موسیقی ما – اکران مردمی فیلم‌سینمایی «بیست و یک روز بعد» به کارگردانی «سید محمدرضا خردمندان»با حضور «مهدی یراحی» و عوامل این فیلم 23 مرداد در پردیس کوروش و طی 3 سانس برگزار شد. اکران مردمی بیست و یک روز بعد در حالی برگزار شد که هفته گذشته قطعه و موزیک ویدئوی این فیلم با صدای مهدی یراحی و ترانه و ملودی «امیرعلی بهادری» و تنظیم «هومن نامداری» در فضای مجازی منتشر شد و بازتاب‌های زیادی برای عواملش به دنبال داشت.
 
استقبال دوستداران یراحی از این کار باعث شد تا سانس سوم اکران بیست و یک روز بعد، یکی از شلوغ‌ترین شب‌های پردیس کوروش باشد. چون حدوداً بیش از 400 مخاطب مهدی یراحی در این سالن حضور پیدا کردند و با خواننده محبوبشان و همچنین امیرعلی بهادری عکس یادگاری گرفتند. این دو هنرمند هم با تمامی افراد حاضر دقایقی را هم‌کلام شدند و لحظات جالبی را در کنارشان ثبت کردند. این روند با نیروهای حراست، برگزارکنندگان مراسم و فرهاد گوی‌آبادی، مدیربرنامه‌های مهدی یراحی، با نظم برگزار شد.
 
 

• * مهدی یراحی بسیار دوست داشتنی و خاکی و از جنس ما و مردم است

 پیش از آغاز اکران فیلم، مهدی یراحی در صحبت با دوستدارانش از آنها خواست که به خاطر او برای این اثر سینمایی تبلیغ کنند و همچنین وعده برگزاری کنسرت بیست و یک روز بعد را برای روز بیست شهریور در فضای باز برج میلاد داد. همچنین «محمدرضا شفّاه»، تهیه‌کننده این فیلم سینمایی هم در سالن گفت:«پیش از این فیلم آشنایی با مهدی یراحی نداشتم و از شما هم کمتر او را می‌شناختم و فرصت نداشتم که از همین فاصله‌ها هم او را ببینم. اما الان که از شما بیشتر او را می‌شناسم به هواداران مهدی یراحی می‌گویم که هوادار هنرمند خوبی هستید. چون بسیار دوست‌داشتنی و خاکی و از جنس ما و مردم است.»
 
پس از صحبت‌های مهدی یراحی، محمدرضا خردمندان و محمدرضا شفّاه در داخل سالن اکران فیلم آغاز شد و همزمان این خواننده در بیرون سالن ثبت با عکس با دوستدارانش را آغاز کرد.
 
 

• * این فيلم خلاف جهت جريان سطحى معمول بازار اين روزهاى سينماى ايران ساخته شده است

 مهدی یراحی در جریان اکران مردمی این فیلم گفتگوی کوتاهی با خبرنگار «موسیقی ما» داشت و گفت:«هر خلاف جهتى خوب نيست! اما فيلم بيست و يك روز بعد هم خلاف جهت جريان سطحى معمول بازار اين روزهاى سينماى ايران ساخته شده و هم خوب است. قطعاً به برجسته ترين آثار هنرى جهان هم نقد وارد است اما در روزگار ما همين كه بتوان اثرى را در زمره آثار هنرى قرار داد خود امرى است كيميا!»
 
او سپس نظر خود درباره کارگردان این فیلم را اینطور بیان کرد:«فيلم بيست و يك روز بعد، فارغ از پرداختى (در اكثر لحظات فيلم) مناسب، موقعيت‌هاى خوب و بازى هاى روان، بيش از هر چيز از موضوع و نگاه انسانی‌اش بهره مى‌برد و به دور از موج سوارى در انتخاب سوژه و اُوِر بودنِ پرداخت‌هاى معمول بازارى پسند اين روزها، نويد ظهور و حضور كارگردانانى جوان و نيك آتيه را به سينماى ايران مى‌دهد. اين امر جامعه هنرى و مخاطب جدىِ سينما را به ادامه راه بزرگانى چون نادرى‌، بيضايى، مهرجويى‌، فرهادى و كيارستمى و... اميدوار مى‌كند. كارگردانان جوانى همچون مهدويان، روستايى، آبيار، جليلوند، خردمندان و... كه صد البته راهى بس نا هموار و پر زحمت در ابتداى مسير حرفه‌اى‌شان بر گزيده‌اند. روشن است اين دست كارگردانان تازه نفس، از آغاز اين مسير تا نيل به جايگاه بزرگانى كه پيش‌تر نام بردم به صبر، تحمل و اراده‌اى فولادين نيازمندند.»
 
 

• * می‌دانستیم او با نوع نگاه و نوع خواندنش آن جنس موسیقی که می‌خواهیم را تولید می‌کند

در ادامه سراغ محمدرضا خردمندان رفتیم و او ابتدا درباره همکاری با مهدی یراحی و امیرعلی بهادری به «موسیقی ما» گفت:«من یکی از مخاطبان مهدی یراحی بودم و صدا و استایل خواندن و انتخاب‌های خوبش در شعر را دوست داشتم. از ابتدا نمی‌دانستیم قرار است با مهدی کار کنیم و در زمان ساخت فیلم، روزهایی بود که خودم ماشین می‌آوردم و شب به تنهایی باز می‌گشتم تا بتوانم موسیقی گوش کنم. آن زمان در ماشین آلبوم «آینه قدی» را گوش می‌کردم و جنس قطعاتش را دوست داشتم و به من آرامش می‌داد. پس از اتمام تولید فیلم تصمیم گرفتیم یک قطعه و یک موزیک ویدئو بسازیم و همان موقع به یاد مهدی یراحی افتادم. چون می‌دانستیم او با نوع نگاه و نوع خواندنش آن جنس موسیقی که می‌خواهیم را تولید می‌کند. با مهدی قرار گذاشتیم و در سالن فیلم را دیدیم و سپس به من نگاه کرد و دیدم چشمانش خیس است. او گفت من مخاطب فیلمت هستم و با دلم می‌آیم و هر کاری بتوانم انجام می‌دهم. احساس کردم آن اتفاقی که می‌خواهم رخ می‌دهد و یک اثر دلی تولید می شود. چون کلاً دوست ندارم کار سفارشی انجام بدهم و می خواهم هر اثری که تولید می شود برای دل آن هنرمند باشد تا به فیلم هم چیزی اضافه کند. حدود یک ساعت با مهدی صحبت کردم و دیدم که چقدر حس و دیدگاهش نزدیک به من و فیلم است. همان لحظه اتودهایی زد و ایده‌هایی داد و باعث شد تا مطمئن شوم که انتخابمان درست بوده است. امیرعلی بهادری در ادامه وارد پروژه شد و شعر و ملودی ساخته شد و مهدی یراحی کار را آغاز کرد. او خیلی با این کار کلنجار رفت و به خاطر دارم اولین نسخه ای که از این قطعه ساخت، خیلی خوب بود و به او گفتم خوب است. اما مهدی می گفت هنوز راضی نیستم و این دقت نظر او تا حدی بود که می خواستم کار را تحویل بگیرم اما همچنان ادامه می داد! مهدی یراحی با تعصب عجیبی روی این آهنگ کار کرد و به پایان رساند اما در مسیری که طی کرد این اثر رشد خیلی خوبی داشت. در ادامه هم «سپهر وکیلی» به جمع ما اضافه شد و با هم فیلم را دیدیم و راجع به کلیپ صحبت کردیم. من و مهدی و آقای شفاه و سپهر وکیلی و سید علی طباطبایی و باقی دوستان درباره ویدئوی این کار گپ زدیم و نهایتاً به این نتیجه رسیدیم که از اِلِمان‌های خود فیلم استفاده کنیم. در نهایت به این شکل شد که مهدی یراحی آینده، مرتضی در فیلم بیست و یک روز بعد می‌شود و امیدوارم این اثر و موزیک ویدئوی آن مورد پسند مخاطبان قرار بگیرد.»
 

• * این ترانه کاملاً تصویری آغاز می‌شود و تصویر کاملاً سینمایی دارد

 او سپس در مورد ترانه این اثر که تصویر دارد و فضای فیلم را تداعی می کند هم گفت:«همین الان با امیرعلی بهادری صحبت می کردم و او گفت در شش هفت نقطه فیلم نتوانستم خودم را کنترل کنم و اشک ریختم و احساس نزدیکی زیادی با این قصه داشتم. او گفت تمام تلاشم را کردم تصویری از خود فیلم در ترانه بسازم و اگر دقت کنید این ترانه کاملاً تصویری آغاز می‌شود و تصویر کاملاً سینمایی دارد. برخلاف مدخل اغلب ترانه‌ها که انتزاعی شروع می‌شود اما می بینیم این ترانه در عین حفظ استقلال، شروع کاملاً سینمایی دارد. به عبارت دیگر این آهنگ در عین استقلال، کاملاً در کنار فیلم است و هر کسی که آهنگ را گوش می‌کند و سپس به تماشای فیلم می‌نشیند، تمامی بندهای ترانه برایش معنا می شود»
 
خردمندان در زمینه تعامل خواننده ها و اهالی موسیقی با آثار سینمایی طی سال های اخیر چنین دیدگاهی داشت:«اگر هنر را یک مجموعه واحد ببینیم، می توانیم در این وحدت همه هنرها را کنار هم جمع کنیم.به خصوص سینما که قابلیت فراوانی برای کنار هم قرار دادن سایر هنرها دارد.  یک فیلم پیش از ساخته شدن به ادبیات نیاز دارد. زمانی هم که ساخته می شود نیاز به پوستر پیدا می کند و طراحی پوستر شامل گرافیک و ترکیب بندی می شود. هنر عکاسی هم در طول اثر قرار دارد. این دایره همینطور ادامه پیدا می کند و هنرهای دیگر نظیر موسیقی که به شدت تأثیرگذار است به این مجموعه اضافه می شود. تعجب می کنم که چرا طی چند سال اخیر تعامل خوانندگان و موزیسین های خوب ما با سینما بیشتر شده و باید زودتر رخ می داد. این تعامل زیبا می تواند به بار احساسی فیلم ها هم کمک کند و باعث ایجاد یک پیش زمینه برای مخاطب می شود. این دو هنر مکمل همدیگر هستند و می توانند به نفع ماندگاری یک اثر در کنار هم قرار بگیرند.»
 
این کارگردان نهایتاً بابت عدم استفاده از موسیقی در برخی فیلم ها چنین دیدگاهی داشت:«این سلیقه هر هنرمندی است و من نفی نمی کنم اما جنس فیلمی که من ساخته بودم جنس موسیقی مهدی یراحی را می طلبید.»
 
در ادامه عکس‌های «لیلی شاهوردی» از اکران مردمی این فیلم را می‌بینید: