موسیقی ما – مراسم رونمایی و نشست خبری آلبوم «شخصی» جدیدترین اثر «فرزاد فرزین» در هتل «سیمرغ» تهران برگزار شد.

در این برنامه، علاوه بر عوامل تولید آلبوم و اعضای ارکستر گروه «شوک»، چهره‌هایی نظیر «عبدالجبار کاکایی»، «بابک صحرایی»، دکتر «محمدرضا چراغعلی»، «داریوش شهریاری»، «کامران تفتی» و «داریوش باباییان» حضور داشتند.

در مراسم فوق که به سبکی جدید و با اجرای «نیما کرمی» برگزار می‌شد، پس از بیان نظرات کارشناسان، عوامل آلبوم به سوالات خبرنگاران حاضر پاسخ گفتند.

عبدالجبار کاکایی اولین کارشناسی بود که پشت تریبون قرار گرفت و ابتدا گفت: «ظرفیت صدای فرزاد فرزین و توان حسی ایشان در ایجاد ارتباط با ترانه را پیش از این متوجه شده بودم. زیرا یک ترانه از خودم را اجرا کردند و متوجه شدم که او تا چه حد به حس من نزدیک شده است. اما این آلبوم را که شنیدم، احساس کردم ایشان به تنوع ذائقه‌ها میل دارد. آنطور که من آلبوم شما را شنیدم به نظرم رسید که در چهار ترک اول همانند هواپیمایی است که بر روی باند حرکت می‌کند. از ترک پنجم چرخ‌های این هواپیما از باند جدا می‌شود و در ترک‌های هشتم تا دهم، ترانه اوج می‌گیرد. بلافاصله تقریباٌ فرود می‌آید و روی باند قرار می‌گیرد. این سیر درک من از ترانه‌های آلبوم آقای فرزین بود. همچنین من نظر شخصی خودم را نمی‌خواهم نه به فرزاد فرزین و نه به هیچ خواننده دیگری تحمیل کنم. ولی مادامی که فقط به عنوان یک پلِیر عمل کنید و تنها صداهای متفاوت از شما شنیده ‌شود، هیچ شخصیتی از شما در ذهن مخاطب شکل نمی‌گیرد.»

سپس دکتر محمدرضا چراغعلی گفت: «در نقد موسیقی قرار است که نقاط ضعف و قوت یک مجموعه را برجسته کنیم. ای کاش این جلسه به جهت همفکری قبل از تولید یک مجموعه رخ دهد. نقد خودم را در بخش‌های ساختاری ، تلفیق و ارکستراسیون بیان می‌کنم. ساختار کل این آلبوم به نظر من به سمتی رفته که یک الگوبرداری غربی و اجرای پاپ غربی شود. حقیقت ماجرا این است که ما چیزی به عنوان موسیقی پاپ ایرانی نداریم. من ایرادی به کار فرزاد فرزین نمی‌بینم و ایشان جسارت خیلی خوبی دارد که وارد این حیطه شده است. این فرم جدید نیست و بارها اجرا شده، ولی جسارت ایشان برای ورود به این فضا و معرفی خودشان به عنوان یک برند قابل ستایش است. ظرفیت و پتانسیل صدای فرزاد فرزین این امکان را به او می‌دهد که بتواند خودش را وارد مرحله‌ای کند تا خودش تعیین کند که مخاطب قرار است از او چه بشنود. او در این آلبوم به این سمت رفته که سن مخاطب را بالا ببرد. شاید 80 درصد آلبوم‌های قبلی را دوست نداشتم، ولی حرکت این آلبوم سن مخاطب را بالا برده و امیدوارم که بالاتر هم برود. در راستای صحبت‌های آقای کاکایی مبنی بر کاراکتر واحد خواننده‌ها، من دوست دارم فرزاد فرزین به جایی برسد که به یک برند تبدیل شود و چند نفر بگویند که ما می‌خواهیم مثل او بخوانیم.»

این آهنگساز باسابقه در ادامه افزود: «موسیقی ایرانی همیشه کلام-محور بوده است و نه ریتم-محور. این توقع می‌رود که برای انتخاب کلام وسواس بیشتری به خرج داده شود. من فکر می‌کنم با احترام به تمامی عزیزان تولیدکننده این مجموعه، ضعیف‌ترین ضلع این آلبوم چند ترانه باشد که به سختی بر روی ملودی‌ها نشسته است. به جهت اینکه فضای موسیقایی که جوان‌ها دوست دارند بشنوند را در مملکت‌مان نداریم ، موسیقی‌های ما ماشینی شده است. این ماشینی شدن نباید هنرمند را به سمتی ببرد که او مجبور به تسلیم در مقابل خواسته مخاطب شود و مخاطب به شما خط تولید فکری بدهد. شما الان در جایگاهی قرار دارید که وقتی می‌توانید با برگزاری کنسرت سالن‌ها را پر کنید، انتظار می‌رود که حداقل 40 درصد تولید آلبوم شما به سمتی برود که شما بگویید مخاطب چه چیزی گوش کند. ترک 8 این آلبوم را خیلی دوست داشتم، ولی در این قطعه و قطعه یازدهم کلام روی ملودی خیلی سخت قرار گرفته و به کارهای کاور شبیه است. استفاده از قطعات انگلیسی خیلی خوب است، زیرا گستره زبان فارسی ما محدود بوده و خواندن قطعات انگلیسی بسیار ارزشمند است. به نظر من قابل اعتناترین تنظیم شما در قطعه 12 یعنی «صلح جهانی» و کاری از «نوید سپهر» است. نکته دیگر به این مساله مربوط می‌شود که ما حدود 10 سال است صدای شما را می‌شنویم و در ابتدا تعلق خاطر خاصی به «فریدون فروغی» داشتید. به مرور این تعلق کمتر شد و الان به سمتی حرکت می‌کنید که کاراکتر انحصاری خود را دارید و این اتفاق باید پررنگ‌تر شود.»

بابک صحرایی دیگر کارشناس جلسه بود که گفت: «من بسیار خوشحالم فرزاد فرزین خواننده‌ای مستقل است که از جایی حمایت نشده، همچنین در این چند سال اخیر جزو خواننده‌های تراز اول ما قرار دارد. بخش مهم شکل‌گیری این ترانه ایده‌های خود فرزاد بود. فرزاد ترسی از کار کردن با افراد ممنوع‌الکار ندارد و این شهامت را دارد که از افراد ممنوع‌الکار حتی با اسم کوچک در آلبوم خودش یاد می‌کند. کسانی که در موسیقی فعالیت می‌کنند، این حرف را بیشتر درک می‌کنند که چنین کارهایی چقدر خطرآفرین است.»

این ترانه‌سرا نظر خود در مورد آلبوم را این‌گونه مطرح کرد: «من آلبوم شخصی را بسیار دوست دارم. آلبوم را به این جهت دوست دارم که از حیث اجرای خواننده و ترانه و موسیقی و شکل انتشار در سطح بسیار خوبی قرار دارد. خدا را شکر که فرزاد فرزین از دغدغه‌ها و عواطف شخصی ما می‌خواند و در زندگی شخصی احساساتی داریم که باید به آنها پرداخته شود. آلبوم شخصی در این آشفته بازار موسیقی بسیار خوب است و خوشحالم که او هر روز بهتر و بهتر می‌شود.»

سپس فرزاد فرزین، مجید عبدی، زایا سلیمان، مهران خلیلی و حامد رجبی در جایگاه ویژه قرار گرفتند اما فرزین پیش از آغاز سوالات خبرنگاران گفت: «خوشحالم که این جلسه تشکیل شد و از نقد اساتید و دوستان عزیز لذت بردم. ماهیت چنین جلساتی این است که بتوانیم نظرات مثبت و منفی را با هم در میان بگذاریم و از ایده‌های دوستان استفاده کنیم. فکر می‌کنم باید نگاه به ترانه در موسیقی پاپ مجاز کشور ما یک مقدار با ترانه‌ای که می‌تواند آزادانه گفته شود متفاوت باشد. در بعضی مواقع دست‌ها بسته است و نمی‌توان نمره نهایی را به ترانه‌سرا داد. از صحبت‌های دکتر چراغعلی نیز لذت بردم و سعی می کنم در مورد این بخش‌ها بیشتر مهران خلیلی صحبت کند. اما این نکته را باید بیان کنم که هیچ کدام از کارها کاور نیست. سبک «هاوس» که در ترانه «نرو» استفاده شد در موسیقی پاپ روز دنیا مرسوم است و اینگونه نیست که ملودی کاور باشد. متاسفانه کاور در میان نظرات مردم و نه موزیسین‌ها به شکل بدی جا افتاده است. نمی‌توانیم به برداشت از هر سبکی کاور بگوییم. کاور یعنی استفاده مستقیم از ملودی یا تنظیم یک خواننده و آهنگساز دیگر که این کار در کشور ما زیاد انجام می‌شود. قبلاً خود ما هم چنین تجربه‌ای داشتیم ولی در آلبوم شخصی و آن قطعه «لحظه‌ها» هم که مورد اشاره بود، هیچ کاوری وجود ندارد. با این نظر موافقم که موسیقی پاپ ایرانی نداریم و به نظر من باید موسیقی سنتی ما مخاطب بیشتری داشته باشد. من در آلبوم شخصی سعی کردم فضای متفاوت‌تری را نسبت به آلبوم «شلیک» و «شانس» تجربه کنم و به استانداردهای موسیقی پاپ دنیا که از ما بسیار جلوتر است نزدیک شوم. تلاش بر این است که کار متفاوتی عرضه شود تا سلیقه مخاطب را محک بزنیم و گوش مخاطب را به موسیقی بهتر نزدیک کنیم. ضمناً با احترام به آقای فریدون فروغی باید بگویم که هیچ علاقه‌ای به ایشان نداشته و ندارم، ولی موزیک ایشان برایم قابل احترام است. تلاش من بر این بود که در این آلبوم پتانسیل‌های صدای خودم را که قبلاً کمتر مورد استفاده قرار می‌گرفت به کار بگیرم.»

این خواننده در پاسخ به سوال خبرنگاری مبنی بر مخاطب‌شناسی و المان‌های او در تولید آلبوم و میزان محقق شدن پیش‌بینی‌های وی در این زمینه گفت: «با توجه به آلبوم‌هایی که در گذشته ارائه کرده بودیم و تجربه‌هایی که در این عرصه داشتیم، می‌دانستیم که هر تغییر فضایی با مخالفت‌هایی همراه خواهد شد. در سلیقه مردم حدود 20 درصد را دیدم که آلبوم قبلی را بیشتر دوست داشتند. در مجموع چیزی که فکر می‌کردیم اتفاق افتاد ولی ای کاش به قول دوستان قبل از اینکه آلبوم را منتشر کنیم، چنین جلسه‌ای شکل می‌گرفت و بیشتر به ما کمک می‌کرد. به طور کل من معمولاً سعی می‌کنم موزیک‌های خودم را برای دوستانم پخش کنم تا حداقل نظرات یک جامعه آماری کوچک را در نظر بگیرم. تقریباً به آن چیزی که می‌خواستیم رسیدیم و راضی هستیم. هدف ما این بود که فضای شنیداری مخاطب را نسبت به موسیقی قبلی خودمان تغییر دهیم و سن مخاطب را بالاتر ببریم.»

مجید عبدی هم به عنوان تهیه‌کننده آلبوم شخصی در مورد تیراژ این اثر افزود: «تیراژ اولیه ای که در نظر گرفته بودیم 250 هزار نسخه بود که توسط شرکت «تصویرگستر پاسارگاد» و پخش «دنیای هنر» توزیع شد. خدا را شکر با توجه به تبلیغات خیلی خوب و خود آلبوم که مثبت بود، این آلبوم در کمتر از دو هفته به تیراژ دوم رسید. به همین دلیل حدود 50 هزار نسخه را به تازگی وارد بازار کرده‌ایم».

سوال یکی دیگر از اصحاب رسانه در مورد بالا رفتن سن مخاطبان این آلبوم بود و اینکه آیا این امر با برنامه‌ریزی اتفاق افتاد یا خیر که فرزین در این زمینه توضیح داد: «از ابتدا راجع به این قضیه فکر کرده بودیم و هنگام شروع تولید آلبوم در مورد فضای آن اثر به بحث و تبادل‌نظر می‌پردازیم. در موسیقی تمام ترانه‌های اسلو آلبوم که با تنظیم دوستان عزیزم انجام شده حتی‌الامکان از ساز زنده بهره برده شده است. سعی کردیم که حس را منتقل کنیم و فکر می‌کنم که آلبوم کم‌هزینه‌ای وارد بازار نکرده باشیم. البته هزینه برای من مهم نیست، زیرا یک آلبوم در نهایت بیشتر هزینه است تا سود و این هزینه‌ها در کنسرت‌ها جبران می‌شود.»

فرزین در توضیح نام آلبوم و عدم حضور «کوشان حداد» در بین تنظیم‌کننده‌های این اثر گفت:«انتخاب نام آلبوم یک مقدار شخصی است و در انتخاب نام آلبوم هم من سعی کردم که فضای شخصی خودم را با فضای شخصی مخاطبان به اشتراک بگذارم. نظرات در مورد نام آلبوم مثبت و منفی بوده و زیاد در این مساله نمی‌توان بحث کرد و در نهایت ما تعیین می‌کنیم که نام آلبوم چه باشد. کوشان حداد موفق نشد که کار را در موعد مقرر ارائه کند و این اثر حذف نشده است. با «سیروان خسروی» هم به تازگی صحبت کردم و ایشان هم بابت مشغله کاری و نرسیدن اثرش به این مجموعه عذرخواهی کرد.»

وی همچنین پیرامون قطعات انگلیسی آلبوم افزود:«قطعات انگلیسی آلبوم برای داخل ایران ساخته نشده است. این قطعات با طرح و برنامه‌ای کار شده و به زودی اتفاقات دیگری برای آنها رخ خواهد داد. برای کار بر روی تلفظ و نحوه خواندن این قطعات هم زمان زیادی صرف شد و زمان ما در همین حد بود. برای خود من جالب است که ناگهان همه کارشناس زبان انگلیسی می‌شوند! کارشناس موسیقی و زبان انگلیسی سر ضبط هم بوده و ایرادات در سطح استاندارد وارد نیست.»

این خواننده در زمینه تجربیات بازیگری خود هم تصریح کرد: «بازیگری برای من تجربه بود و در دو فیلم اول خیلی موفق نبودم. در فیلم جدیدی که از من اکران شد، نقش جدی داشتم و با توجه به اینکه دوستان همکار در عرصه سینما، نقدهای منصفانه‌ای داشتند فکر می‌کنم که پیشرفت‌هایی وجود داشته است. حتماً کار بازیگری را پیگیری می‌کنم ولی با تلفیق موسیقی نخواهد بود. در مورد نام آلبوم بعدی هم باید بگویم که مثل همیشه قطعاً با حرف «ش» آغاز می‌شود.»

فرزاد فرزین در پاسخ به سوالی مربوط به خواندن ترانه‌های اجتماعی و جدا شدن از فضای تین‌ایجر ترانه‌ها خاطرنشان کرد: «من خیلی نمی‌توانم این مسأله را قبول کنم که همه چیز باید به سمت مخاطب سنین بالاتر برود. باید در زمینه موسیقی یا مثلاً سینما ببینیم که گیشه‌ها چقدر رونق دارد یا سالن‌های کنسرت چقدر پر می‌شود. یا اینکه موسیقی بعد از انقلاب ما چند سال است که فعالیت می‌کند به همین دلیل ما باید به همه اقشار با یک دید نگاه کنیم. موافق هستم که ما در زمینه موسیقی پاپ بیشتر به قشر تین‌ایجر پرداختیم. به این دلیل است که مخاطب تین‌ایجر بیشتر به موسیقی پاپ بها می‌دهند. من سعی کردم این موضوع را در آلبوم شخصی یک مقدار تلطیف کنم. نمی‌توان انتظار داشت که بگوییم یک گام بسیار بزرگ برداریم و مخاطب را شوکه کنیم.»

فرزاد فرزین ادامه داد: «تقریباً به وضوح همه می‌دانند که من ابتدا تلاش کردم که سبک کنسرت‌هایم با سایر دوستان متفاوت باشد. خدا را شکر می‌کنم که الان همه دکور می زنند و opening دارند. یک زمان برخی از دوستان تماس می‌گرفتند و از من می‌خواستند که این کارها را نکنم ولی خیلی خوب است که همه الان به روز شده‌اند. هدف من هم از ابتدا این بود که اتفاق تکراری در زمینه کنسرت‌ها رخ ندهد. برای بررسی دلیل تکرار در کنسرت‌ها باید به موارد مختلفی اشاره کرد. یکی از دلایل، نداشتن سالن خوب با عمق میدانی خوب است و خیلی از کارهای نمایشی را نمی‌توانیم انجام دهیم. در سالن‌های استاندارد دنیا شاید به اندازه این مکان استیج داشته باشد. باید در این زمینه بحث کارشناسی صورت گیرد. اما به نظر من اصرار بر اجرای خیلی متفاوت کنسرت‌ها نسبت به قبل عملی نیست، زیرا امکانات کافی نداریم. ما سعی کردیم طرح‌های مختلفی را در زمینه کنسرت با ایده‌های گروه خودمان اجرا کنیم. ولی فقدان امکانات باعث محدود شدن امکانات و اتمام آنها می‌شود. البته هنوز ایده‌هایی داریم که در کنسرت 15 و 16 اسفند اجرا می‌شوند. تلاش خودم را می‌کنم که در آینده دوستان همکار هم بتوانند سبک و اتفاقاتی که تکرار می‌شود را متحول کنند.»

مهران خلیلی در مورد فضای آلبوم گفت:«یک همفکری داشتیم که سطح آلبوم را یک مقدار عوض کنیم. این آلبوم حرکتی بود که خواستیم یک مقدار فضای کارها نسبت به آلبوم‌های دیگر بازار تغییر کند. ساختارشکنی انجام نشده است و فقط خواستیم تغییر کمی در این وادی داشته باشیم.»

زایا سلیمان هم در بخشی دیگر از برنامه، صحبت‌های خود را پیرامون ارکستر این خواننده بیان کرد: «تصمیم گیرنده ارکستر شخص خاصی نیست. وقتی که من به این گروه پیوستم آقای «یاشار خسروی» اصلاً در این گروه نبودند. برای حضور نوازنده‌ای در ارکستر، من و یا مهران خلیلی و یا فرزاد به تنهایی نظر نمی‌دهیم و با یک جمع‌بندی به تصمیم می‌رسیم.»

حامد رجبی هم در ادامه به بیان نظرات خود پرداخت: «من و «مسعود محمدی» سعی کردیم کارهایی که در این آلبوم داریم شبیه نباشد و از نظر واژه‌ها و فضا تفاوت داشته باشند.»

«زهرا عاملی» آخرین نفر از تیم تولید «شخصی» بود که در بخشی از صحبت‌هایش گفت: «این آلبوم از چند لحاظ حائز اهمیت است زیرا ما کمتر آلبومی مثل «شخصی» را داریم که اغلب اشعارش روی ملودی نوشته شده باشد. همانطور که آقای صحرایی اشاره کردند من سعی کردم در ترانه «قطار» یک قصه‌پردازی روی ملودی داشته باشم تا هماهنگی خوبی با ملودی پیدا کند.»