موسیقی ما – وحید لشکری: در سال 91 «علیرضا افکاری» در آلبوم های خوانندگانی چون«احسان خواجه امیری» و «خشایار اعتمادی» حضور داشت و با آثارش توانست نظرات مثبت زیادی را به سمت خود جلب کند. انتخاب علیرضا افکاری به عنوان یکی از نامزدهای بهترین آهنگساز بهانه گفتگوی سایت«موسیقی ما» با این آهنگساز بود که کمتر نامش را در رسانه ها می بینیم.
 

• از اینکه از سوی مردم کارشناسان بیشترین رای را در بخش«بهترین آهنگساز» بدست آوردید چه حسی دارید؟

صحبت کردن در مورد احساس کمی سخت است. وقتی در یک مسیر حرکت می کنید که کار را هم مردم و هم کارشناسان دوست داشته باشند برای من جای خوشحالی دارد. اینکه من به موسیقی «ادبیات محور» احترام می گذاشتم و احساس می کنم این مساله در قالب مخاطبین نیز قابل درک بوده است. احساس می کنم این نکته یا امتیازی بوده که مردم در کارهای من به آن توجه داشتند.
 

• به نظر شما چه تفاوتهایی میان نتایج بدست آمده در بخش کارشناسی با بخش مردمی وجود دارد؟

تفاوت در این است که انتخاب ها در بخش کارشناسی کمی منصفانه تر بود و خارج از بخشی که من را مورد لطف قرار داده بودند تقریبا در سایر بخشها من هم چنین انتخاب هایی را مدنظر داشتم. در بخش کارشناسی علاوه بر اعمال سلیقه گزینه های دیگری نیز مطرح می شود. به هرحال برخی در کارهای تیمی خود انتخاب هایی دارند و یک سری ملاحظات بر انتخاب های خود دارند. احساس من این است که سعی می کنند از ملاحظاتی که در فاکتورهای ذهنی خود دارند حمایت کنند. در بخش مردمی فکر میکنم این موضوع بازتر است و گره های کمتری داشته باشیم.
 

• برگزاری چنین نظرسنجی ها و جشن ها چه تاثیراتی در موسیقی ما خواهد داشت؟

فکر میکنم نکته مهم این باشد که از طریق این نظرسنجی نقطه پروازی در موزیک برای خیلی از آدم هایی که خود را مستعد می دانند ایجاد شده است. به هرحال نوع مقایسه انگیزه رقابت به دنبال دارد. اگر احساس شود این مقایسه منصفانه است این رقابت سالم خواهد بود
 

• به جز خودتان کدام نامزد دیگر را شایسته برتر شدن در این شاخه می دانید؟

نگاهی که آقای«کارن همایونفر» به موزیک دارد برای من قابل احترام است. ضمن اینکه بقیه دوستان هم در جای خود انتخاب ها و تجربه هایی داشته اند که موفق بودند. من فکر میکنم کاری که آقای همایونفر انجام داد کار سخت تری بود.
 

• و مهمترین برنامه های شما برای سال 92 چیست؟

به نظر می آید سال 92 برای من سال سکوت باشد. حداقل به خاطر شرایطی که در سال 91 داشتم احساس میکنم شاید کارهایی که من یا تیم ما انجام داده است چون به هرحال من بیشتر با آقای«روزبه بمانی» همکاری داشتم باید به مرور زمان جای بیشتری در میان مخاطب باز می کند و باید زمان بدهیم. البته یک سری نقدهایی نیز نسبت به این کارها بود که برخی درست و برخی مغرضانه بود. ولی با توجه به شرایط موجود فکر میکنم سال 92 برای من سال سکوت باشد.