موسیقی ما – دبیر انجمن خوانندگان پاپ با حضور در غرفه سایت «موسیقی ما» در بیست و یکمین نمایشگاه مطبوعات و رسانه های جمعی، درباره موضوعاتی چون نامه خوانندگان پاپ به رئیس جمهور، انتقادات به این نامه، واکنش ها و ادامه روند این قبیل تصمیمات گروهی، اظهار نظر کرد.

به گزارش سایت «موسیقی‌ما»، دکتر «محمدرضا کارچی» دبیر انجمن خوانندگان موسیقی پاپ یک هفته پس از انتشار نامه جمعی از خوانندگان پاپ به رئیس جمهور، با حضور در غرفه سایت «موسیقی ما» درباره صحبت ها و خبرسازی های این نامه صحبت کرد و از برخی تلاشها برای دیدار حضور هنرمندان با رئیس جمهور سخن گفت. او در ابتدای سخنانش توضیح داد: «انگیزه مستتر در متن نامه تفکیک موسیقی پاپ و سنتی نبود. یک نامه در ابتدا باید وجوه مثبت و منفی را نشان دهد. یعنی دو کفه ترازو را نشان تبیین کند و درادامه حرفش را بزند. مادامی که کفه‌های ترازو نشان داده نشود، تقویت کفه خیر اتفاق نمی‌افتد. مادامی که درباره عناصر اصلی تشکیل دهنده تبعیض صحبت نکنیم مشخص نمی‌شود که چه اتفاقی بر سر این بخش یا این جنس می‌افتد. چه بسا اگر موسیقی سنتی هم بخواهد درباره تبعیض‌ها حرف بزند، خود را با سینما مقایسه می‌کند. بحث مقایسه‌ای که دراین نامه به آن اشاره شده بود، بحث مشخص شدن تبعیض‌ها بود و برطرف شدن برخی فاصله‌ها. ولی قویا اعلام می‌کنم که هیچ توهینی و هیچ هتکی به ساحت موسیقی سنتی در متن این نامه نبوده است.» محمدرضا کارچی در ادامه افزود: «ما دنبال طلب حقوق بوسیله مورد حمله قرار دادن موسیقی سنتی و غیرمجاز نبوده و نیستیم. ما با دو منظر باید در این رابطه حرف بزنیم. با توجه به اینکه انجمن خوانندگان پاپ را تعداد بیشتری از خواننده ها در برمی‌گیرد، این نامه را تحت نام این انجمن منتشر نکردیم. اگر دقت کنید در ابتدای نامه دقت کنید ذکر شده: «جمعی از خوانندگان پاپ» و اسامی هم کاملا مشخص است. ضمن اینکه من اعتقاد دارم که این نامه می‌توانست ابعاد دیگری را هم در بر بگیرد و شرایط ویژه‌تری را باعث شود. می‌توانست کارشناسانه تر نوشته شود. بله همه این ایرادها وارد است ولی یک چیزی در این بین بوده و هست که به سادگی نباید از آن گذشت. یک گروهی که صاحب یک سری حقوق در جامعه‌اند و اعتقاد دارند با توجه به پتانسیل‌های موجود در فراگیری اجتماعی آثارشان، برخی حقوق از آنها سلب شده. ما بیائیم به همین گزاره فقط نگاه کنیم. گزاره خواستن و گزاره مطالبه کردن حقوق قانونی. »

کارچی خاطر نشان کرد: « شاید این نامه بایستی ادبیات و لحن و متون بیشتری را رعایت و لحاظ می‌کرد. ولی باز هم همان حرف ابتدایی خودم را تکرار می‌کنم. کارشناسان موسیقی باید نکات و بخش‌های برجسته این نامه را مورد توجه قرار دهند و نسبت به آن دقیق شوند. من اعتقاد دارم که اگر نگاه فرصت محور به موسیقی از جنس پاپ بشود، می توان از آن به عنوان بازوری قدرت به نفع نظام استفاده کرد. در جهت اهداف نظام قانونی کشور. در جهت آرمان‌هایی که نظام فرهنگی نظام آنرا تبیین کرده است. سایت «رادیو جوان» بیانیه‌ای مضحک در روزهای گذشته منتشر کرد و در آن عباراتی چون «در جهت اعتلای موسیقی ایران»، «درجهت رشد موسیقی ایران» استفاده شده بود. عباراتی مضحک و در جهت نفوذ و عوام فریبی در تفکرات همه مخاطبان موسیقی ایران. آیا تبلیغ چهره‌ای مثل «شاهین نجفی» که مبانی نظام اسلامی که مبتنی بر دین و ائمه و اطهار و مذهب شیعه است، و این خواننده به آنها بی‌احترامی کرده را می توان «اعتلای موسیقی ایران» لقب داد؟ تبلیغ این فرد در جهت حمایت از موسیقی ایران و فرهنگ این کشور است؟ قطعا ما با چنین رسانه و سایت و شبکه‌ای دافعه داریم. اصلا خط ما جداست. دوستان خود را از هرگونه حمایت شبکه‌های سیاسی مبرا می‌دانند و این موضوع قطعا از سوی ما رد است. اگر جایی هم کمکی به انتشار آثار برخی خواننده‌های داخلی کرده و موزیک شان را پخش کرده، از خلا نبود یک رسانه اینترنتی در سالهای گذشته استفاده کرده‌اند و با همین اسامی و نام‌ها توانسته‌اند خودی نشان دهند. خیلی جاها هم سوء استفاده کرده‌اند. »

دبیر انجمن پاپ ایران در پاسخ به این سوال که در صورتی که پاسخی به این نامه داده نشود، آیا تلاشی برای دیدار حضوری با رئیس جمهور از سوی انجمن خوانندگان پاپ انجام خواهد شد یا خیر، نیز گفت: «یک اتفاقی باید در جامعه و حتی در بین مدیران فرهنگی می‌افتاد که به نظرم این اتفاق افتاده. شاید عدم پاسخگویی نهاد ریاست جمهوری به این دلیل بوده که نامه قوائد یک نامه فوق العاده محترمانه و رسمی به شخص اول یک کشور را نداشت و این ضعف بود. ولی این نامه باید از این منظر دیده و مورد توجه قرار بگیرد که این یک نوع درد دل از سوی جمعی از بهترین هنرمندان موسیقی داخلی بود. یک درد دل دوستانه و خودمانی که این هنرمندان با رئیس جمهور کرده اند. فارغ ازهر نوع قوائد رسمی و ادبی که معمولا در این قبیل مواقع مهم و تعیین کننده است. ولی باید به متن و جنس نامه دقت شود. به خواست‌ها و حقوق قانونی که در متن نامه مطالبه شده است. پیگیر هستیم و شک نکنید که این اتفاق و دیدار خوانندگان با رئیس جمهور اتفاق خواهد افتاد. آقای رئیس جمهور در نطق خود بارها اعلام کردند که باید مدیریت فرهنگی کشور را به دست همین هنرمندان داد. حتی در نطق‌های تلویزیونی‌شان اعلام کردند که کارشناسانی که سررشته‌ای از هنر ندارند هرگز نباید برای هنرمندان تصمیم بگیرند. از کجا معلوم آقای رئیس جمهور تلاش یا اقدامی برای بهتر شدن اوضاع نکرده اند؟ من فکر می کنم این اتفاقات و تلاشها شاید در سکوت خبری در حال انجام است و ایشان در پی موقعیتی هستند که بتوانند به این موضوع مفصلا بپردازند. نکته مهمی را درباره این نامه اشاره کنم که نامه خواننده‌های پاپ به آقای رئیس جمهور محترم، نامه گلایه و شکایت نبود. نامه در خصوص ممنوع الکاری نبود. برخی از مدیران فرهنگی اعلام کرده بودند که برخی خواننده ها بخاطر پخش آثارشان از شبکه ها و سایت ها مشکلاتی در ادامه فعالیت هایشان بوجود آمده است. نگاه نامه این بود که قشری از جامعه که مخاطبان زیادی از جامعه ایرانی را دارند خواسته ای داشتند و آنرا عنوان کرده‌اند.»

کارچی در انتهای صحبت‌هایش نیز درباره مانیفست و زمان ثبت و آغاز به کار انجمن خوانندگان پاپ متذکر شد: «ما درخواست‌هایی جهت ثبت قانونی به وزارت کشور و نیروی انتظامی و وزارت ارشاد فرستاده ایم و این موضوع برای نزدیک شدن به مرحله تکمیل، کمی زمان بر است. این موضوع در حال پیگیری هستیم. ولی مهم این است که ساختاری که در چهارچوب مانیفست این انجمن مورد توجه است، رشد و اعتلای موسیقی ایرانی و اسلامی است که بتواند خوراک فرهنگی سالمی را در اختیار جوان ایرانی قرار دهد.»