موسیقی ما - «ارامنه ارمنستان و ایران با یکدیگر برادر هستند و فرهنگ نزدیکی دارند.» اینها را «جیوان» شب گذشته در کنسرتش گفت. بالاخره طلسم شکست و نوازنده شهیرِ دودوک، «جپوان گاسپاریان» به همراه اعضای گروهش در برج میلاد تهران به اجرای برنامه پرداخت. کنسرتی که می‌توانست سالِ گذشته برگزار شود؛ اما بیماریِ‌ نوازنده‌ای که همچنان در 90 سالگی با شور و هیجان می‌نوازد، مانع از آن شد. امسال هم قرار بود دو اجرا داشته باشد که به علت درگذشت رییس مجمع تشخیص مصلح نظام به یک اجرا تغییر پیدا کرد. «گاسپاریان» اما خیلی خوب متوجه این ماجرا بود و به همین خاطر در ابتدای برنامه‌اش، فوت آیت‌الله رفسنجانی را به مخاطبان برنامه‌اش تسلیت گفت.
 
کنسرت «جیوان» که می‌توان آن را مهم‌ترین برنامه جشنواره‌ی امسال دانست، مهمانانی هم داشت؛ از «علی مرادخانی» معاون امور هنری وزارت ارشاد گرفته تا «حمیدرضا نوربخش» مدیر سی و دومین جشنواره موسیقی فجر و مدیرعامل خانه موسیقی، «بهرام جمالی» مدیرعامل انجمن موسیقی ایران و «تهمورس پورناظری» آهنگساز و نوازنده تنبور.
 
این برنامه اما با تاخیر آغاز شد. پیش از این کنسرت، همایشی در برجِمیلاد برگزار شده بود که باعث شد، سالن را با 80 دقیقه تاخیر به مسوؤلان جشنواره بدهند. از آن طرف هم کسانی که بلیت‌های شبِ اول اجرا را خریداری کرده بودند، با سرگردانی بسیاری مواجه شدند.
 
در بخش ابتدایی این کنسرت، گاسپاریان به همراه سه نوازنده دودوک روی صحنه آمد و چند قطعه بی‌کلام را اجرا کردند. از جمله قطعاتی که در این بخش اجرا شد می‌توان به «ساری گلین» اشاره کرد. پیش از این، اجرای این قطعه را در کنسرتِ «به تماشای آب‌های سفید» در همراهی با «حسین علیزاده» از او شنیده بودیم.
 
«جیوان» پیش از این در گفت‌وگو با سایتِ موسیقی ما اعلام کرده بود که تصمیم داشته تا برنامه‌ای شاد اجرا کند؛ اما به احترام اتفاقی که برای ایرانیان افتاده، در رپرتوار خود تغییراتی خواهد داد و به همین خاطر، بیشتر قطعاتی که اجرا کرد، حال و هوای غمگینی داشتند.
 
در ادامه‌ی برنامه اما نوازنده‌ای که تار و گیتار می‌نواخت و همچنین یک نوازنده سازهای کوبه‌ای به گروه اضافه شدند و قطعات رنگ و بوی بهتری پیدا کرد. «جیوان» در کنسرت شب گذشته‌اش، هم «گلادیاتور» را نواخت و هم قطعه محبوبش «ماما» را و همچنین چند قطعه باکلامِ‌ دیگر که خودش خواند و اجرایشان کرد. او اما در پایان یک اتفاق ویژه نیز برای دوستدارانش تدارک دیده بود و به همراه یکی از نوازندگان دیگر دودوک با سازهای خود صدایی مانند آواز و چهچهه پرندگان ایجاد کردند که با استقبال و تشویق مخاطبان همراه بود.