موسیقی ما - «ارکستر سمفونیک تهران در سال‌های پس از انقلاب و سال‌های جنگ با چنگ و دندان حفظ شد. خوب است، حالا تحقیق کنید و ببینید ارکستر چگونه پابرجا ماند، کجا برنامه اجرا کرد، چقدر تغییر کرد. در سال‌هایی که وضعیت اقتصادی سخت‌تر از امروز بود، با وجودی که برای بیشتر ما امکان رفتن از ایران و کار کردن در اروپا وجود داشت، اما ارکستر ایستاد و تحمل کرد. روزی که همه ما مقاومت کردیم و انعطاف داشتیم، هدف یک چیز بود. آن‌هم اینکه چراغ موسیقی کلاسیک و ارکستر سمفونیک در ایران خاموش نشود. حالا اما توقعات ما از همه‌چیز کوتاه‌مدت و خیلی مادی است. فکر می‌کنیم برای چی باید نوازنده، استخدام رسمی دولت شود؟ ماهانه حقوق بگیرد که هر روز تمرین کند؟ آخرش سالی چند ‌شب کنسرت کلاسیک بدهد؟ همین؟ واقعاً برای بعضی از مدیران فرهنگی این سوال است. سوال که اشکالی ندارد. اما این سوال جواب دارد. این کار ظاهربینی است و ظاهربینی در اداره موسیقی یک کشور خیلی ناجور است. ارکستر سمفونیک فقط یک گروه صدنفره نوازنده نیست. بلکه یک دیسیپلین و یک نظام است.»

اینها بخشی از گفت‌وگوی منتشر نشده‌ی «علیرضا خورشیدفر» -نوازنده‌ی پیشکسوت کنترباس و از قدیمی‌ترین نوازندگانِ ارکستر سمفونیک تهران- است که امروز در روزنامه‌ی «شرق» منتشر شده است. در روزی که یادمانِ او در تالار رودکی برگزار شد و به گفته‌ی «امیرحسین خورشیدفر» -پسرش- همین روزها تولدش است: «‌15 اسفند سالروز تولد پدرم است؛ او در بیش از 40 سال فعالیت هنری‌اش همواره در سمت راست صحنه، یعنی در نزدیک‌ترین مکان به تماشاگران می‌ایستاد.»

در ابتدای مراسم، فیلمِ کوتاهی از فعالیت‌های هنری این استاد پخش شد و نمونه‌اش حضور او در ارکستر «مهرنوازان» به رهبری «فرهاد فخرالدینی» بود. برگزاری آن کنسرت، با جشنِ تولدِ نوازنده‌ی قدیمی همراه بوده که در فیلم آمده بود. فیلم را «امید هاشم‌لو» ساخته است.

در این برنامه، بسیاری از چهره‌های موسیقی حضور داشتند. از «فرهاد فخرالدینی» گرفته تا «شهرداد روحانی»، «هوشنگ کامکار»، «هوشنگ ظریف»، «جاوید مجلسی»، «شهلا میلانی»، «اکبر محمدی»، «علی جعفری پویان»، «نگار خارکن»، «مانی جعفرزاده»، «پیمان میرآقاسی»، هنرجویان هنرستان موسیقی دختران و بسیاری از دوست‌دارن و شاگردانِ او و البته پیروزِ ارجمند -مدیرکل دفتر موسیقی- نیز در این جلسه حضور داشت.

او بار دیگر وعده‌های خود درباره‌ی ارکسترها را تکرار کرد: ‌«کانون موسیقیدانان جوان را راه‌اندازی خواهیم کرد و همچنین سلسله کارگاه‌های موسیقی تجربی را بعد از عید نوروز برگزار می‌کنیم. همچنین مقدمات تشکیل انجمن فیلارمونیک ایران نیز در حال انجام است که به زودی شاهد فعالیت آن خواهیم بود. راه‌اندازی ارکسترها را نیز به گونه‌ای پیش خواهیم برد که وابستگی‌شان به دولت کمتر شود و بخش خصوصی در این زمینه فعالیت جدی‌تری داشته باشد.»

مدیرکل دفتر موسیقی همچنین به لغو کنسرت‌ها و حاشیه‌های اخیر موسیقی ایران ‌نیز واکنش نشان داد و گفت: «این مسائل باید حتماً مرتفع شود و ما انتظار داریم از نهادهای صنفی چون «خانه موسیقی» نیز در این زمینه همکاری و حمایت کنند.» او همچنین به مسأله‌ای اشاره کرد که این روزها شایعه‌اش شنیده می‌شود: «شاید فرصتی نباشد که من در سال جدید در خدمت شما باشم، از این رو از چنین فرصتی استفاده می‌کنم و پیشاپیش سال نو را به شما عزیزان تبریک می‌گویم.»

در ادامه برنامه، گروهی از نوازندگان کنترباس روی صحنه آمدند و قطعاتی را به یاد زنده‌یاد «علیرضا خورشیدفر» برای حاضران اجرا کردند. در بخش دیگری از این برنامه، عباس خسروی از همکاران قدیمی «خورشیدفر» روی صحنه آمد و درباره او گفت: «سال 46 برای اولین بار در ارکستر گل‌ها خورشیدفر را دیدم. او هنوز فارغ‌التحصیل نشده بود، اما به دلیل نیازی که به نوازندگی او داشتند، به همکاری دعوت شده بود و انصافاً هم به خوبی از عهده برآمد. او بعدها پایه ثابت اکثر اجراها و ضبط‌هایی بود که به ساز کنترباس نیاز داشت. از همان لحظه اول آشنایی‌مان، «خورشیدفر» همان لبخند همیشگی‌اش را بر لب داشت که نشان از مردم‌داری و حُسنِ خُلق او بود.»

خسروی ادامه داد: «خورشیدفر در ارکسترهای مختلفی همچون ارکستر رادیو نیز همزمان فعالیت می‌کرد. در چند وقت اخیر برنامه‌ای به رهبری آقای فخرالدینی در شیراز داشتیم که اتفاقاً من با ایشان هم‌اتاق بودم. وقتی به تهران برگشتیم یک امانتی از ایشان نزد من به جای مانده بود و من به خورشیدفر زنگ زدم و گفتم می‌خواهم این امانتی را به دستت برسانم. او پاسخ داد فعلاً که عجله‌ای نیست، حتماً به زودی همدیگر را می‌بینیم؛ و ما چه‌قدر خوش‌خیال بودیم که این موضوع را باور کردیم.»

پیروز ارجمند مدیرکل دفتر موسیقی ارشاد هم درباره‌ی او گفت: «حدود 26 سال قبل که اولین کارم را با خورشیدفر ضبط می‌کردم، با ایشان آشنا شدم. او مثالی از اسطوره انسانیت، اخلاق و موسیقی بود که از ما جوان‌ها حمایت می‌کرد و من هر سوالی داشتم از او و استاد دیگرم آقای جاوید مجلسی می‌پرسیدم. امروز متأسفم که ایشان در میان ما نیست، اما حضور چنین جمعیتی در این مراسم نشان می‌دهد که خورشیدفر کارش را به درستی و اثرگذار انجام داده است.»

در ادامه‌ی مراسم، ارکستری به رهبری «نادر مرتضی‌پور» به روی صحنه آمد و قطعاتی چون «آفتاب عشق» از ساخته‌های خورشیدفر و بخش دوم سمفونی «هفت» بتهوون را اجرا کرد.