موسیقی ما - نخستین فستیوال بین‌المللی موسیقی معاصر تهران از روز گذشته به‌طور رسمى فعاليت خود را آغاز كرد و تعدادى از گروه‌ها با حضور در اين بخش، به توضيح و تشريح اتفاقاتى پرداختند كه قرار است مخاطب در كنسرت‌شان با آنها روبه‌رو شود.
 
به گزارش «موسيقى ما»، در اولین روز از این فستیوال، برنامه‌ها به دو محور سمینارها و مقالات در خانه هنرمندان ایران و اجرا در بنیاد لاجوردی معطوف شده بود كه حمیدرضا اردلان، مشاور علمی فستیوال بین‌المللی موسیقی معاصر تهران درباره اين سمينارها گفت: «نکته بنیادین این سمینار بحثِ میان‌رشته‌ای آن است. ما موسیقی را به عنوان یک موضوع منتزع شرح نمی‌دهیم. بنابراین سمینار این نگاه جدید را مطرح می‌کند که باید موسیقی درون‌رشته‌ای عرضه شود. موزیسین‌ها می‌گویند آیین موسیقی است و هنرمند دیگری در دیگر رشته‌های هنری همین نظر را دارد. ما سعی می‌کنیم در این سمینارها این جهت‌گیری را مورد پرسش قرار دهیم.»
 
در ادامه برنامه فرخزاد لایق مقاله آروین صداقت‌کیش را به نمایندگی از او در جمع تخصصی مخاطبان موسیقی معاصر ارائه كرد و گفت: «اصل این مقاله در شماره 50 نشریه «ماهور» ارائه شده كه در دو نقطه رویکرد ماقبل از آشنایی ما با فرهنگ غرب اتفاق افتاده است. صداقت‌کیش معتقد است ما با رویکرد الحاق روبه‌رو هستیم که این دوره اول است و نگاه سطحی به هویت در آن صورت می‌گیرد. دوره دومی که صداقت‌کیش به آن اشاره دارد، به نظر بنده عمیق‌تر است و مى‌توان در هنرمندانی مثل کیاوش صاحب‌نسق این اتفاق را دید كه کاملاً در آن‌ها درونی شده است. به نظر من به جای ژرف شدن ساختارهای هویت وارد دوره‌ای به نام الصاق هویت شده‌ایم.»
 
عاطفه عینعلی یکی دیگر از افرادی بود که مقاله خود را ارائه كرد و در قسمتی از سخنانش گفت: «مقاله من با توجه به دستگاه سه‌گاه ارائه شده است. من به دنبال کارهایی که در اين زمينه انجام شده رفتم و در اولین برخورد با هارمونی به نوشته‌ای از «علینقی وزیری» در سال 1314 برخوردم. در ادامه از روش آمارگیری استفاده کردم تا بر من ثابت شود و به نتیجه‌ای جامع و درست در این زمینه برسم.»
 
کاوه کشاورز در ادامه سمینار درباره اجراى خود گفت: «موضوع من حوزه‌های وسیعی از پزشکی و موسیقی را در بر می‌گیرد. ما می‌خواهیم راجع به موسیقی‌ای صحبت کنیم که روی سیستم فوق‌ادراکی ما تأثیر می‌گذارد. محدوده شنیداری انسان بین 20 تا 20هزار هرتز است و با توجه به برگزاری نخستین فستیوال موسیقی معاصر تهران، باید عرض کنم این نظریه برای اولین بار است که ارائه می‌شود و تولد این پروژه همزمان با تولد این فستیوال است. ما قصد داشتیم با ارائه این نظریه در آی.سی.یو یا حتی زمانی که بیماران در کما هستند، بتوانیم از طریق القاء چرخه خواب و بیداری، بیماران را به هوشیاری برسانیم. موسیقی آن نوشته شده و آماده است كه امیدوارم روزی این اتفاق اجرایی شود.»
 
در ادامه، نیل واندرلین پیرامون موسیقی، تئاتر و سینما در قرن 20 صحبت کرد و پس از آن کیوان آقامحسنی نقدی بر گفتمان تاریخ محور مطالعات اتنوموزیکولوژی را مطرح کرد. در انتهاى برنامه هم استانیسلاو سوکورا، مقاله‌ای با عنوان «چگونه یک پروژه هنری کارآمد و خوب را تعریف کنیم؟» ارائه کرد.