با روایت ماجرای شیمیایی شدن یک خواننده در حلبچه
مراسم تجلیل از اعضای ارکستر سمفونیک در دوران دفاع مقدس برگزار شد
موسیقی ما - مراسم تجلیل از اعضای ارکستر سمفونیک تهران در دوران دفاع مقدس با عنوان «سازهای خاکی» شامگاه ۲۸ مهرماه با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و هنرمندانی چون «شاهین فرهت» دبیر سی و چهارمین جشنواره موسیقی فجر، «سید محمد میرزمانی» رییس هیات مدیره خانه موسیقی، «علی اکبر صفی پور» مدیرعامل بنیاد رودکی و... در تالار وحدت تهران برگزار شد. این مراسم در حالی برگزار شد که در زمان جنگ چهار نفر از هنرمندان ارکستر به دلیل عوارض شیمیایی به شهادت رسیدند. همچنین در در بخشی از این مراسم ویدیویی با سخنان برخی دست اندر کاران اجراهای ارکستر سمفونیک تهران در جبههها پخش شد که قسمتی از این ویدیو به تماس تصویری با مهرداد کاظمی اختصاص داشت. کاظمی از خوانندگان این گروه بوده که در حلبچه شیمیایی میشود و حالا عمل پیوند ریه انجام داده اشت. او که به دلیل بیماری خود نتوانسته بود در این مراسم حاضر شود در این کلیپ اظهار کرد: «ای کاش حالم بهتر بود و میتوانستم به این مراسم بیایم و بخوانم.»
«محمد گلریز» ـ خواننده دوران دفاع مقدس ـ در این مراسم به خواندنِ متنی پرداخت که در آن آمده بود: «با سلام و درود به روان پاک شهیدان منجمله شهدای هنرمند عرصه دفاع مقدس و انقلاب که با نثار جان خود امنیت و آرامش را به کشورمان هدیه نمودند. با وقوع انقلاب شکوهمند اسلامی، در تمام زمینهها تحولات و دگرگونیهایی به وجود آمد به ویژه در موسیقی. هنرمندان ما نمی دانستند که چه ملودی و آهنگی را باید بسازند که در راستای انقلاب باشد ولی با شروع جنگ تحمیلی جرقه موسیقی حماسی و به عبارتی دفاع مقدس در ذهن هنرمندان متعهد تجلی پیدا کرد و نظر مثبت حضرت امام خمینی (ره) درباره سرود شهید مطهری مهر تاییدی بود بر موسیقی پس از انقلاب و موجب شد هنرمندان با شوق بیشتری به خلق آثار حماسی بپردازند.»
در ادامهی این متن آمده بود: «همان طور که مستحضر هستید از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۷ یکی از شکوفاترین سالهایی بود و اهالی عرصه هنر و موسیقی کارهای با ارزشی را به وجود آوردند که برخی از آنها ورد زبان مردم و رزمندگان میشد. مردم با شنیدن آنها احساس غرور و سربلندی میکردند. از همه مهم تر اینکه هنرمندان با حضور خود در جبههها و اجرای کنسرتهای میدانی روحیهای دو چندان به رزم آوران خود میدادند و با اسلحه هنر، هنرمندانه به یاری سربازان میشتافتند و وجود این عزیزان در کنار رزمندگان ایجاد همدلی و وحدت میکرد. امیدوارم این مهم در جشنوارههایی همچون دفاع مقدس و فجر با خلق موسیقیهای حماسی ادامه پیدا کند. در حال حاضر ما در معرض شدیدترین هجمههای فرهنگی قرار داریم که هزینههای گزافی برای آن میشود که بخشی از آن صرف موسیقیهای آنچنانی و بی محتوا میشود. مقام معظم رهبری به کرات به مسولان فرهنگی کشور هشدار دادهاند و مکررا تاکید داشتهاند که مردم به ویژه جوانان در معرض این خطر قرار دارند، اما متاسفانه در چند سال اخیر نه تنها گام موثری برداشته نشد بلکه با بها دادن به آثار سبک و مبتذل چه در بعد کلام و ملودی و چه اجرا ضربات قابل توجهی به موسیقی وارد شد و بعضا مردم و قشر جوان ما از این ارزشها دور شدند که امیدوارم مسئولان محترم بیش از پیش به این مهم میپردازند. ما در سال های قبل این توفیق را داشتیم که در وزارت ارشاد جشنوارههایی را مانند جشنوارههای موسیقی مقاومت، دفاع مقدس و جشنواره ۹ دی برگزار کنیم، بودجه خوبی هم تعلق میگرفت. اما متاسفانه چند سالی است که خبری نیست و هروقت هم از مسوولان بلند پایه کشورمان درباره این جشنوارهها سوال میکنیم میگویند پول نداریم.»
او همچنین به این مساله اشاره کرد که ما جشنواره فجر را داریم و همانطور که از نامش پیداست باید در این جشنواره در کنار موسیقیهای دیگر، موسیقیای را اجرا کنیم که مردم را به یاد فجر انقلاب بیاندازد. اما چند سالی است که اصلا شعر و آهنگ و سرودی که یادآور جشن فجر انقلاب اسلامی در ذهن مردم باشد، نیست. من به طنز گفتهام اسم این جشنواره را عوض کنید. این جشنواره به نام انقلاب است و به کام دیگران.
گلریز در ادامه به بیان خاطرهای از امام خمینی (ره) پرداخت و گفت: «سال ۵۹ بود که ما در رابطه با سرود شهید مطهری به اتفاق آقایان راغب، میرزاده، سبزواری و شهبازیان خدمت حضرت امام (ره) رسیدم. ایشان در آن زمان در دربند اسکان داشتند. در آن زمان در طبقه پایین مرحوم حاج احمد آقا به ما گفتند از آنجایی که امام کسالت دارند صحبتهایی را از جانب ایشان به ما میگویند. صحبتهای بسیار خوب و جالبی بود و نتیجه این بود باید کاری بسازید که همه مردم بتوانند با این سرودها پیوند پیدا کنند. ما به طبقه بالا رفتیم. اتاق نسبتا بزرگی بود. در گوشه اتاق امام با لباس نسبتا راحتی نشسته بودند. تسبیحی در دستشان بود و رادیوی کوچک آنجا بود. حاج احمد آقا در آستانه در ورودی همه ما را با نام و شغل معرفی کردند. حضرت امام هم مشتاقانه گوش میدادند. گوینده همراه ما بود اما فضای معنوی آنجا ما را گرفته بود و نمیتوانستیم صحبت کنیم. بالاخره رفتیم و یکی یکی دست امام خمینی (ره) را بوسیدیم. من آخرین نفری بودم که دست ایشان را بوسیدم. گفتم برگردم و یک بار چهره ملکوتی ایشان را ببینم وقتی برگشتم دیدم دستانشان را بالا کردند و شنیدم دوبار این جمله از دهان مبارکشان بیرون آمد «خدا در پناه اسلام حفظتان کند». باور کنید این تاکید حضرت امام و پذیرفتن ما نزد ایشان شکوفایی بسیار تازهای در موسیقی به وجود آورد که آثار آن را در دوران دفاع مقدس دیدیم؛ اما الان موسیقیهایی پخش میشود که من به عنوان عضو کوچکی از جامعه موسیقی متاسف هستم.»
سید محمد مجتبی حسینی ـ معاون امور هنری وزارت ارشاد ـ نیز در این مراسم متنی ادبی را قرائت کرد و گفت: «هنر آیینه صادقی است که ما را به ما و به فردا نشان میدهد. امشب در یکی از شبهای چهلمین سالگرد انقلاب اسلامی گرد آمدهایم به تماشای تصویری غرور آفرین و افتخار انگیز از برادران هنرمندان؛ آنان که به سلاح نغمه و نوا رشادتهای برادران و خواهران خود را با خشک سیمی، خشک چوبی، خشک پوست در قالب هنر موسیقی خلق کردند. ارکستر سمفونیک تهران در بیش از سه دهه گذشته نوای وحدت تمام مردم ایران را از فاو تا حلبچه نواخت. برخی عزیزان این ارکستر به افتخار جانبازی نائل آمدند و برخی در کنار ما نیستند اما کاروان هنر همچنان یک صدا برای عزت ایران اسلامی میخواند و مینوازد.»
همچنین در بخش دیگر این مراسم «رضا جعفری بهنام» صدا بردار ارکستر سمفونیک تهران در دوران دفاع مقدس ـ درباره اولین برنامه این ارکستر در جبهه گفت: «اولین برنامه را برای تعدادی از رزمنده های حاضر در جبهه داشتیم اما با توجه به سختیهای کار بازخوردی که مدنظر داشتیم صورت نگرفت. وقتی به تهران برگشتیم با فضای جبهه بیشتر آشنا شده بودیم و ارکستر را محدودتر کرده و سازهایی انتخاب کردیم که با شرایط جبهه سازگاری داشته باشد که شامل سازهای بادی و کوبهای و گروه کر و خوانندهها میشد. سپس با ۳۰ نفر از اعضا به اهواز برگشتیم و تا پشت جبهه سوسنگرد حضور پیدا کردیم. کم کم مشکلات آسانتر شد و بچه ها با منطقه مانوس شده و با عشق کار می کردند و زندگیشان شده بود جبهه. چیزی که ما با چشم در جبهه ها می دیدیم تاثیر حضور ما در روحیه رزمندگان بود به طوری که که خیلی از فرماندهان هم اسم گروه را گروه «روحیه» گذاشتند.»
همچنین توسط تعدادی از نوازندگان آن دوران ارکستر سمفونیک تهران و گروه کر قطعاتی برای حاضران اجرا شد. در پایان این برنامه نیز از هنرمندان ارکستر سمفونیک تهران در دوران دفاع مقدس تجلیل شد.
«محمد گلریز» ـ خواننده دوران دفاع مقدس ـ در این مراسم به خواندنِ متنی پرداخت که در آن آمده بود: «با سلام و درود به روان پاک شهیدان منجمله شهدای هنرمند عرصه دفاع مقدس و انقلاب که با نثار جان خود امنیت و آرامش را به کشورمان هدیه نمودند. با وقوع انقلاب شکوهمند اسلامی، در تمام زمینهها تحولات و دگرگونیهایی به وجود آمد به ویژه در موسیقی. هنرمندان ما نمی دانستند که چه ملودی و آهنگی را باید بسازند که در راستای انقلاب باشد ولی با شروع جنگ تحمیلی جرقه موسیقی حماسی و به عبارتی دفاع مقدس در ذهن هنرمندان متعهد تجلی پیدا کرد و نظر مثبت حضرت امام خمینی (ره) درباره سرود شهید مطهری مهر تاییدی بود بر موسیقی پس از انقلاب و موجب شد هنرمندان با شوق بیشتری به خلق آثار حماسی بپردازند.»
در ادامهی این متن آمده بود: «همان طور که مستحضر هستید از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۷ یکی از شکوفاترین سالهایی بود و اهالی عرصه هنر و موسیقی کارهای با ارزشی را به وجود آوردند که برخی از آنها ورد زبان مردم و رزمندگان میشد. مردم با شنیدن آنها احساس غرور و سربلندی میکردند. از همه مهم تر اینکه هنرمندان با حضور خود در جبههها و اجرای کنسرتهای میدانی روحیهای دو چندان به رزم آوران خود میدادند و با اسلحه هنر، هنرمندانه به یاری سربازان میشتافتند و وجود این عزیزان در کنار رزمندگان ایجاد همدلی و وحدت میکرد. امیدوارم این مهم در جشنوارههایی همچون دفاع مقدس و فجر با خلق موسیقیهای حماسی ادامه پیدا کند. در حال حاضر ما در معرض شدیدترین هجمههای فرهنگی قرار داریم که هزینههای گزافی برای آن میشود که بخشی از آن صرف موسیقیهای آنچنانی و بی محتوا میشود. مقام معظم رهبری به کرات به مسولان فرهنگی کشور هشدار دادهاند و مکررا تاکید داشتهاند که مردم به ویژه جوانان در معرض این خطر قرار دارند، اما متاسفانه در چند سال اخیر نه تنها گام موثری برداشته نشد بلکه با بها دادن به آثار سبک و مبتذل چه در بعد کلام و ملودی و چه اجرا ضربات قابل توجهی به موسیقی وارد شد و بعضا مردم و قشر جوان ما از این ارزشها دور شدند که امیدوارم مسئولان محترم بیش از پیش به این مهم میپردازند. ما در سال های قبل این توفیق را داشتیم که در وزارت ارشاد جشنوارههایی را مانند جشنوارههای موسیقی مقاومت، دفاع مقدس و جشنواره ۹ دی برگزار کنیم، بودجه خوبی هم تعلق میگرفت. اما متاسفانه چند سالی است که خبری نیست و هروقت هم از مسوولان بلند پایه کشورمان درباره این جشنوارهها سوال میکنیم میگویند پول نداریم.»
او همچنین به این مساله اشاره کرد که ما جشنواره فجر را داریم و همانطور که از نامش پیداست باید در این جشنواره در کنار موسیقیهای دیگر، موسیقیای را اجرا کنیم که مردم را به یاد فجر انقلاب بیاندازد. اما چند سالی است که اصلا شعر و آهنگ و سرودی که یادآور جشن فجر انقلاب اسلامی در ذهن مردم باشد، نیست. من به طنز گفتهام اسم این جشنواره را عوض کنید. این جشنواره به نام انقلاب است و به کام دیگران.
گلریز در ادامه به بیان خاطرهای از امام خمینی (ره) پرداخت و گفت: «سال ۵۹ بود که ما در رابطه با سرود شهید مطهری به اتفاق آقایان راغب، میرزاده، سبزواری و شهبازیان خدمت حضرت امام (ره) رسیدم. ایشان در آن زمان در دربند اسکان داشتند. در آن زمان در طبقه پایین مرحوم حاج احمد آقا به ما گفتند از آنجایی که امام کسالت دارند صحبتهایی را از جانب ایشان به ما میگویند. صحبتهای بسیار خوب و جالبی بود و نتیجه این بود باید کاری بسازید که همه مردم بتوانند با این سرودها پیوند پیدا کنند. ما به طبقه بالا رفتیم. اتاق نسبتا بزرگی بود. در گوشه اتاق امام با لباس نسبتا راحتی نشسته بودند. تسبیحی در دستشان بود و رادیوی کوچک آنجا بود. حاج احمد آقا در آستانه در ورودی همه ما را با نام و شغل معرفی کردند. حضرت امام هم مشتاقانه گوش میدادند. گوینده همراه ما بود اما فضای معنوی آنجا ما را گرفته بود و نمیتوانستیم صحبت کنیم. بالاخره رفتیم و یکی یکی دست امام خمینی (ره) را بوسیدیم. من آخرین نفری بودم که دست ایشان را بوسیدم. گفتم برگردم و یک بار چهره ملکوتی ایشان را ببینم وقتی برگشتم دیدم دستانشان را بالا کردند و شنیدم دوبار این جمله از دهان مبارکشان بیرون آمد «خدا در پناه اسلام حفظتان کند». باور کنید این تاکید حضرت امام و پذیرفتن ما نزد ایشان شکوفایی بسیار تازهای در موسیقی به وجود آورد که آثار آن را در دوران دفاع مقدس دیدیم؛ اما الان موسیقیهایی پخش میشود که من به عنوان عضو کوچکی از جامعه موسیقی متاسف هستم.»
سید محمد مجتبی حسینی ـ معاون امور هنری وزارت ارشاد ـ نیز در این مراسم متنی ادبی را قرائت کرد و گفت: «هنر آیینه صادقی است که ما را به ما و به فردا نشان میدهد. امشب در یکی از شبهای چهلمین سالگرد انقلاب اسلامی گرد آمدهایم به تماشای تصویری غرور آفرین و افتخار انگیز از برادران هنرمندان؛ آنان که به سلاح نغمه و نوا رشادتهای برادران و خواهران خود را با خشک سیمی، خشک چوبی، خشک پوست در قالب هنر موسیقی خلق کردند. ارکستر سمفونیک تهران در بیش از سه دهه گذشته نوای وحدت تمام مردم ایران را از فاو تا حلبچه نواخت. برخی عزیزان این ارکستر به افتخار جانبازی نائل آمدند و برخی در کنار ما نیستند اما کاروان هنر همچنان یک صدا برای عزت ایران اسلامی میخواند و مینوازد.»
همچنین در بخش دیگر این مراسم «رضا جعفری بهنام» صدا بردار ارکستر سمفونیک تهران در دوران دفاع مقدس ـ درباره اولین برنامه این ارکستر در جبهه گفت: «اولین برنامه را برای تعدادی از رزمنده های حاضر در جبهه داشتیم اما با توجه به سختیهای کار بازخوردی که مدنظر داشتیم صورت نگرفت. وقتی به تهران برگشتیم با فضای جبهه بیشتر آشنا شده بودیم و ارکستر را محدودتر کرده و سازهایی انتخاب کردیم که با شرایط جبهه سازگاری داشته باشد که شامل سازهای بادی و کوبهای و گروه کر و خوانندهها میشد. سپس با ۳۰ نفر از اعضا به اهواز برگشتیم و تا پشت جبهه سوسنگرد حضور پیدا کردیم. کم کم مشکلات آسانتر شد و بچه ها با منطقه مانوس شده و با عشق کار می کردند و زندگیشان شده بود جبهه. چیزی که ما با چشم در جبهه ها می دیدیم تاثیر حضور ما در روحیه رزمندگان بود به طوری که که خیلی از فرماندهان هم اسم گروه را گروه «روحیه» گذاشتند.»
همچنین توسط تعدادی از نوازندگان آن دوران ارکستر سمفونیک تهران و گروه کر قطعاتی برای حاضران اجرا شد. در پایان این برنامه نیز از هنرمندان ارکستر سمفونیک تهران در دوران دفاع مقدس تجلیل شد.
تاریخ انتشار : یکشنبه 29 مهر 1397 - 12:45
افزودن یک دیدگاه جدید