موسیقی ما – آیین اختتامیه دوسالانه آهنگسازی «احمد پژمان» در تالار وحدت برگزار شد. در جریان این مراسم علاوه بر اهدای جایزه به نفرات برگزیده، از این موزیسین با سابقه هم تقدیر به عمل آمد. در ابتدای برنامه، دکتر «امین هنرمند» به عنوان دبیر دوسالانه احمد پژمان گزارش روند برگزاری این حرکت که به همت «سازخانه طهران» اجرایی شد را قرائت کرد. بخش دوم برنامه اجرای قطعه «احمد پژمان» به آهنگسازی «هوشنگ کامکار» توسط کوارتت «پژمان» بود و «پدرام فریوسفی» هم وظیفه رهبری این نوازندگان را بر عهده داشت. سپس دکتر «خلیل ارجمندی»، مشاور وزیر ارشاد و رییس صندوق اعتباری هنر، پشت تریبون حاضر شد. او ضمن تجلیل از مقام هنری احمد پژمان در بخشی از صحبت های خود به این نکات اشاره کرد:«نهادهای مالی باید وارد حوزه فرهنگ و هنر کشور می شدند. از حجم گردش نقدینگی کشور، عددی که در بخش فرهنگ و هنر گردش دارد به شدت پایین است. من مثلا به فیلم اشاره می کنم که فروش سال گذشته 24 میلیارد تومان در گیشه بوده است که شاید پول چهار آپارتمان باشد. اما تاثیرگذاری این هنر در کشور ملموس باشد. باید تلاش می کردیم که بخشی از نقدینگی کشور وارد فرهنگ و هنر هم شود و بنده و سایر دوستان در این حوزه وارد شدیم. تفاهم نامه هایی با نهادهای مالی امضا شده است. دولت توان این کار را ندارد و اگر دولت دخالت کند اشتباه است. پول دادن دولت به فرهنگ و هنر اشکالاتی دارد و قابل بحث است و از لحاظ اقتصادی آثار مطلوبی نبوده است. دولت ها وظیفه دارند که زیر ساخت ها را درست کنند. به نظر من هنرمند ابتدا باید آرامش و یک فضای امن را برای خود ایجاد کند و بعد بتواند تولید کند و در عرصه های مختلف به نمایش بگذارد. در این خصوص هم اتفاقات خوبی رخ داده است و از طریق صندوق اعتباری هنر به شکل جدی وارد این بحث شده ایم.»

در ادامه سه قطعه برتر این دوسالانه با نام های «در سرسرای چشم تو»، «دچار» و «و من با تو سخن می گویم» که به ترتیب اثری از «حسان صائمی» و «رهام شناسا» و «وحید جهانداری» بود اجرا شد.
 

• *معاون هنری وزارت ارشاد: نام احمد پژمان نام بزرگی برای موسیقی ما است

دکتر «علی مرادخانی»، معاون هنری وزارت ارشاد، هم در این برنامه سخنرانی داشت و گفت:«نام احمد پژمان نام بزرگی برای موسیقی ما است و خوشحال هستم که می بینم نام او به این صورت جاودانه می شود. او یادگار یک دوره ای است با همه آن نگاه هایی که به حوزه موسیقی بوده و شرایط متفاوتی که جناب پژمان در آن ترویج پیدا کرده است و اکنون ما از ایشان به عنوان یک هنرمند بزرگ یاد می کنیم. ویژگی هنرمند این است که وقتی یک موضوع و شرایط اجتماعی را می بیند متاثر می شود و از تاثر خودش اثری را تولید می کند. به خاطر دارم در سال 69 یا 70 جناب پژمان یک کاری را نوشته بودند. ایشان برای من تعریف کردند که به اهواز رفتم و هنوز آثار جنگ وجود داشت و دیدم که آثاری برای شهید «جهان آرا» پخش می شود. همین مساله باعث شد که ایشان سمفونی خرمشهر را نوشتند. در این اثر زحمات زیادی کشیدند و آقای پژمان پس از انقلاب در حوزه های مختلف آثار بسیار خوبی را خلق کردند.»
 

• *احمد پژمان: آن چیزی که به گوش ما می رسد موسیقی نیست

پس از تقدیر از سه نفر برگزیده دوسالانه یعنی حسان صائمی، رهام شناسا و وحید جهانداری احمد پژمان پشت تریبون حاضر شد و صحبت های خود را اینگونه بیان کرد:«از دانشگاه های خصوصی و دانشگاه تهران و هنر انتظار دارم که بر نشان دادن موسیقی اصیل و مناطق تاکید کنند تا دانشجویان را با آنها آشنا کنیم. این موسیقی ها سرمایه های گران قیمتی است. این موسیقی هایی که اکنون می شنویم جای بحث ندارد. من عاشق موسیقی ایران هستم و وقتی بعضی از کارها را می شنوم با خودم می گویم که من به این موسیقی عشق دارم؟ گاهی اوقات خجالت می کشم از اینکه چه چیزهایی به عنوان موسیقی به گوش مردم می رسد. جوان ها حق دارند که این نوع موسیقی را پس بزنند. چندین سال است که دانشگاه داریم و تعلیم و تربیت این هنر را انجام می دهیم ولی آن چیزی که به گوش ما می رسد موسیقی نیست. در هر ناحیه از ایران، موسیقی به خصوصی هست که باید مطالعه کنیم و یاد بگیریم. وقتی که من از موسیقی ایران می گویم فقط ردیف نیست. ردیف یک بخش از موسیقی ایران است. بقیه موسیقی مناطق است و باید کاری کنیم که دانشجوهای آهنگسازی آشنا شوند و به کار ببرند.»

او در ادامه افزود:«انتظار من این نبود که اینقدر به موسیقی ایران از سوی آهنگسازان بی توجهی شود. باید بیشتر توجه کرد و دانشگاه ها باید وسیله ای فراهم کنند که این موسیقی ها آنالیز شود و به گوش مردم برسانیم.»

هوشنگ کامکار، سرپرست گروه کامکارها و عضو هیئت داوران دوسالانه، هم به عنوان آخرین سخنران برنامه گفت:« احمد پژمان را زمانی شناختم که در سنندج بودم و وقتی از طریق نشریات با نظرات او پیرامون موسیقی آشنا شدم فهمیدم که وی چه هنرمند بزرگی است. من در دانشگاه هم با اساتید بزرگی آشنا شدم که یکی از آنها احمد پژمان بود. او به معنای واقعی کلمه یکی از استادانی است که با تسلط کامل روی موسیقی جهانی و کلاسیک تاثیر زیادی روی علمی کردن موسیقی ایرانی داشتند. بنابراین لازم است همواره او را گرامی بداریم. چیزی که از استاد پژمان یاد گرفتم افتادگی در کار و مناعت طبع اوست که واقعا مثال زدنی است. او مثل خیلی ها نیست که وقتی به درجه ای رسیدند انتظار دارند همه در برابر او تعظیم کنند بنابراین شایسته است که قدر چنین هنرمندان بزرگی را بیشتر بدانیم.»

در ادامه می توانید عکس های «زهرا عباسی» از اختتامیه دوسالانه آهنگسازی احمد پژمان را ببینید: