دو هفته قبل مطلبی درباره بودجه سال 1393 موسیقی نوشتم و وعده دادم که بودجه سال 94 موسیقی را نیز مورد بررسی قرار دهم. خوشبختانه بررسی بودجه 94 موسیقی هم‌زمان شد با طرح جزئیات بودجه سال آینده در مجلس شورای اسلامی و به احتمال قریب به یقین، در یکی دو هفته آینده به سرفصل‌های بودجه وزارت ارشاد و موسیقی هم خواهند رسید؛ ‌اگرچه این رقم‌ها در مقابل بودجه بالای 800هزار میلیارد تومانی به قدری ناچیز و کم‌اهمیت جلوه می‌کند که بعید است تغییری در آنها صورت بگیرد.

برابر آنچه که در پیوست مربوط به «برآورد اعتبارات دستگاه‌هاي اجرايي ملي برحسب برنامه و فعاليت در سال1394» آمده، بودجه کل دفتر امور موسیقی نوزده‌ونیم میلیارد تومان است.

برخلاف دوره‌های گذشته که بودجه تحت یک عنوان کلی «حمایت از موسیقی ملی و فاخر» می‌آمد، برای این دوره برخی از فعالیت‌ها تفکیک‌ شده و طبق قاعده باید همان مبلغ پولی که به آن بخش اختصاص داده شده، در همان بخش هزینه شود.

در عرف و قاعده باید این کار صورت بگیرد و گزارش تفریغ بودجه که از سوی دیوان محاسبات مجلس انجام می‌شود، در واقع نوعی راستی‌آزمایی از نوع و نحوه هزینه‌هاست. به این معنا که اگر در قانون بودجه آمده که فلان رقم باید بابت فلان منظور هزینه شود و در مقابل، مسئول مربوطه بخواهد آن را برای منظور دیگری هزینه کند، گزارش تفریغ بودجه با بررسی نحوه هزینه‌کردِ میزانِ انحراف از بودجه توسط آن دستگاه را توضیح می‌دهد.

برابر آنچه که در بودجه مربوط به دفتر امور موسیقی آمده، مبلغ 4 میلیارد تومان به برنامه‌های جشنواره‌ای موسیقی اختصاص یافته است. همچنین بیش از 13 میلیارد تومان از این رقم که بالاترین رقم جدول است به «حمایت از تولید، ساخت و اجرای برنامه‌های موسیقی صحنه‌ای» تخصیص داده شده است.

در کنار آن، 400 میلیون تومان برای امور پشتیبانی مربوط به مجوز‌ها اختصاص داده شده و 600 میلیون تحت عنوان «کمک به شرکت در جشنواره‌های داخل و خارج از کشور» و 900 میلیون تومان تحت عنوان «کمک به مؤسسات، مراکز، انجمن‌ها، کانون‌ها و تشکل‌های صنفی موسیقی» اختصاص یافته است. (در این باره یادداشتی جدا خواهم نوشت.)

علاوه بر دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که بودجه یاد شده را در لایجه بودجه دارد، واحد موسیقی حوزه هنری نیز بودجه‌ای سه میلیارد تومانی برای سال 94 به خود اختصاص داده است.

در این میان البته برخی نهادها همانند فرهنگستان هنر، بخشی از فعالیت‌های خود را به موسیقی اختصاص می‌دهند یا مرکز موسیقی صدا و سیما که سال گذشته بودجه آن به تفکیک آمده بود، اما امسال نامی از این نهاد در ساختار بودجه نیست و تنها به بودجه کلی صدا و سیما اشاره شده است.

همچنین هستند برخی نهادها و ارگان‌های فرهنگی که بخشی از بودجه خود را صرف سفارش یک کار موسیقایی‌ می‌کنند؛ که برای نمونه چند سال قبل یکی از چهره‌‌های معروف طی قراردادی با سازمان آب، ‌یک سمفونی برای آن ساخت که طبیعی است دستمزد خوبی هم گرفت؛ یا کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان که چند سال قبل پروژه «شوق‌نامه» (موسیقی دوران ایران میانه) را به آقای «محمدرضا درویشی» سفارش دادند. البته این‌گونه کارها نازِ شست هم دارد. اینکه موزیسینی بتواند مدیری از یک نهاد غیرموسیقایی را مجاب کند که روی پروژه‌ای موسیقایی سرمایه‌گذاری کند که انجام آن خود جهشی است در روشن ساختن بخشی مهم از تاریخ موسیقی ایران.

پژوهشکده هنر نیز از جمله نهادهایی است که زیرمجموعه ریاست‌جمهوری قرار دارد و برخی اوقات پژوهش‌های جدی‌تر مرتبط با موسیقی در آنجا کلید می‌خورد؛ یا مجموعه مرکز حفظ آثار و ارزش‌های دفاع مقدس بخشی از بودجه خود را به برگزاری جشنواره سرود و آهنگ‌های مربوط به جنگ اختصاص می‌دهد و از این‌گونه برنامه‌ها حمایت می‌کند و الخ.

در یادداشت بعدی به تشریح بیشترِ این بودجه و اصولاً کلیت بودجه موسیقی خواهم پرداخت و البته مقایسه‌ای خواهم کرد با بودجه بخش‌های دیگر هنری و فرهنگی و برخی از اقلام درآمدی موسیقی در خارج از ایران، به‌خصوص از ناحیه کپی‌رایت.