ارسلان كامكار، آهنگساز و كنسرت مايستر(ويلن اول اركستر) درخصوص وضعيت فعلي مديريت و رهبري اركستر سمفونيك عنوان كرد: ايده هدايت اركستر سمفونيك به وسيله رهبران مهمان ايده بدي نيست، اما اركستر سمفونيك بدون حضور يك مدير كه براي اركستر برنامه‌ريزي و آن را هدايت كند، آسيب‌هاي جديد خواهد ديد.

وي ادامه داد: در همه جاي دنيا رسم است كه اركسترها اگر 12 اجرا در سال دارند، مثلا چهار، پنج كنسرت را خود رهبر اركستر؛ رهبري مي‌كند و هفت، هشت اجرا هم با هدايت رهبر ميهمان برگزار مي‌شود. اين موضوع به اين دليل است كه اعضاي اركسترها با ايده‌ها و اشكال تازه آشنا شوند و از تمرين و اجراي دائم با يك رهبر خسته نشوند. فكر مي‌كنم اركستر سمفونيك تهران با وضعيت فعلي نيز بهتر است به همين شكل و با حضور رهبر ميهمان كار كند، اما اركستر بايد داراي مدير هنري باشد كه تمرين‌ها و برنامه‌هاي معمول اركستر به درستي در آن انجام شود.

كامكار عنوان كرد: هر چيزي باوجود تعادل است كه مي‌تواند به عمرخودش ادامه دهد. همان طور كه هر گروهي باوجود نظم و ترتيب مي‌تواند به كار خودش ادامه دهد، اما سختگيري بيش از حد هم اعضاي گروه را دلزده و خسته مي‌كند، خواه اين گروه يك اركستر باشد يا هر گروه ديگري.

كامكار درهمين رابطه افزود: اركستر نبايد به يك كافي شاپ تبديل شود و نه آنقدر سختگيري در آن اعمال شود كه نوازنده‌ها از آن فراري شوند.

وي با تاكيد بر اين نكته كه؛ من با نظم و ترتيب در اركستر كاملا موافقم، اضافه كرد: مساله اين است كه اينجا ايران است نه سوئيس و امريكا و نه حتي كشورهاي ديگر در خاورميانه. پس رهبري كه براي هدايت اركستر سمفونيك تهران به اينجا سفر مي‌كند، بايد متوجه اين تفاوت‌ها باشد و مشكلات عمومي و خاص اينجا را بشناسد و بداند كه نوازنده‌هاي اركستر هم گاه به آن دچار مي‌شوند.