موسیقی ما - «صبا علیزاده» هفته‌ی گذشته نخستین آلبوم خود در ایران را با نام «یادهای پراکنده» منتشر کرد و پنج‌شنبه‌ی همین هفته هم کنسرتی با «آندرئاس اشپتکل» در برج آزادی روی صحنه می‌برد. اینها اما فقط بهانه‌ی گفت‌وگو با آهنگساز، نوازنده و البته عکاسی است که با همین نخستین آلبومش نشان داده که حرف‌های بسیاری برای گفتن دارد. با او درباره‌ی هم‌نسلانش صحبت کردیم، درباره‌ی وضعیت امروز موسیقی، درباره‌ی نوازندگی و آهنگسازی و خیلی چیزهای دیگر و او با همان صراحتی که انگار در خانواده‌اش موروثی است، نقطه‌نظراتش را بیان کرد. می‌دانید اما نکته‌‌ی صحبت‌های او چه بود؟ «صبا علیزاده» نوازنده‌ی کمانچه و فرزند «حسین علیزاده» و علاقه‌مند کمانچه‌نوازی «علی‌اصغر بهاری»، برخلاف خیلی از جوانان و پیشکسوتان موسیقی، دفاع تمام و کمالی از جوانان فعال در موسیقی می‌کند. می‌گوید کارهای همه‌شان را می‌شنود و تا جایی که بتواند، نقطه‌نظراتش را با آنها در میان می‌گذارد. او روی هم‌نسلانش تعصب شدیدی دارد و این نکته‌ی مهمی است در وضعیت این روزهای موسیقی. «یادهای پراکنده» را باید شنید تا با جهان ذهنی آهنگ‌سازی آشنا شد که اگرچه نوآوری را از پدر آهنگسازش به ارث برده اما نشان داده که می‌خواهد راه خودش را در موسیقی برود و تجربه‌های خودش را بکند.