقای ایکس می‌دهی ولی کار برای ما کاملا دلی بوده است و همه دوستان ما هستند. من همیشه می‌گفتم خب چرا ملودی خوب را به دوستانم ندهم؟ بعد می‌گفتند پس خودتان چه می‌شوید؟ و جواب من این بود که اگر نتوانم بهتر از این را بزنم که دیگر هیچی و یک خواننده مقطعی می‌شوم.
 

• * به سوالم بازگردیم. آیا قرار بود یک آزمون و خطایی باشد یا از قبل همه این‌ها را چیده‌اید و قدم به قدم به سمت آن می‌روید؟

علی: اصل قضیه این است که بخش زیادی از آن برنامه‌ریزی شده بوده و حتی آهنگ‌های جدیدی که طی چند روز آینده بیرون می‌آید از خیلی زمان‌های قبل برنامه‌ریزی شده و شاید گوش شنوند‌ها را سورپرایز کند والبته بیرون از فضای کار پازل هم نیست. فضایی است که شنونده با چیز جدیدی روبرو می‌شود. اتفاقا این هم برنامه‌ریزی شده. یکی از دلایلی که ما با شرکت آواز نو خیلی نشست و برخاست داشتیم همین بود. ما به کار برنامه‌ریزی شده و منظم به شدت علاقه داریم. البته که در موسیقی پاپ ایران کار دلی و احساسی انجام دادن خیلی مهم است ولی اکثر آرتیست‌هایی که ما با آن ها کار کردیم جدا از اینکه یک بحث مالی داشته، یک رابطه دوستی و دلی هم بوده است.
 

• * آرین، در بازار موسیقی ایران اکثر چهره ها را با یک برچسبی می‌شناسند. فضای پازل در کلیه تنظیم‌هایی که برای بقیه و خودش انجام داد فکر می‌کنی به جایی رسیده که بتوان به عنوان یک سبک در آینده از آن یاد کرد؟

آرین: بستگی دارد سبک را در چه چیزی ببینی. مثلا یک سبکی ما از خودمان ابداع کرده ایم یا نکردیم، یا سبک‌هایی بوده وآمده و ما توانستیم خودمان را در آن نشان بدهیم. سبکی که می‌توانیم ما از خودمان به جای بگذاریم و در آینده از آن یاد بشود بحث تلفیق الکترونیک و آکوستیک بودن قطعات است. چون هر روز هم سبک‌ها و هم شنیدار مردم و هم سلیقه‌های و علایق مردم عوض می‌شود.

علی: این سوال کمی مشکل دارد. موسیقی پاپ اسمش رویش است و یعنی چیزی که مردم می‌خواهند و آرین دقیقا درست گفت و درباره سبک، مردم می‌گویند که باید چه کار کنیم. من یادم می آید زمانی ما کاری را ارائه کردیم و اولین داب استپی را که در ایران ارائه شد، ما زدیم. پاپیولار نبود و خاص پسندتر بود. حتی در آلبوم‌هایی هم که حضور داشتیم سعی می‌کردیم سبک‌ها را کمی متفاوت‌تر کنیم. اسم موسیقی پاپ رویش است و سبکی نیست. مثلا می‌توانیم بگوییم پازل بند پاپ کار می‌کند اما پاپ الکترونیک کار می‌کند، یا سبک داب استپ کار می‌کند یا مثلا الکترو‌هاوس کار می‌کند.
 

• * آرین: کارهایتان با همفکری تولید می‌شود؟ مکانیسم تولید یک اثر بین شما چگونه است؟ ایا خودتان حرف آخر را می‌زنید؟ نظر می‌دهید و آخر خودتان به جمع بندی می‌رسید؟

آرین: الان روال کاری ما به گونه‌ای است که کاری را که بخواهیم بزنیم آنالیز می‌کنیم و همه به صورت جمعی به یک نظری می‌رسیم و وقتی کار را زدیم باز هم فکر و آنالیز می‌کنیم. یعنی کلا روال کاری ما نود درصد فکر است.
 

• * حرف آخر را چه کسی می زند؟

آرین: حرف آخر را همه باهم می‌زنیم. حرف آخر را درصد بیشتر آرا می‌زند. شاید در خیلی جاها اختلاف سلیقه داشتیم. مثلا این را که حجم صدای هر قطعه چقدر بالا باشد، با همفکری انتخاب می‌کنیم. همه جا نظرسنجی می‌کنیم و چیزی را که بیشتر رای بیاورد، اجرا می کنیم.
 

• * اثری بوده که برای بقیه ساخته باشید  با صدای خواننده دیگری بیرون آمده باشد و بعد حسرت آن را بخورید؟

علی: من همه قطعه‌هایی که ملودی‌اش را ساختم، دوست داشتم خودم بخوانم.
 

• * این ادعا، ادعای پرخطری است ...

علی: در همه جاهای دنیا صاحب اثر کسی است که ملودی و ترانه را ساخته است و همه جا مرسوم است. در کار، رفاقت سر جایش است ولی اکثر کارهایی را که من ساختم و آرین تنظیم کرد، دوست داشتیم با صدای خودمان بیرون می آمد و شکی در آن نیست. این‌ها همه از لحاظ کاری بود ولی دلی از لحاظ رفاقت و دوستی مستحکم از آن می گذشتیم.
 

• * اگر الان زمان به عقب برگردد آیا نقص و کمبودی در آلبوم می‌بینید که بخواهید درست کنید؟

علی: اولا که هیچ کسی در هیچ جای دنیا نمی‌تواند این ادعا را بکند که از کارش صددرصد راضی است. وقتی بیشتر آنالیز می‌شود و زمان می‌خورد، قطعا در یک جایی ایرادی می‌بینی. همه به این سوال باید جواب مثبت دهند.
 

• * این سوال را از بسیاری از خواننده ها پرسیده م و کم نبوده‌اند کسانی که با تاکید اعلام کرده‌اند که از خروجی آلبوم شان صد در صد راضی اند.

علی: این دوستان همکار ما هستند و نظرشان محترم است. من هیچ ادعایی در این زمینه ندارم. موسیقی پاپ از دید من چیزی است که مردم می‌گویند. این آلبوم از دو سال پیش آماده بود ولی من اگر باشم می‌گویم اگر زمانش را یک مقدار عقب می‌انداختیم بهتر بود. ما از طرف طرفدارانمان خدا را شکر در هیچ قطعه‌ای کامنت منفی نداشتیم.
 

• * وارد مقوله کنسرت شویم. اجرای زنده بخش مهمی از زندگی یک هنرمند است و تاثیر زیادی در حفظ و درک کردن مخاطب دارد. از روزی که شما شروع به کار کردید اوج آرزوهای شما کنسرت بود؟

علی: دقیقا.هیچ آرتیستی نمی‌تواند این حرف را نقض کند و آرزوی هر آرتیستی است. اما برای ما نحوه وارد شدن به این قضیه خیلی مهم بود. یک مخاطب هزینه می‌کند و بخش زیادی از حقوق ماهیانه‌اش را هزینه می‌کند تا آرتیست مورد علاقه‌اش را ببیند و برای من خیلی مهم است که برای او چیزی را ارائه بدهیم که ارزش داشته باشد و وقتی بیرون می‌آید از خرج کردن راضی باشد. در درجه اول این برای من مهم است و اینکه صرفا کنسرت بگذاریم مهم نیست و ایده آل هایی داشتم که خدارا شکر به وجود آمد.
 

• * کنسرت اول و استقبال شدید و بعد روال خسته‌کننده‌ای که در کنسرت‌های پاپ ایرانی روال شده است. رویه شما هم قرار است همین منوال باشد؟

علی: در این قضیه من با ادعای کامل و صددرصد می گویم چیزی که در کنسرت ما هست صددرصد بهترش را در آینده شاهد خواهیم بود. ما خیلی برنامه ریزی بلندمدت داریم چون لیاقت مخاطبان مان خیلی بیشتر از این هاست.
 

• *درمورد کنسرت چه برنامه‌ای دارید؟

علی: سورپرایز است ولی قول می‌دهیم برنامه خوب و جالبی روی صحنه ببریم و مطمئنا چیزی که در 10 دی در کنسرت پازل می‌بینند، برنامه ویژه‌ای خواهد بود.
 

• * صحبت پایانی را با مخاطبین پازل داشته باشید و چیزی که دوست دارید قبل از کنسرت با مخاطبتان درمیان بگذارید.

علی: من همیشه گفتم شعار ما چیزی جز مهربانی و همدلی نیست. باهم مهربان باشیم، این در زندگی همه ما مهم است. اصلا اینگونه نیست که من و آرین یک پازل تشکیل داده‌ایم. این پازل با حضور مردم شکل می‌گیرد. هر خواننده‌ای یک پازل دارد که با حضور و مهربانی مردم شکل می‌گیرد و دلیلی غیر از این ندارد و بیایید این مهربانی را گسترش بدهیم و شعارش کنیم.

آرین: واقعا آن روز بهترین روز من و علی بعد از این همه سال زحمت است. تا جایی که توان داشته باشیم و خدا یاری کند آن روز کاری می‌کنیم که برای مخاطبان‌مان بهترین روز باشد.