موسیقی ما - ملیکا مانی: 29 آذر سالروز فراق هنرمندی است که شاید به این زودی ها نتوان همتایی برای او یافت. «ناصر عبداللهی» مردی از دیار جنوب، شهر بندر عباس که به گرمای صدا و افتادگی شهره است. سال گذشته در 25 آذر مراسم یادمانی برای وی برگزار شد که در نوع خود شاید در تاریخ موسیقی و هنر ایران بی‌نظیر بود. اما امسال این مراسم برگزار نشد. اینکه امسال مراسمی را برای بزرگداشت این هنرمند فقید خواهیم داشت یا خیر یکی از مباحث گفت و گوی سایت "موسیقی ما" با"رضا کریمی" مدیر برنامه‌ی "مرحوم ناصر عبداللهی" و "گروه ناصریا" است:

• لطفا درباره همراهی، همکاری و همفکری شما با ‘’مرحوم ناصر عبداللهی’’ و تفاوت‌هایی که این همکاری داشت اشاره کنید..

- برای هر یک از سه کلمه‌ای که نام بردید باید تعریف جداگانه‌ای داشت. همفکری با او در روند همکاری، در اصل برابر یک سری اندیشه‌هایی بود که از درک متقابل بین ما حاصل می‌شد. اینکه واقعا از نگاه هم می‌توانستیم به خواسته‌های هم و حرف‌های پیش رو پی ببریم. در بعد همکاری، شاید اول باید این همفکری به حد مطلوب می‌رسید تا کار را شروع کرد. فضای آن زمان که ما کار را شروع کردیم با الان متفاوت بود.... ولی از همراهی گفتید ، در واقع ناصر همیشه سنگ صبور همه دوستانی بود که در اطرافش می‌دید.

• اشاره داشتید به تفاوت‌های کار موسیقی در آن زمان و اکنون، قدری درباره این موضوع توضیح دهید.

- گذشته از اینکه در آن زمان تنوع موسیقی به شکل کنونی نبود، فقدان سالن‌های مناسب و نیز عدم برخورداری در سیاستی ثابت, در جهت حضور و فعایت هنرمندان، همیشه ما را دچار بی‌برنامگی می‌کرد. ولی اینکه در آن زمان ممیزی در جهت ارائه کارهای بهتر، فنی‌تر و کارشناسانه‌تر بود، از نکات بارز موسیقی در ده، پانزده سال گذشته بود. هر چند نباید از برخورداری از امکانات و شرایطی که امروزه هنرمندان را کمک می‌کند و در گذشته وجود نداشت به سادگی گذشت.

• منظورتان شرایط تبلیغاتی است؟

- بله در حال حاضر اغلب هنرمندان برای ارائه کار خود و معرفی آثارشان از ابزار‌های تبلیغاتی چون اینترنت، اس‌ام‌اس، پوستر، بیلبورد،کلوپ‌های هواداران و ... استفاده می‌کنند. ولی آن زمان صرفا زمینه تبلیغاتی، روزنامه‌ها بودند که قطعا نمی‌توانستند اطلاع رسانی جامع و کاملی داشته باشند.

• یعنی معتقید به طور مثال، کنسرت‌های آن زمان با استقبال خوبی روبه‌رو نمی‌شد؟

- نه دقیقا برعکس. اگر امروز فقط یکی دو خواننده قادرند با حداقل تبلیغات سه یا چهار سانس از سالن 1600 نفری را پر کنند، با استناد به شواهد و قرائن به فاصله دو هفته مانده به کنسرت هنرمندی چون’’ناصر عبداللهی’’ فقط با یک اطلاع رسانی کوچک 12 سانس در 6 شب، سالن میلاد نمایشگاه بین‌المللی تهران پر می‌شد ان هم با 2200 نفر گنجایش و کل بلیت‌ها به فروش می‌رفت.

• فکر می‌کنید دلیل‌اش چه بود؟

- قبلش این را بگویم که گروه‌هایی مثل گروه آقای عصار و حتی گروه آریان هم در آن زمان شرایط مشابهی داشتند. ولی اگر دلیل‌اش را بخواهید من صرفا از نگاه خود به گروه "ناصریا" بگویم که شخصیت خاص "مرحوم عبداللهی" و اعتقادات ویژ‌ه ی‌ وی، عملا وابستگی‌اش را به مسائل دنیوی به حداقل رسانیده بود. یک جور‌هایی هم خود را در مسیر تسلیم قرار داده بود و از اتفاقات خوش و پرزرق و برق دنیای موسیقی که شاید هر هنرمندی را فریب دهد و به مرز غرور برساند، خوشحال نمی‌شد. اگر هم روزی کنسرتش کنسل می‌شد، به هم نمی‌ریخت. به قول خودش، صاحب این صدا خداست و اگر او توانایی خواندن را به من داده، خودش هم مرا هدایت خواهد ‌کرد.

• قبل از اینکه بخواهیم بحث را پیرامون مسائل اعتقادی سوق دهیم شاید بهتر باشد از چالش‌ها و مشکلات و یا نقاط شاخص فعالیت هنری "ناصریا" بدانیم:

- اتفاقا این موضوع و طرح آن اشتباه است. اشکال دید عموم در این‌جاست که هنر، محل عرضه و تکثیر یک آگاهی است. چرا که اثری خلق می‌شود و در مواقعی فرد هنرمند به مرتبه خالق صعود می‌کند.

• منظورمان این نبود که اهمیتی ندارد بلکه هر یک را به صورت مجزا بحث کنیم بهتر است.

- بله،حداقل برای شخصی چون "ناصر" نمی‌توان این دو را از هم تفکیک کرد. این عین جمله خودش است که "من وظیفه دارم خوب بخوانم تا فرد جوانی را به سوی خودم جذب کنم و وقتی این جوان به سمت من آمد، آنگاه هدایت او نیز آسان‌تر است.". بر اساس اعتقادات "ناصر" اینکه یک جوان حس کند که دارد تربیت می‌شود شاید واکنش نشان دهد، ولی خود من شاهدم که اشارات و صحبت‌های ناصر در بین قطعات کنسرت‌هایش چه آثار مثبتی را بین جوانان علاقه‌مندش در پی داشته است.

• آقای کریمی برای این تاثیر‌پذیری، اشتیاق مخاطب هم شرط است. در حوزه موسیقی پاپ فکر می‌کنید چند درصد به اهداف تربیتی آن توجه دارند؟

- الان بیشتر شده ... هر چند شاید کمیت‌ها بر کیفیت می‌چربد ولی محتوای موسیقی بی تردید از شروط اولیه ی پذیرش آن در جامعه ی جوان ماست. به جرات می‌توانم بگویم "ناصر عبداللهی" پرچمدار و بدعت‌گذار این امر بوده است. امروزه گرایشات مردمی به موسیقی‌های معنا گرا در ژانر پاپ، مانند کار‌های محمد اصفهانی، علیرضا عصار، فرمان فتحعلیان و ... رو به فزونی است. احسان خواجه‌امیری نسبتا قالب آثارش رنگ و بوی خاص و قابل توجه‌ای گرفته است. ظهور یک پدیده موسیقی به نام «هژیر مهرافروز» نیز می‌تواند شعف‌انگیز باشد واینکه می‌توان بیشترین تاثیرگذاری‌ها را از طریق موسیقی پاپ معنا گرا داشت، نکته‌ای است که نباید فراموش شود.

• به طور مثال قطعات تاثیرگذار "مرحوم عبداللهی" که از نظر خودشان به همین مقصود تولید شده بود کدامند؟

- بی‌شک نمی‌توان از تاثیرگذاری ترانه و قطعه «فاطمه بنت نبی (س)» چشم پوشید. من در کنسرت‌های خارج از کشور شاهد تاثیر این ملودی در جهت معرفی نام مبارک «حضرت فاطمه (س)» حتی در افراد خارجی و غیر مسلمان بوده‌ام. در همان آلبوم که این قطعه وجود دارد، قطعه ی جوان پسند ناصریا هم هست. یا قطعات معروفی چون احمد ثانی، نقش جمال، نازتکه، خداوند عیسی، محمد جان و ... ترکیب این قطعات خاص معنوی، با قطعات روز و جوان‌پسند، همیشه مورد توجه "ناصر" بود.

• سال گذشته مراسم به‌یاد ماندنی «بغض ترانه»، هواداران و هنردوستان را به انتظار تکرار آن در چهارمین سالروز درگذشت "ناصر عبد اللهی" در سال 89 نشاند. اما امسال مراسمی برگزار نگردید. چرا؟

- عرض کنم که، برگزاری این مراسم انحصار شخص بنده نیست که اگر من کاری نکنم شخص دیگر یا شرکت دیگری حق برگزاری آن را نداشته باشد. شخص بنده به دلیل محدودیت زمانی در رزرو سالن برج میلاد و نیز همزمانی ایام محرم و صفر از این اجرا صرف‌نظر کردم.

• ایا آلبوم جدیدی از "ناصریا" در راه است؟

- بله، حتما قبلا هم شنیده‌اید که این آلبوم دارای هفت قطعه، طی سال های 82 و 83 تولید شده بود،که طی یک‌سال گذشته، توسط مهدی عندلیبی اهنگسازی و باز تنظیم شده، و اکنون در مرحله عقد قرارداد و اخذ مجوزات مربوطه می باشد.

• در پایان اگر صحبت خاصی دارید بفرمائید

- برخی مواقع نمی‌توان همه چیز را از همه کس توقع داشت. ولی دوست دارم باز کسی مثل او را ببینم که خواندنش مقاصد زمینی نداشته باشد همین.... و با تشکر از شما.