گفتگو با خواننده ای که اجازه برگزاری کنسرت ندارد
فرشید اعرابی: امیدوارم با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید و البته آقای «مرادخانی» بتوانم دوباره روی صحنه بروم
موسیقی ما - شاید کسی نداند که بسیاری از چهرههای سرشناس حوزه موسیقی راک در کشور از شاگران او هستند. آلبومهایش را در سالهای گذشته بدون مشکل در کشور منتشر کرده و آخرین اثر او آلبوم «به رنگ شب» بود که سال گذشته در بازار موسیقی کشور منتشر شد؛ آلبومی که با استقبال علاقهمندان موسیقی راک روبهرو شد و کنسرتهای او را پر از جمعیت کرد.
او «فرشید اعرابی» است و حالا بعد از 4 سال ممنوعیت از اجرای صحنهای، یک سوال ساده دارد: «چرا اجازه برگزاری کنسرت ندارم؟» کنسرتهای او در سالهای گذشته بدون هیچ حاشیهای برگزار شده و در دو اجرایی که در سالنهای اریکه و برج میلاد داشت، بدون اتفاق خاصی برنامهاش را روی سن برده؛ ولی دلیل صدور مجوز کنسرتهای فعلیاش مشخص نیست. پس از انتشار ویدئو کلیپ مُجاز «فریاد کن» بار دیگر سراغش رفتیم تا درباره همه این اتفاقات با او گپ بزنیم.
* بعد از مدتها فعالیت هنری، بالاخره یکی از اولین آثار تصویری شما هفته گذشته منتشر شد. لطفاً در مورد ویدئو کلیپ «فریاد کن» کمی توضیح دهید.
ساخت این ویدئو با پیشنهاد و سرمایهگذاری آقای «حسین تفرشی» بود. ایشان دوست خوب من هستند و پیگیر مراحل اداری و مجوز کارهای من و تهیهکننده من در آینده هم خواهند بود. گفتند که در جشنواره ققنوس همه کسانی که آلبوم دارند میتوانند در ژانرهای مختلف اجتماعی از قبیل جنگ و صلح و دغدغههای اجتماعی، ویدئو بسازند. ما هم از آلبوم «به رنگ شب» قطعه «فریاد کن» را انتخاب کردیم و ویدئویی برایش ساخته شد و با همین اثر شروع به کار کردیم.
* شما سالهای زیادی است که به رغم انتشار آلبومهایت، یعنی بعد از دو کنسرت قبلیات که در اریکه و برج میلاد داشتی دیگر اجازه برگزاری کنسرت نداری. این موضوع چطور و از کجا شروع شده؟
اردیبهشت سال بعد دقیقاً چهار سال میشود که من اجرا نرفتم هستم. دلیلش هنوز رسماً و درست به ما اعلام نشده. این ویدئو به هر حال باعث شد خیلیها دوباره امیدوار شوند و من واکنشهای زیادی را دربارهاش گرفتم.
* یعنی هنوز هیچ پاسخ درستی به شما داده نشده که دلیل این تصمیم چیست؟
هیچوقت مستقیماً این موضوع به من به صورت شفاف گفته نشده است. در دورههای قبلی که آقای «پاشایی» مدیرکل دفتر موسیقی وزارت ارشاد بودند و واحد حراست دفتر موسیقی نیز تحت امر آقای «تاجیک» بود، چندین جلسه رفتیم و صحبت کردیم. همیشه صحبتها در فضایی کاملاً مثبت و دوستانه بود و اینکه مثلاً باید صبر کنید تا پاسخ استعلام شما بیاید. در دوره جدید هم با آقای ارجمند و جناب «عربسرخی» جلساتی را داشتیم که باز هم در عین حال که این دوستان به شدت با من همکاری میکردند، ولی در نهایت من هنوز موفق به دریافت مجوز کنسرت نشدهام. هر تعهدی هم که خواستهاند دادهایم، نه ویدئوی غیرمُجازی ساختهایم و نه اتفاق خارج از عرفی رقم خورده. با این حال مشخص نیست که مشکل از کجاست.
* علیرغم اینکه گروههای دیگری هم هستند که در این سبک فعالیت میکنند و مجوز آلبومها و کنسرتهایشان را میگیرند، چرا این حساسیت تا این حد در مورد شما وجود دارد؟
واقعاً خودم هم نمیدانم چه بگویم. نه مصاحبهای کردهام، نه کار غیرمجازی از من بیرون آمده و نه جایی صحبتی کردهام. همه آثار من هم که در فضای جنگ و صلح بوده و حمایت از فرهنگ ایرانی. برخی سوءبرداشتها باعث این قبیل برخوردها شده. من همیشه رو بازی کردهام. سه آلبومِ بامجوز دارم. تمام موازین را حفظ کردهام. همه مخاطبان کنسرتهای من در کنسرتهای بقیه دوستان راکر هم هستند. با همان شکل و شمایل و همان تیشرتهایی که همیشه همه مخاطبان راک میپوشند و عمدتاً به رنگ سیاه است. این چیزی است که شاید بیشتر از بقیه دلایل، موجب ممنوعالاجرا بودن من شده است. اینکه بخاطر تیشرت یا نوع لباس پوشیدنِ مخاطبِ یک خواننده، آن هنرمند ممنوعالاجرا شود واقعاً اتفاقی است باورنکردنی. همین مخاطبان در همه سالنهای کنسرت هستند. از کنسرتهای پاپ بگیر تا راک. همیشه سعی کردهام ارادتام را به فرهنگ ایرانی نشان دهم. چند ویدئوی کوتاه در کنسرتهای من پخش شد که در تقدیر از مقام شهدا بود. همیشه هم سعیام این بوده که خوراک سالم فرهنگی به مخاطبانام بدهم.
* این اتفاق موجب دلسردی شما نمیشود؟
خب بههرحال ناراحتکننده و خستهکننده است. 25 سال است در راهروهای ارشاد در حال رفتوآمد هستم و دیگر به این نوع ادبیات عادت کردهام. همه دوستان در ارشاد هم واقعاً به من لطف داشتهاند ولی نمیدانم مشکل از کجاست. هیچوقت هیچکدام از کارهای من درست و راحت پیش نرفت. همیشه از جنگ و فقر و اعتیاد گفتهام و سعی کردهام امید را به جامعه تزریق کنم. از اشعار کلاسیک مولانا میخوانم. ولی هنوز متوجه نشدهام مشکل از کجاست. حداقل به من بگویند خطا کجاست تا من درستش کنم.
* در آینده قرار است چه اتفاقی بیفتد؟
آدمیزاد به امید زنده است. من هم امیدوارم با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید و البته آقای «مرادخانی» به زودی بتوانم مشکلات را رد کنم و دوباره روی صحنه بروم. اگر کار نکنم واقعاً میمیرم. چون مردن فقط فیزیکی نیست. تمام سعیام را میکنم تا اتفاقات خوب بیفتد. صبر ایوب دارم و امیدوارم بتوانم با همکاری دوستان دوباره روی صحنه برگردم.
او «فرشید اعرابی» است و حالا بعد از 4 سال ممنوعیت از اجرای صحنهای، یک سوال ساده دارد: «چرا اجازه برگزاری کنسرت ندارم؟» کنسرتهای او در سالهای گذشته بدون هیچ حاشیهای برگزار شده و در دو اجرایی که در سالنهای اریکه و برج میلاد داشت، بدون اتفاق خاصی برنامهاش را روی سن برده؛ ولی دلیل صدور مجوز کنسرتهای فعلیاش مشخص نیست. پس از انتشار ویدئو کلیپ مُجاز «فریاد کن» بار دیگر سراغش رفتیم تا درباره همه این اتفاقات با او گپ بزنیم.
* بعد از مدتها فعالیت هنری، بالاخره یکی از اولین آثار تصویری شما هفته گذشته منتشر شد. لطفاً در مورد ویدئو کلیپ «فریاد کن» کمی توضیح دهید.
ساخت این ویدئو با پیشنهاد و سرمایهگذاری آقای «حسین تفرشی» بود. ایشان دوست خوب من هستند و پیگیر مراحل اداری و مجوز کارهای من و تهیهکننده من در آینده هم خواهند بود. گفتند که در جشنواره ققنوس همه کسانی که آلبوم دارند میتوانند در ژانرهای مختلف اجتماعی از قبیل جنگ و صلح و دغدغههای اجتماعی، ویدئو بسازند. ما هم از آلبوم «به رنگ شب» قطعه «فریاد کن» را انتخاب کردیم و ویدئویی برایش ساخته شد و با همین اثر شروع به کار کردیم.
* شما سالهای زیادی است که به رغم انتشار آلبومهایت، یعنی بعد از دو کنسرت قبلیات که در اریکه و برج میلاد داشتی دیگر اجازه برگزاری کنسرت نداری. این موضوع چطور و از کجا شروع شده؟
اردیبهشت سال بعد دقیقاً چهار سال میشود که من اجرا نرفتم هستم. دلیلش هنوز رسماً و درست به ما اعلام نشده. این ویدئو به هر حال باعث شد خیلیها دوباره امیدوار شوند و من واکنشهای زیادی را دربارهاش گرفتم.
* یعنی هنوز هیچ پاسخ درستی به شما داده نشده که دلیل این تصمیم چیست؟
هیچوقت مستقیماً این موضوع به من به صورت شفاف گفته نشده است. در دورههای قبلی که آقای «پاشایی» مدیرکل دفتر موسیقی وزارت ارشاد بودند و واحد حراست دفتر موسیقی نیز تحت امر آقای «تاجیک» بود، چندین جلسه رفتیم و صحبت کردیم. همیشه صحبتها در فضایی کاملاً مثبت و دوستانه بود و اینکه مثلاً باید صبر کنید تا پاسخ استعلام شما بیاید. در دوره جدید هم با آقای ارجمند و جناب «عربسرخی» جلساتی را داشتیم که باز هم در عین حال که این دوستان به شدت با من همکاری میکردند، ولی در نهایت من هنوز موفق به دریافت مجوز کنسرت نشدهام. هر تعهدی هم که خواستهاند دادهایم، نه ویدئوی غیرمُجازی ساختهایم و نه اتفاق خارج از عرفی رقم خورده. با این حال مشخص نیست که مشکل از کجاست.
* علیرغم اینکه گروههای دیگری هم هستند که در این سبک فعالیت میکنند و مجوز آلبومها و کنسرتهایشان را میگیرند، چرا این حساسیت تا این حد در مورد شما وجود دارد؟
واقعاً خودم هم نمیدانم چه بگویم. نه مصاحبهای کردهام، نه کار غیرمجازی از من بیرون آمده و نه جایی صحبتی کردهام. همه آثار من هم که در فضای جنگ و صلح بوده و حمایت از فرهنگ ایرانی. برخی سوءبرداشتها باعث این قبیل برخوردها شده. من همیشه رو بازی کردهام. سه آلبومِ بامجوز دارم. تمام موازین را حفظ کردهام. همه مخاطبان کنسرتهای من در کنسرتهای بقیه دوستان راکر هم هستند. با همان شکل و شمایل و همان تیشرتهایی که همیشه همه مخاطبان راک میپوشند و عمدتاً به رنگ سیاه است. این چیزی است که شاید بیشتر از بقیه دلایل، موجب ممنوعالاجرا بودن من شده است. اینکه بخاطر تیشرت یا نوع لباس پوشیدنِ مخاطبِ یک خواننده، آن هنرمند ممنوعالاجرا شود واقعاً اتفاقی است باورنکردنی. همین مخاطبان در همه سالنهای کنسرت هستند. از کنسرتهای پاپ بگیر تا راک. همیشه سعی کردهام ارادتام را به فرهنگ ایرانی نشان دهم. چند ویدئوی کوتاه در کنسرتهای من پخش شد که در تقدیر از مقام شهدا بود. همیشه هم سعیام این بوده که خوراک سالم فرهنگی به مخاطبانام بدهم.
* این اتفاق موجب دلسردی شما نمیشود؟
خب بههرحال ناراحتکننده و خستهکننده است. 25 سال است در راهروهای ارشاد در حال رفتوآمد هستم و دیگر به این نوع ادبیات عادت کردهام. همه دوستان در ارشاد هم واقعاً به من لطف داشتهاند ولی نمیدانم مشکل از کجاست. هیچوقت هیچکدام از کارهای من درست و راحت پیش نرفت. همیشه از جنگ و فقر و اعتیاد گفتهام و سعی کردهام امید را به جامعه تزریق کنم. از اشعار کلاسیک مولانا میخوانم. ولی هنوز متوجه نشدهام مشکل از کجاست. حداقل به من بگویند خطا کجاست تا من درستش کنم.
* در آینده قرار است چه اتفاقی بیفتد؟
آدمیزاد به امید زنده است. من هم امیدوارم با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید و البته آقای «مرادخانی» به زودی بتوانم مشکلات را رد کنم و دوباره روی صحنه بروم. اگر کار نکنم واقعاً میمیرم. چون مردن فقط فیزیکی نیست. تمام سعیام را میکنم تا اتفاقات خوب بیفتد. صبر ایوب دارم و امیدوارم بتوانم با همکاری دوستان دوباره روی صحنه برگردم.
منبع:
اختصاصی سایت «موسیقی ما»
تاریخ انتشار : یکشنبه 19 بهمن 1393 - 12:57
دیدگاهها
ایشون جزو بهترین نوازنده ها هستن بیشتر از اینها حقشونه
این که دلیل ممنوع الکاری و به هنرمند نمیگن خیلی عذاب آوره
افزودن یک دیدگاه جدید